رفلاکس خاموش در نوزاد (رفلاکس حلق و حنجره)
رفلاکس نوزادی به هنگام خارج ساختن مقداری از محتویات معده از دهان رخ می دهد. رفلاکس خاموش یا پنهان (که همچنین به آن رفلاکس حلق و حنجره یا LPR گفته می شود) بسیار شبیه به رفلاکس نوزادی است اما نوزاد در واقع محتویات معده را از دهان خارج نمی کند به این دلیل که قادر است آنها را مجدداً فرو دهد. مشکل آن است که محتویات معده خاصیت اسیدی دارند بنابراین در مسیر بالا آمدن و برگشت ایجاد سوزش می کنند. تشخیص رفلاکس خاموش به دلیل آنکه نوزاد محتویات معده را از دهان خارج نمی سازد، سخت تر است. نوزادان به این دلیل مستعد ابتلاء به این رفلاکس هستند که ماهیچه تنگ کننده و نگهدارنده غذا در معده که اسفنکتر نامیده می شود هنوز تکامل نیافته است و نیز به این دلیل که از مری کوتاهی برخوردارند. آنها اوقات زیادی را به پشت خوابانده می شوند که این امر به وضعیت آنها کمکی نمی کند.
 
نکته: بالا آوردن و خارج ساختن محتویات معده از دهان با استفراغ فرق می کند چرا که در استفراغ نوزاد این کار را با فشار انجام می دهد.
 

علائم رفلاکس خاموش در نوزاد

رفلاکس خاموش در نوزاد با علائم زیر همراه است:
 
* سرفه مزمن
 
* استنشاق بویی شبیه به ترشی از دهان و آروغ با صدای خیس
 
* دوره های ناگهانی از گریه شدید
 
* داشتن مشکل در تنفس یا علائم شبیه به آسم
 
* مکث در تنفس (آپنه) یا تنفس با صدا
 
* داشتن مشکل در تغذیه
 
* سکسکه مکرر
 
* خارج ساختن محتویات معده از دهان
 
* غذا خوردن با عجله
 
* تولید صدای خش دار
 
* داشتن مشکل در افزایش وزن
 
مری و گلو هنوز آمادگی لازم جهت مقابله با اسید معده را نداشته و رفلاکس خاموش در صورت تدام می تواند منجر به سوزش یا حتی آسیب داخلی شود. این عارضه می تواند موجب بروز مشکلاتی در گوش نوزاد چه به شکل عفونت های متعدد گوش یا تجمع مایع در گوش میانی شود. اسید معده می تواند موجب بروز زخم های تماسی در نوزاد شود و رفلاکس خاموش همچنین می تواند موجب تنگ تر شدن ناحیه زیر تارهای صوتی شود.
 

کولیک یا قولنج در مقابل رفلاکس خاموش

گریه مرتبط با رفلاکس خاموش اغلب با کولیک نوزادی اشتباه گرفته می شود. کولیک نوزادی وضعیتی است که در آن نوزاد از تمام جهات سلامت به نظر می رسد اما به طور ناگهانی برای مدت زمان طولانی شروع به گریه می کند. جامعه پزشکی درباره این نظریه که آیا رفلاکس خاموش موجب بروز کولیک در نوزاد می شود یا خیر اختلاف نظر دارد. مابین 40 تا 60 درصد از تمام نوزادان در نخستین ماه های زندگی خود دچار رفلاکس خاموش می شوند، بنابراین به نظر می رسد که احتمال درست بودن این نظریه وجود دارد. با این حال کولیک از حدود 6 هفتگی تا 3 یا 4 ماهگی نوزاد ادامه می یابد در حالی که علائم رفلاکس خاموش می تواند چندین هفته بیشتر به طول انجامند، بنابراین بسیاری از پزشکان تصور می کنند که این ارتباط ممکن است آنقدرها هم قوی نباشد.
 

نحوه تشخیص رفلاکس خاموش

پزشک به منظور تشخیص رفلاکس خاموش از نوزاد معاینه جسمی به عمل می آورد. او علائم را بررسی کرده و از شما نیز خواهد خواست آنچه مشاهده کرده اید را شرح دهید. چندین آزمایش وجود دارد که برای تأیید تشخیص بکار برده می شوند. یکی از آنها انجام آندوسکوپی است. پزشک به وسیله یک دستگاه تارهای صوتی و گلو نوزاد را جهت علائم اسید معده مشاهده کرده و مورد بررسی قرار می دهد. روش دیگر بررسی و سنجش میزان پی هاش (PH) است. پزشک از یک سوند یا لوله فلزی مخصوص تحت عنوان کاتتر (catheter ) استفاده کرده آن را وارد بینی نوزاد می سازد و به درون مری هدایت می کند. کاتتر در انتهای خود دارای دستگاه مانیتورینگ است که جهت نظارت و ثبت میزان اسید معده بکار برده خواهد شد. کاتتر به مدت 24 ساعت در این ناحیه نگاه داشته می شود و دستگاه یافته های خود را در طول این مدت ثبت می کند. وجود اسید معده اندکی پس از تغذیه نشان دهنده آن خواهد بود که مشکل به دلیل رفلاکس خاموش می باشد.
 
رفلاکس خاموش در نوزاد (رفلاکس حلق و حنجره)
 

نحوه درمان رفلاکس خاموش

نخستین گزینه های درمانی که پزشکان برای مقابله با رفلاکس خاموش توصیه می کنند، ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی مادر و نوزاد است. رژیم غذایی مادر اغلب علت بروز این عارضه است به این دلیل که هرآنچه مادر مصرف می کند از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود. ایجاد تغییر در رژیم غذایی مادر گاهی اوقات می تواند به برطرف نمودن مشکل کمک کند. این کار آسان نیست، چرا که تشخیص دقیق غذاهایی که مقصر رفلاکس در نوزاد هستند دشوار می باشد. مشخص شده است که محصولات لبنی باعث بروز رفلاکس خاموش در نوزاد می شوند، بنابراین پزشک ممکن است توصیه کند که این محصولات برای چند هفته به طور کامل از رژیم غذایی مادر حذف شوند تا مشخص شود آیا تأثیری بر نوزاد دارد یا خیر. مواد غذایی مانند سویا، گندم، قهوه و مرکبات نیز می توانند موجب بروز این عارضه در نوزاد شوند. پزشک توصیه هایی را به مادر خواهد داشت و از او خواهد خواست که تا آنجا که امکان دارد آنها را دنبال کند.
بیشتر بخوانید:«رفلاکس اسید معده در نوزادان»
 
گام بعدی تغییر نحوه تغذیه نوزاد است. تغذیه با فواصل کمتر و مقادیر کوچک تر می تواند به عمل هضم کمک کند. پزشکان توصیه می کنند که نوزاد با زاویه 30 درجه یا بیشتر تغذیه شده و بعد از آن آروغ او به طور کامل گرفته شود. چنانچه نوزاد از طریق شیشه شیر تغذیه می شود سعی کنید شیشه های متفاوتی را امتحان کنید. سعی کرده نوزاد را بعد از تغذیه به مدت نیم ساعت به حالت عمود نگاه دارید اما او را به هیجان نیاورید چرا که این امر می تواند موجب بروز رفلاکس در نوزاد شود.
 
برای موارد جدی تر رفلاکس خاموش، پزشک ممکن است دارو تجویز نماید. داروهای مسدود کننده H2 و مهار کننده های پمپ پروتون چند گزینه دارویی هستند که می توانند به رفع این عارضه کمک کنند. هنگام استفاده از این داروها، دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. در بدترین حالت پزشک ممکن است متوجه شود که رفلاکس ناشی از نوعی اختلال بوجود آمده است که معمولاً در اسفنکتر متصل کننده معده به مری رخ می دهد. امکان دارد جراحی برای اصلاح و برطرف نمودن این مشکل توصیه شود.
 
سلب مسئولیت: اطلاعات موجود در این برنامه یا مقاله با کمک از کارشناسان و اطلاعات موجود در اینترنت بدست آمده است. داده های موجود در این مقاله ممکن است با داده های مربوط به کودک شما مطابقت نداشته باشد. اکیداً توصیه می شود رهنمودها و توصیه های موجود در این برنامه را بدون مشورت با پزشک خود اعمال نکنید.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏
نسخه چاپی