يک زبان داري و صد عشوه‌گري
يک زبان داري و صد عشوه‌گري
شاعر : خاقاني
| من و صد جان ز پي عشوه خري | | يک زبان داري و صد عشوه‌گري | | زانکه پرورده به خون جگري | | از جگر خوردن توبه نکني | | که بهر دم جگر ما بخوري | | زهره داري تو ز بيم دل خويش | | برو اي شوخ که بس مختصري | | گفته بودي که تمامم به وفا | | کارم افتاد به آه سحري | | به دعاي سحري خواستمت | | تا نگويم که مکن پرده دري | | دست هجر تو دهانم بر دوخت | | چکنم گر نکنم نوحه‌گري | | چند در چند همي بينم جور | | برده‌اي بالله و حقا که بري | | آب خاقاني گفتي ببرم |
|
