متهم اقرار نمي کند!

متهم اقرار نمي کند!
متهم اقرار نمي کند!


 






 
شواهد و مدارک مختلفي ثابت مي کنند که سيدموسي صدر هرگز خاک ليبي را ترک نکرده است
پرونده عجيب ناپديد شدن امام موسي صدر تا امروز فراز و نشيب هاي زيادي داشته است. دو دستگاه قضائي کشورهاي ايتاليا و لبنان، قضات، وکلا و سياستمداران مختلفي در طول 32 سال در اين پرونده سهيم بوده اند. با هم نگاهي مي کنيم به دلايل و مستنداتي که دادگاه ها و دستگاه هاي امنيتي مختلف را نسبت به دخالت مستقيم ليبي در اين پرونده متقاعد کرده اند.

چرا ايتاليا؟
 

يکي از مهم ترين صحنه سازي هاي اين جنايت در ايتاليا اتفاق مي افتد؛ دلايلي که اثبات مي کند موسي صدر و همراهانش قصد رفتن به ايتاليا نداشته اند به اين ترتيب است:
بعد از ظهر روز 31 اوت کارمند وزارت خارجه ليبي با پاسپورت هاي موسي صدر و محمد يعقوب به سفارت فرانسه مي رود و درخواست ويزاي فرانسه براي اين دو نفر مي کند. علت اينکه آدم ربايان پاسپورت عباس بدرالدين را در اختيار نداشته اند اين است که بدرالدين چند روز قبل پاسپورتش را براي دريافت ويزاي فرانسه به نزار فرحات، کاردار لبنان در طرابلس سپرده بود. کارمند سفارت فرانسه با تعجب به مأمور مي گويد که اين افراد ويزاي فرانسه دارند ولي مأمور با اصرار ويزاهاي جديد درخواست مي کند. کارمند سفارت با سفارتخانه فرانسه در لبنان تماس مي گيرد و جريان را مي گويد و آنها به او مي گويند اين دو نفر شخصيت هاي شناخته شده اي هستند، هرکاري دارند بي معطلي برايشان انجام دهيد. به اين ترتيب ويزاي قبلي امام موسي صدر و شيخ محمد يعقوب را باطل و ويزاي جديدي برايشان صادر مي کنند؛ در حالي که دليلي براي اين اقدام وجود نداشته و مي تواند نشانه بي اطلاعي ربايندگان از وجود مهر ويزاي قبلي در پاسپورت اين دو نفر باشد اما اينکه با وجود اقدام آدم ربايان براي گرفتن ويزاي فرانسه، چطور صحنه سازي آدم ربايي در ايتاليا انجام مي شود هم دلايل خودش را دارد؛ اين طور که حورا صدر، دختر امام موسي صدر مي گويد علت اين بوده که آن شب از فرودگاه طرابلس به اروپا، فقط پرواز ايتاليا انجام مي شده و پروازي به مقصد فرانسه وجود نداشته و آدم ربايان مي خواستند به هر ترتيبي شده بگويند امام و دوستانش همان روز و قبل از ديدار با قذافي از ليبي خارج شده اند. پاسپورت عباس بدرالدين با تأخيري چند ساعته به دست آنها مي رسد و براي همين مجبور مي شوند با يک ويزاي موقت 48 ساعته، بليتي به مقصد شهر ديگري در ايتاليا رزرو کنند تا اين طور وانمود شود که بدرالدين هم جداگانه از ليبي خارج شده است.

متهم اقرار نمي کند!

دروغ بزرگ
 

شواهدي که اثبات مي کنند امام و همراهانش اصلاً وارد ايتاليا نشده اند کدامند؟
بعد از گذشت 17 روز از ناپديد شدن موسي صدر و نگراني دوستان و خانواده اش و تماس هاي مکرر مجلس اعلاي شيعيان لبنان با دولت ليبي، بالاخره دولت ليبي در يک بيانيه رسمي اعلام مي کند که امام و همراهانش روز پنجشنبه 31 اوت ساعت 8:15 شب با پرواز شماره 881 خطوط هوايي ايتاليا عازم رم شده اند. به دنبال اين بيانيه، يک هيأت امنيتي از لبنان براي تحقيق در اين باره به ليبي و ايتاليا اعزام مي شود. دولت ليبي اجازه ورود به اين هيأت را نمي دهد و هيأت مذکور به ايتاليا مي رود که ورودش به رم همزمان با کشف چمدان هاي امام و شيخ محمد يعقوب در هتل «هاليدي آن» است. مسؤولان هتل بعد از ده روز بي خبري از مسافران عجيبشان، چمدان هايشان را به انبار منتقل کردند و بالاخره بعد از مدتي اين وسايل را همراه با گذرنامه ها به سفارت لبنان در رم فرستادند. در تحقيقات بعدي، مسافران و مهمانداران پرواز 881 آليتاليا بعد از ديدن تصاوير امام موسي صدر و همراهانش اذعان کردند که اين افراد را در هواپيما نديده اند و تمام کارکنان هتل هاليدي آن هم با اطمينان گفتند که هرگز اين اشخاص را نديده اند. به اين ترتيب با توجه به اسناد و مدارک متعدد، اين نتيجه قطعي به دست مي آيد که امام نه با خط هوايي آليتاليا و نه با هيچ شرکت هواپيمايي ديگري طرابلس را ترک نکرده است. دادستاني کل دادگاه عالي ايتاليا در رم هم تأکيد مي کند که امام و يارانش خاک ليبي را به مقصد ايتاليا ترک نکرده اند.

متهم انکار مي کند
 

اگرچه تحقيقات دستگاه هاي قضائي نشان مي داد امام موسي صدر و دو همراهش هرگز از ليبي خارج نشده اند ولي دولت ليبي و در رأس آن سرهنگ معمر قذافي، هيچ وقت حاضر به اعتراف اينکه موسي صدر در خاک ليبي ناپديد شده، نشد. قذافي در اولين اظهار نظر رسمي خود در روز 21 سپتامبر 1978 در سوريه محل برگزاري کنفرانس پايداري، در جمع هيأت لبناني گفت: «وقتي جنجال ناپديد شدن امام موسي صدر به راه افتاد و ياسر عرفات نزد من آمد و گفت که ليبي در اين قضيه مسؤول است زيرا امام مهمان کشورش بوده، با توجه به حرمت مهمان اين گفته از نظر عربي و اسلامي براي من توهين بود. از آن موقع به اين مسأله توجه کردم و براي انجام تحقيق اقداماتي کردم.» او در ادامه از يک هيأت تحقيقي به رياست احمد شحاطي (وزير امور خارجه وقت ليبي) صحبت مي کند که روانه ايتاليا شده و ادامه مي دهد: «اين هيأت تاکنون از رسيدن امام صدر به ايتاليا اطمينان حاصل نکرده است. روشن شد که مهمانداران هواپيماي آليتاليا از ليبي به رم در شامگاه 31 اوت 1978 نتوانسته اند عکس هاي امام و دو همراهش را شناسايي کنند چرا که ميان زمان پرواز و تاريخ انجام تحقيق فاصله افتاده است.»

اعترافات
 

قذافي در طول سال هاي بعد، هيچ وقت به دست داشتن در اين ماجرا اعتراف نکرد به جز يک بار در سال 2002 که در جشن سالگرد انقلاب ليبي در سخنراني اش به اين موضوع مي پردازد :«موسي صدر يکي از دوستان خوب ماست که نهضت مقاومت لبنان را تأسيس کرد و عامل اتحاد لبنان بود. مسأله اي که در سال 1978 براي او پيش آمد تا امروز از مشکلات ماست. او در آن سال براي مذاکره با ما به ليبي آمد و در ليبي ناپديد شد.» اين اظهارات صريح قذافي يکي از مستندات خانواده صدر براي دادگاه بعدي بود که به محکوميت او منجر شد. اما در اين سال ها، شواهد غيررسمي زيادي همچون اظهارات زندانيان سياسي که از زندان هاي ليبي جان به در برده اند، حکايت از اين دارد که امام صدر و همراهانش همچنان در قيد حيات و در بند دولت ليبي هستند. در سال 1986 رئيس دستگاه امنيتي ليبي به خاطر اختلاف با قذافي و از ترس کشته شدن از ليبي فرار مي کند و به انگلستان مي رود. در انگليس روزنامه الشرق الاوسط با او مصاحبه اي مي کند که در آن مصاحبه او درباره سرنوشت امام صدر مي گويد: «قذافي دستور دستگيري امام را داد و او هنوز در زندان ليبي است.» مدتي بعد اين فرد به مصر مي رود و در آنجا توسط دولت ليبي ربوده مي شود.
سرانجام و براساس همه مدارک و ادله موجود، در آگوست 2008 يک قاضي تحقيق لبناني حکم جلب معمر قذافي، رهبر ليبي به همراه شش نفر ديگر را صادر کرد و آنان را مسؤول ربودن امام موسي صدر و همراهانش دانست.»
بعد از حکم اين قاضي سميح الحاجب، بازپرس دادگستري لبنان، «قذافي را به ربودن «امام صدر» و «محمد يعقوب» از ياران او و « عباس بدرالدين» روزنامه نگاري که او را در سفر به ليبي همراهي کرده بود، متهم کرد.
اما تازه ترين نتايج پيگيري پرونده آدم ربايي، نشان مي دهد که در آينده اي نزديک شاهد مذاکرات تازه اي براي بازگشايي معماي اين آدم ربايي مرموز خواهيم بود. سازمان عفو بين الملل حدود سه ماه پيش در گزارش ويژه اي درباره ليبي، ربوده شدن امام موسي صدر را يکي از موارد نقض حقوق بشر دانست. از طرف ديگر پايگاه اينترنتي «ليبياالمستقبل» به نقل از نشريه «الدار» کويت نوشت: عمروموسي، دبير کل اتحاديه عرب در سفر آينده اش به لبنان، با مقامات اين کشور، درباره دو پرونده مهم سخن خواهد گفت: «اوضاع آوارگان فلسطيني در لبنان» و «ناپديد شدن امام موسي صدر».
منبع:همشهري سرنخ، شماره 60



 

نسخه چاپی