اين اصطلاح در فارسي به معناي فرانوگرايي يا نوگرايي و مفهومي ست كه به دوران تاريخي بعد از مدرنيته اطلاق مي شود. در معماري نيز اين اصطلاح به عنوان معماري پيشرو در دهه هشتاد ميلادي گسترش يافت. طراحان پست مدرن بر اين عقيده اند كه مي توان تاريخ معماري را به شيوه هايي اصيل، تازه و بديع به هم پيوند زد. به دنبال اين سبك بود كه مفاهيمي مانند ساختار شكني (deconstruction) به وجود آمد. در معماري پست مدرن از مصالح متفاوتي استفاده مي شود تا تضاد را نشان دهد. معماران سعي مي كنند رابطه اي بين گذشته و حال به وجود آورند تا علاوه بر ايجاد حس نوستالژي در افراد، ساختار جديدي نيز به وجود آورده باشند.
ويتراي (Vitrage)
هنر تزئين شيشه با نقاشي و رنگ هاي مختلف را ويتراي مي گويند. در گذشته ويتراي از نظر محتواي طرح ها به دو دسته تقسيم مي شد؛ 1.نقاشي هاي مذهبي و شمايل نگاري 2.نقاشي هاي گل و مرغ. اما امروزه ويتراي منحصر به اين دو دسته نمي شود و هنرمندان انواع تصاوير مختلف را با رنگ هاي متفاوت روي شيشه پياده مي كنند. در هنر ويتراي از خمير ويتراي در نقاشي كردن روي سطوح مختلف از جمله شيشه، چوب، فلز يا هر سطح ديگري استفاده مي شود. براي اين كار ابتدا طرح مورد نظر را روي سطح پياده مي كنيم و خطوط طرح را به صورت برجسته از خمير ويتراي پر مي كنيم و بعد در مرحله رنگ كردن مي رسد كه فواصل بين خطوط را با رنگ پر مي كنند.
نور لكه افكن(Direct light)
به روشنايي با لامپ ها و نورافكن هايي مي گويند كه 90درصد از 100درصد نور پخش شده را به صورت مستقيم بر سطح يا عنصر مورد نظر مي تاباند و معمولا جهت آن به سمت پايين است. از اين نور براي تاكيد بيشتر بر عنصر يا فضاها استفاده مي شود كه با اين كار جذابيت بصري آن ها افزوده مي شود. به عنوان نمونه در گالري ها براي نمايش آثار هنري بيشتر از اين نور استفاده مي شود.
