مردي ازنژاد پاكان
تاريخ انقلاب اسلامي،در بردارنده ي نام و شرح فعاليتها،مبارزات، مجاهدتها و جان فشاني هاي ياران خميني كبير -رضوان تعالي الله عليه- است.
اين انقلاب، مبارزه اي همه جانبه عليه ظلم وستم و استبداد ديرينه داخلي و استعمار خارجي بود كه عمده مبارزان آن را افرادي با صبغه فرهنگي و مذهبي تشكيل مي دادند. بديهي است كه از اين دو گرانيگاه فرهنگي جامعه- يعني حوزه و دانشگاه- افراد زيادي نداي حضرت امام خميني (ره) را لبيك گفتند و به سلك ياران و همراهان ايشان پيوستند.
دكتر سيد رضا پاك نژاد،پزشك حاذق يزدي، اززمره ي اين مبارزان بود او از بطن خانواده اي متدين در دارالعباده يزد برخاست و كوشيد تا ضمن آموختن علوم جديد روز ،ازعلوم ديني نيز غافل نماند. اتفاقاً تركيب دلچسب اين دو عرصه در وجود دكتر پاك نژاد متبلور شد و از او شخصيتي در يادماندني ساخت كه در هر دو عرصه نامش به احترام برده مي شود كسب علم در نزد او و اندوختن چنته اش از دانش آكادميك بيش از هر چيز از او پزشكي ديندارو متدين ساخت كه تشويقش مي كرد تا درجذب نيروهاي بالقوه اي كه در اين حوزه حضور داشتند به سمت دين و دينداري كوشش كند از سوي ديگر عنايت اين فرهيخته متدين به مفاهيم ديني و معارف اسلامي از وي نويسنده اي ساخت با گنجينه اي از تأليفات غني و ده ها كتاب ارزنده و آموزنده و دررأس آنها مجموعه «اولين دانشگاه،آخرين پيامبر(ص)» كه هنوز هم منبعي در خور براي چنگ انداختن به مفاهيم ارزشمند معنوي و الهي به شمار مي رود.
با همه اين ها، طبيعي بود كه دكتر سيد رضا پاك نژاد درجايگاه پزشكي با چنين پشتوانه فرهنگي اي در حيطه كار و فعاليت هاي اجتماعي،به نمونه اي مثال زدني تبديل شود.
در كنار همه اين ها،دكتر پاك نژاد با توجه به مرواده ي مداومش با شهيد محراب حضرت آيت الله صدوقي(ره) كه پلي ارتباطي بين مبارزان يزد و استانهاي هم جوار با حضرت امام به شمار مي رفت در طول شكل گيري نهضت انقلابي امام،با انقلاب خميني (ره) همراه شد ودراين زمينه نقشي درخور در خطه ي مادري اش يزد ايفا كرد.
بنابربه توصيه شهيد صدوقي و ديگر ياران همشهري بود كه پاك نژاد، پس از پيروزي انقلاب شكوه مند اسلامي كه عرصه كار و عمل فراهم شد با رأي محكم مردم يزد، وكالت آنها را در نخستين دوره مجلس شوراي اسلامي بر عهده گرفت. درآنجا نيز- با استناد به دو نطق پيش از دستوري كه از ايشان بر جاي و به يادگار مانده است-دست از تداوم خدمت به مردم ننشست و اگر دست هاي شيطان صفت به كار نمي افتاد و فاجعه هفتم تيرماه 1360 در حزب جمهوري اسلامي را رقم نمي زد، مردمان اين مرز وبوم بيشتر مي توانستند از خدمات شايگان اين فرزند خويش بهره مند شوند.
خانواده پاك نژاد در آن حادثه غم بار و تأثيرگذار،فرزند ديگري از ميان پسران متعهد و متخصص خويش را نيز از دست داد. اين غيور مرد،كسي نبود جز دكتر سيد محمد پاك نژاد كه درس خوانده آلمان بود و پس از پيروزي انقلاب،براي خدمت مستقيم به نظام نوپاي اسلامي به ايران بازگشته بود.اين دو عزيز درشرايطي به درجه اعلاي شهادت رسيدند كه ديگر فرزند اين خانواده يعني دكتر سيد عباس پاك نژاد در آن زمان مفقودالاثربود و سالها بعد از شهادت دو برادر مذكور،به همراه خيل آزادگان سرافراز به ميهن اسلامي بازگشت تا خانواده پاك نژاد لااقل از حضور دو فرزند ديگرشان در كنار خود بهره مند باشند.
روح همه شهداي اسلام-بويژه دو شهيد عزيز اين خانواده- شاد و راهشان پررهرو باد.
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 46
اين انقلاب، مبارزه اي همه جانبه عليه ظلم وستم و استبداد ديرينه داخلي و استعمار خارجي بود كه عمده مبارزان آن را افرادي با صبغه فرهنگي و مذهبي تشكيل مي دادند. بديهي است كه از اين دو گرانيگاه فرهنگي جامعه- يعني حوزه و دانشگاه- افراد زيادي نداي حضرت امام خميني (ره) را لبيك گفتند و به سلك ياران و همراهان ايشان پيوستند.
دكتر سيد رضا پاك نژاد،پزشك حاذق يزدي، اززمره ي اين مبارزان بود او از بطن خانواده اي متدين در دارالعباده يزد برخاست و كوشيد تا ضمن آموختن علوم جديد روز ،ازعلوم ديني نيز غافل نماند. اتفاقاً تركيب دلچسب اين دو عرصه در وجود دكتر پاك نژاد متبلور شد و از او شخصيتي در يادماندني ساخت كه در هر دو عرصه نامش به احترام برده مي شود كسب علم در نزد او و اندوختن چنته اش از دانش آكادميك بيش از هر چيز از او پزشكي ديندارو متدين ساخت كه تشويقش مي كرد تا درجذب نيروهاي بالقوه اي كه در اين حوزه حضور داشتند به سمت دين و دينداري كوشش كند از سوي ديگر عنايت اين فرهيخته متدين به مفاهيم ديني و معارف اسلامي از وي نويسنده اي ساخت با گنجينه اي از تأليفات غني و ده ها كتاب ارزنده و آموزنده و دررأس آنها مجموعه «اولين دانشگاه،آخرين پيامبر(ص)» كه هنوز هم منبعي در خور براي چنگ انداختن به مفاهيم ارزشمند معنوي و الهي به شمار مي رود.
با همه اين ها، طبيعي بود كه دكتر سيد رضا پاك نژاد درجايگاه پزشكي با چنين پشتوانه فرهنگي اي در حيطه كار و فعاليت هاي اجتماعي،به نمونه اي مثال زدني تبديل شود.
در كنار همه اين ها،دكتر پاك نژاد با توجه به مرواده ي مداومش با شهيد محراب حضرت آيت الله صدوقي(ره) كه پلي ارتباطي بين مبارزان يزد و استانهاي هم جوار با حضرت امام به شمار مي رفت در طول شكل گيري نهضت انقلابي امام،با انقلاب خميني (ره) همراه شد ودراين زمينه نقشي درخور در خطه ي مادري اش يزد ايفا كرد.
بنابربه توصيه شهيد صدوقي و ديگر ياران همشهري بود كه پاك نژاد، پس از پيروزي انقلاب شكوه مند اسلامي كه عرصه كار و عمل فراهم شد با رأي محكم مردم يزد، وكالت آنها را در نخستين دوره مجلس شوراي اسلامي بر عهده گرفت. درآنجا نيز- با استناد به دو نطق پيش از دستوري كه از ايشان بر جاي و به يادگار مانده است-دست از تداوم خدمت به مردم ننشست و اگر دست هاي شيطان صفت به كار نمي افتاد و فاجعه هفتم تيرماه 1360 در حزب جمهوري اسلامي را رقم نمي زد، مردمان اين مرز وبوم بيشتر مي توانستند از خدمات شايگان اين فرزند خويش بهره مند شوند.
خانواده پاك نژاد در آن حادثه غم بار و تأثيرگذار،فرزند ديگري از ميان پسران متعهد و متخصص خويش را نيز از دست داد. اين غيور مرد،كسي نبود جز دكتر سيد محمد پاك نژاد كه درس خوانده آلمان بود و پس از پيروزي انقلاب،براي خدمت مستقيم به نظام نوپاي اسلامي به ايران بازگشته بود.اين دو عزيز درشرايطي به درجه اعلاي شهادت رسيدند كه ديگر فرزند اين خانواده يعني دكتر سيد عباس پاك نژاد در آن زمان مفقودالاثربود و سالها بعد از شهادت دو برادر مذكور،به همراه خيل آزادگان سرافراز به ميهن اسلامي بازگشت تا خانواده پاك نژاد لااقل از حضور دو فرزند ديگرشان در كنار خود بهره مند باشند.
روح همه شهداي اسلام-بويژه دو شهيد عزيز اين خانواده- شاد و راهشان پررهرو باد.
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 46