يهوديان ايران وتحريف تاريخ معاصر(3)
• ارتباط يهوديان ايراني با اسرائيل در منابع يهودي
1. تنها چند روز پس از وقوع حادثه ي بهمن 57 بود که آقاي پ.ي اطلاع داد که خبر يافته است تعداد کثيري از پرونده هاي اداري نمايندگي هاي يهود (سوخنوت) در آن اداره روي هم ريخته است و با نهايت رشادت اعلام کرد که کساني را فرستاده است که اين اسناد را جمع آوري و بسوزانند و موجب تأسف فراوان است که آقايان خودخواه [منظور نويسنده، کارکنان سفارت اسرائيل است] تا اين حد احساس مسئوليت نداشته اند که اين اسناد را که با جان و حيثيت عده ي زيادي بازي مي کرد، قبلا و پيش از فرار، معدوم نمايند.(1)
2. در اواسط اسفند ماه 57، شادروان حبيب القانيان تلفني با من تماس بر قرار نمود. به دنبال اعدام هاي دسته جمعي و مکرر همه روزه، سخت ناراحت بود. به من اظهار داشت نگراني عمده ي من خريد ملک سفارت اسرائيل به نام انجمن کليميان است که مورد تصرف فلسطيني ها واقع و تبديل به سفارت فلسطين شده است. به او پاسخ دادم که سند خريداري را شما امضا نکرده ايد بلکه مرحوم عطاالله يومطوب به نمايندگي و وکالت از طرف انجمن در دفتر خانه حاضر و امضا نموده است و ظاهرا به شما ارتباطي ندارد و اگر سوالي شد، اظهار بي اطلاعي کنيد(2)
در خصوص دو مطلب فوق الذکر سؤالات چندي مطرح مي باشد که لازم است خوانندگان از آن مطلع باشند:
الف) فردي که از آن با نام مختصر پ.ي که به احتمال زياد يهودي مي باشد، چه شخصي است که نويسنده حاضر نشده نام کامل آن را ذکر کند؟ جز اين که اين احتمال وجود دارد که نامبرده در حال حاضر در کشور به سر مي برد؟
ب) چه ارتباطي بين اسناد مذکور و اسرائيل بوده است که باقي ماندن آن مي توانسته براي جامعه ي يهود ايران مضر باشد؟ اگر چه نمي توان به صورت دقيق در اين خصوص اظهار نظر کرد، ولي اين نکته مسلم است که اين اسناد از عمق روابط بين يهوديان ايران و اسرائيل حکايت داشته است.
ج) نقش انجمن کليميان و فراهم آوردن امکانات حضور اسرائيل در کشور با در اختيار گذاشتن ملک براي اين رژيم، خود سند روشن ديگري از روابط عميق جامعه ي يهود ايران با اسرائيل مي باشد.
3. يهوديان ايران پيرو درخواست من در ياري رساني به نيازهاي بيمارستان تل هشومر دست به کار شدند و در ماه اوت 1972 ابراهيم موره، يکي از رهبران آنان سي و هفت هزار و هفتصد و ده دلار آمريکايي و سپس يکصد هزار دلار را براي بيمارستان شيبا گرد آوري نمود و به اسرائيل فرستاد. ياري هاي بي پيرايه ي يهوديان ايراني به دستگاه هاي پژوهشي اسرائيل همواره نمونه ي گويايي از پاکدلي و از خود گذشتگي آنان بوده است(3).
4. فروتني و افتادگي را همپاي آگاهي و پختگي، بايد از ويژگي هاي اخلاقي رهبران صهيونست در ايران بدانيم. همه ي اين رهبران با بزرگان کشور اسرائيل چه پيش از دوره ي خود فرماني (استقلال) و چه پس از آن همکاري هايي تنيده و همکاري هايي فرهنگي داشتند.(4)
5. سند مربوط به ارتباط انجمن کليميان با سفير اسرائيل در تهران (5).
6. دکتر لوي که از همان آغاز نوجواني، در دل پيوندي استوار با سرزمين اسرائيل بسته بود، طي ساليان دراز با کساني چون وايز من ، بن صوي، سوکولو، ژابو تنسکي، اوسيشکين، شارت بن گورين، دايان و چند تن ديگر از بزرگان مرداني که رهبري احياي اسرائيل را به عهده داشتند، در ارتباط بود. آتش عشق لوي به خاک نياکانش، اسرائيل، هميشه در وجودش زبانه مي کشيد. (6)
7. کشش به سوي سرزمين مقدس ميان يهوديان ايران، پس از صدور اعلاميه، بالفور کمابيش رو به تزايد گذاشته بود. (7)
8. بزرگترين حادثه تاريخي براي يهوديان ايران مانند ديگر يهوديان دنيا در اين عصر، استقلال کشور اسرائيل بود که در نخستين دهه ي پادشاهي رضا شاه بود.(8)
• ارتباط يهوديان ايراني با اسرائيل در اسناد ساواک
1. در تاريخ 21 /1336/4 مراسم افتتاح بازي هاي ورزشي جوانان يهود جهان، از تلويزيون اسرائيل که به خوبي در اردن ديده مي شود، پخش شد. يکي از تيم هاي شرکت کننده، تيم يهوديان ايران بود که بر خلاف اکثر تيم ها که پرچم ملي خود را حمل مي کردند، پرچم اسرائيل را در دست داشت. (9)
2. شب گذشته در قهوه خانه ي چشمه اعلا، جوانان يهودي که عده اي از آنان همه شب در آنجا اجتماع مي کنند، يکديگر را خبر مي نمودند که براي فردا ساعت 16 در کلوب اسرائيل جمع شوند. از يکي دو نفر از آنها تحقيق به عمل آمد و معلوم شد جوانان يهود در تهران اتحاديه اي را براي کمک به يهوديان فلسطين تشکيل داده اند و جلسه ي فردا هم برا ي همين منظور مي باشد. (10)
3. روز 1352/7/22 جلسه ي انجمن کليميان با حضور کليه ي اعضا و لوبراني ، نماينده ي سياسي اسرائيل در ايران و معاون وي و عزري نماينده ي سابق اسرائيل در ايران و با شرکت اعضاي کميته ي مگبيت گرديده است. در اين جلسه ابراهيم راد و حبيب القانيان از تجار معروف يهودي پيشنهاد نمودند، همان طوري که قبلا کميته هاي جمع آوري اعانه جهت کمک به اسرائيل به سر پرستي لطف الله حي تشکيل گرديده بود، مجددا تشکيل و سريعا نسبت به جمع آوري اعانه اقدام نمايند . در جلسه ي مذبور ابراهيم راد در زمينه ي جمع آوري پول و کمک به اسرائيل سخنان مهيجي ايراد نمود. ضمنا در روزهاي اعياد مذهبي يهوديان (روزه ي بزرگ) حدود 25 ميليون ريال از يهوديان براي کمک به اسرائيل جمع آوري گرديده است. آقاي لوبراني اظهار داشت که تل آويو اطلاع داده اند که همزمان با ساير ممالک ديگر، يهوديان ايران هم بايستي به اسرائيل کمک نمايند و بايستي مبلغ سي ميليون تومان جمع آوري شود. آقاي عزري، نماينده ي پيشين اسرائيل در ايران، ارقام روزانه ي جنگ را بيان و اظهار داشت اين جنگ براي اسرائيل گران تمام مي شود وبايستي هر چه زودتر دست اندر کار جمع آوري اعانه شد. سپس القانيان اظهار داشت من کمک قابل توجهي به اسرائيل خواهم کرد و آقايان هم بايستي کمک نمايند. سپس آقاي کرمانشاهچي و ابراهيم راد در زمينه ي جمع آوري پول و کمک به اسرائيل سخنان مهيجي ايراد نمودند .(11)
4. روز 1352/7/23 حدود 60 نفر از يهوديان سر شناس تهران که ضمنا اعضاي کميته هاي مگبيت مي باشند، در محل انجمن کليميان تجمع نموده اند. در اين جلسه لطف الله حي، نماينده ي اقليت يهود در مجلس شوراي ملي که سر پرستي کميته هاي مگبيت را به عهده دارد، اظهار داشته: شما بايستي در نهايت خفا و پنهاني به طوري که کسي متوجه نشود، اعانه و پول جمع آوري نماييد تا از طرف مسلمانان و افراد مخالف مزاحمت هايي ايجاد نگردد و احيانا با مخالفت بزرگ مردم رو به رو نشويد و در اين مورد بايستي کمال احتياط را به کار ببريد که خداي نخواسته براي دولت دردسر ايجاد نشود. حاضرين در اين اجتماع، سوالاتي در زمينه ي طرز جمع آوري اعانه از لطف الله حي نمودند که پاسخ لازم داده شده است. (12)
از اسناد مذکور تنها بازگو کننده ي گوشه اي از پيوندهاي عميق يهوديان ايراني با اسرائيل مي باشد. در واقع اين روابط ابعاد گستردهاي در حوزه هاي مختلف سياسي، اطلاعاتي، امنيتي، اقتصادي و... داشته است که اسناد موجود و منتشر شده تنها زواياي کوچکي از اين عرصه را بازگو مي کنند تو خود حديث مفصل خوان از اين مجمل.
وجود روابط بين يهوديان ايران و اسرائيل در حالي بوده است که امام خميني (ره) از شروع نهضت خود در سال 1342 همواره خطر اسرائيل را براي ايران و مسلمانان در سخنراني ها و اعلاميه هاي متعدد بازگو نموده بود. لذا در اين رابطه هيچ گونه جاي ابهام يا توجيه وجود نداشته است. بنابراين اقدامات جامعه ي يهود ايران در ياري رساني به رژيم غاصب اسرائيل با آگاهي و اطلاع آنها بوده است و اين بخش از تاريخ که مبتني بر واقعيات و اسناد معتبر مي باشد، در آثار منتشر شده از سوي يهوديان ساکن در ايران که مدعي حضور آنها در به ثمر رساندن انقلاب اسلامي بوده، در بعد از انقلاب هيچ بازتاب و يا نمودي نداشته است.
در اين ميان انتشار کتاب ارزشمند سازمان هاي يهودي و صهيونيستي در ايران، نقطه ي عطفي در تاريخ معاصر ايران، جهت شناخت اقليت يهودي در کشور و آشنايي با اقدامات و فعاليتهاي آنان در رژيم سابق مي باشد و جا دارد که پژوهش گران عرصه ي تاريخي در پژوهش هاي خود توجه بيشتري را به اين کتاب داشته باشند.
• نتيجه
1. اکثر آثار و مطالب منتشر شده فاقد منبع مي باشد.
2. منابع معرفي شده درآثار ارئه شده، جملگي به نقل از يهوديان مطرح گرديده است.
3. در اکثر اين آثار سعي شده تا مطالب تاريخي و حوادث به گونه اي نقل شود که امکان تحقيق و ارزيابي آن از سوي منابع غير يهودي فراهم نگردد.
4. جملگي اين آثار بر يک نکته تأکيد دارند و آن تأثيري است که فرهنگ، ادبيات، تاريخ، هنر و اقتصاد ايران از يهوديان پذيرا شده است.
5. بيشتر اين آثار در قالب خاطره نويسي آورده شده است، به گونه اي که به راحتي بتوان بدون ذکر منبع به تحريف وقايع پرداخته و بافته هاي خود را به عنوان يافته هاي تاريخي به خواننده القا نمود.
6. عمده ي اين آثار پس از انقلاب اسلامي و در خارج کشور منتشر گرديده است.
7. وجه غالب آثار چاپ شده در خارج از کشور، حمله به نظام جمهوري اسلامي و متهم نمودن آن به يهود ستيزي و تمجيد از رژيم گذشته و ياد آوري دوران پر شکوه يهوديان در دوره ي پهلوي مي باشد.
8. بيان مظلوميت يهوديان و ظلم و ستم روا شده به آنها در ادوار مختلف تاريخ ايران از جمله ويژگي آثار چاپ شده مي باشد.
با تطبيق و بررسي مطالب منتشر شده از سوي يهوديان در داخل و خارج از کشور بايد گفت جملگي اين آثار يک هدف واحد را دنبال مي نمايند. ليکن در داخل کشور، اين مطالب با در نظر گرفتن ملاحظات سياسي منتشر، ولي در خارج از کشور اين ملاحظات وجود ندارد. به طور مثال هر دو گروه از يهوديان داخل و خارج از کشور سعي در طرح موضوع ظلم و ستم روا شده عليه يهوديان در ايران را دارند. با اين تفاوت که آثار چاپ شده در داخل از واژه ي ناديده انگاشتن حقوق يهوديان در طول سال هاي گذشته استفاده مي نمايد، در حالي که آثار چاپ شده در خارج از کشور از واژه ي يهود ستيزي در ايران استفاده مي کنند.
در جمع بندي از مباحث طرح شده، بايد گفت تمام هم وغم شماري از قلم به دستان و نويسندگان يهودي ايراني درارائه ي آثار خود يک هدف مي باشد و آن ايجاد يک تاريخ مصنوعي و تحريف شده آثار منتشره مي باشد، به گونه اي که اين آثار به عنوان منابع و مرجعي براي تحقيقات ديگران به ويژه بخش هاي دانشگاهي و مطالعاتي مورد استفاده قرار گريرد لذا تاريخ پژوهان و محققين بايد در استفاده از آثار و نوشته هاي يهوديان موضوع تحريف، جعل و جريان سازي تاريخي را از سوي آنان مد نظر قرار دهند.
******
پي‌نوشت‌ها:
1. گزارش خاطرات يوسف کهن، بنياد يوسف کهن، امريکا، 1993، ص 316.
2. همان.
3. مئير عزري، يادنامه، دفتر دوم، برگردان به فارسي ابراهام حاخامي، اورشليم، 2000، ص 44.
4. همان، ص 194.
5. همان، ص266.
6. تاريخ جامع يهوديان، همان، ص 14.
7. همان، ص 506.
8. همان، ص 538
9. سازمان هاي يهودي و صهيونيستي در ايران، مؤسسه ي مطالعات و پژوهش هاي سياسي، تهران، 1381، ص 93.
10. همان،ص 82.
11. همان ص 514 و 515.
12. همان ،ص516.
ادامه دارد...
/ج