آيين مروت در کلام امام حسن مجتبي (ع)
مروت به بزرگي، بزرگواري، بزرگ منشي، مردمي شدن، شهامت، مردانگي، جوانمردي، نرم دلي و کرامت ترجمه شده است. عموم انسان ها در جست وجوي مروت اند و آن را تحسين مي کنند.اما بهترين منبع براي دريافت مفهوم و حقيقت مروت و اصول و ارکان آن، احاديث پيامبر(ص) و امامان معصوم(ع) است. امام دوم شيعيان امام حسن مجتبي(ع) در تعريف و تبيين معناي مروت سخنان ارزشمندي دارند. در اين نوشتار سه حديث از امام دوم درباره مروت طرح و تبيين مي شود.
از امام حسن مجتبي(ع) پرسيده شد: ما المروة؟ قال: حفظ الدين و اعزاز النفس و لين الکنف و تعهد الصنيعة و اداء الحقوق و التحبب الي الناس. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۰۲)
مروت چيست؟ فرمودند: نگهداري دين و عزيز کردن نفس و نرمي در برخورد با زيردستان و تعهد و وجدان کاري و اداي حقوق و دوست داشتن مردم و مهرورزي نسبت به مردم.در جاي ديگر از امام حسن(ع) سوال شد: مروت چيست؟ فرمودند: شح الرجل علي دينه و اصلاحه ماله و قيامه بالحقوق. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۰۹) حرص انسان در پاسداري از دين خويش و بخل در از دست دادن آن و تلاش براي اصلاح مال و ثروتش و قيام وي براي انجام حقوق.
در حديث ديگر امام حسن مجتبي(ع) فرمودند: المروة العفاف و اصلاح المرء ماله. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۴)
مروت، عفاف و اصلاح کردن مال و ثروت است.در اين سه حديث يازده صفت براي تبيين حقيقت مروت وجود دارد، با ملاحظه صفات مترادف و هم معني و عناوين مرتبط و ادغام آن ها، مي توان در مجموع «هشت صفت» اهل مروت را شناخت.
در يک پاسخ امام (ع) به «حفظ دين» و در پاسخ ديگر به «شح در دين» اشاره کردند. شح، حرص بر گرفتن و بخل در از دست دادن آن است. دين گرايي اهل مروت بي پايان است با تمام وجود دين را حفظ مي کنند و بخيل در دين اند و با هيچ تطميع و تهديدي از ذره اي از اصول ديني خويش دست بر نمي دارند. اهل مروت نماد دين خواهي و پاسداري از دين اند.
انسان با مروت سعي مي کند ثروت پاک و حلال به دست آورد و از درآمدهاي نامشروع دوري کند و پس از کسب مال حلال، حقوق واجب آن را نيز بپردازد. در واقع دغدغه اصلي چنين انساني اصلاح مال و ثروت و کسب رزق و روزي پاک و لقمه حلال و ثروت مشروع است.
منبع:http://www.khorasannews.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
از امام حسن مجتبي(ع) پرسيده شد: ما المروة؟ قال: حفظ الدين و اعزاز النفس و لين الکنف و تعهد الصنيعة و اداء الحقوق و التحبب الي الناس. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۰۲)
مروت چيست؟ فرمودند: نگهداري دين و عزيز کردن نفس و نرمي در برخورد با زيردستان و تعهد و وجدان کاري و اداي حقوق و دوست داشتن مردم و مهرورزي نسبت به مردم.در جاي ديگر از امام حسن(ع) سوال شد: مروت چيست؟ فرمودند: شح الرجل علي دينه و اصلاحه ماله و قيامه بالحقوق. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۰۹) حرص انسان در پاسداري از دين خويش و بخل در از دست دادن آن و تلاش براي اصلاح مال و ثروتش و قيام وي براي انجام حقوق.
در حديث ديگر امام حسن مجتبي(ع) فرمودند: المروة العفاف و اصلاح المرء ماله. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۴)
مروت، عفاف و اصلاح کردن مال و ثروت است.در اين سه حديث يازده صفت براي تبيين حقيقت مروت وجود دارد، با ملاحظه صفات مترادف و هم معني و عناوين مرتبط و ادغام آن ها، مي توان در مجموع «هشت صفت» اهل مروت را شناخت.
حفظ دين
در يک پاسخ امام (ع) به «حفظ دين» و در پاسخ ديگر به «شح در دين» اشاره کردند. شح، حرص بر گرفتن و بخل در از دست دادن آن است. دين گرايي اهل مروت بي پايان است با تمام وجود دين را حفظ مي کنند و بخيل در دين اند و با هيچ تطميع و تهديدي از ذره اي از اصول ديني خويش دست بر نمي دارند. اهل مروت نماد دين خواهي و پاسداري از دين اند.
اصلاح مال
انسان با مروت سعي مي کند ثروت پاک و حلال به دست آورد و از درآمدهاي نامشروع دوري کند و پس از کسب مال حلال، حقوق واجب آن را نيز بپردازد. در واقع دغدغه اصلي چنين انساني اصلاح مال و ثروت و کسب رزق و روزي پاک و لقمه حلال و ثروت مشروع است.
اداي حقوق
عزت نفس
نرم خويي و برخورد زيبا
وجدان و تعهدکاري
مهرورزي و دوستي با مردم
عفاف وعفت ورزي
منبع:http://www.khorasannews.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb
/ج