اي شهيدان که رفته از نظريد
در دل ما هميشه جلوه گريد
غايب از ديدگان ما، ليکن
حاضر اندر خيال سر به سريد
جان فدا کرده بهر ملت و دين
سر ز کف داده بهر بوم و بريد
مايه افتخار و عز و شرف
مظهر اعتبار و جاه و فريد
اي به خون غرق گشتگان وطن
که به درياي فيض غوطه وريد
در بهشتيد جاودانه مقيم
همدم اوليلي حق نظريد
برخيِ(1) مام ميهن ايد، ار چند
ناز پروردِ مادر و پدريد
مادران را چه نازنين فرزند
پدران را چه با شرف پسريد
در صف رهروان وادي حق
الحق آزادگان ناموريد
همه خونين کفن به باغ بهشت
همچو گلهاي سرخ جامد دريد
نخروشيده از هزار آسيب
نهراسيده از دو خطريد
از ستمهاي ديو استبداد
ترجمان مصائب بشريد
بازتاب شکنجه هاي اليم
در طريق تدارک ظفريد
همره کاروان آزادي
در پي افتخار، رهسپريد
بالد از خونتان نهال اميد
کآبيارانِ بارور شجريد
اي گرامي مبارزان دلير
که به خون خفتگان رهگذريد،
اوستاد و فقيه و دانشجو
کاسب و کارمند و کارگريد
دشمن ظالمان خون آشام
ياور بي کسان رنجبريد
همچون مرغان گلشن ملکوت
در هواي بقا، گشوده پريد
عين وجدان عالم احساس
مردم چشم عالم دگريد
روحتان شاد باد تا به ابد
که وطن پروران خوش سيريد
لعنت حق به قاتلان شما
کز پي حق فشانده جان و سريد

پي نوشت ها :
 

1- فدايي.
 

منبع:یزدان پرست، حمید؛ (1387) نامه ایران؛ مجموعه مقاله ها، سروده ها، و مطالب ایران شناسی، جلد چهارم، به کوشش حمید یزدان پرست، تهران، اطلاعات، چاپ یکم.