حضرت عویدیا (علیه السلام) از پیامبران الهی است. نام آن حضرت در قرآن کریم نیامده، ولی در کتاب عُوبَدْیاه و انجیل برنابا با تلفظ «عُوِیدیایِ نبی» آمده است.(1) آن حضرت در بیت المقدس می زیست و به تعلیم و هدایت بنی اسرائیل مشغول بود. در انجیل برنابا آمده است که حضرت حَجَّی نبی (علیه السلام) از شاگردان عویدیای نبی (علیه السلام) بود که در سن 15 سالگی به خدمت آن حضرت رسید، در حالی که حضرت عویدیا پیر شده بود.(2) در کتاب مقدس اشاره ای به مدفن حضرت عُوِیدیا (علیه السلام) نشده، اما در نوشته های رابی سلیمان بن شمعون به سال 1422 م / 820 ش آمده است که «من در کتابی یافتم که... عَوبَدْیاهِ پیغمبر در کَفَر بیرام مدفون است».(3) کَفَر بیرام، یکی از روستاهای نواحی شمال فلسطین است. مزار دیگری نیز منسوب به آن حضرت در کلیسای یحیای مقدس واقع در شمال نابلس در 80 کیلومتری شمال بیت المقدس قرار دارد. مشهور است که مقبره ی حضرت عویدیا (علیه السلام) در یکی از غرفه های این کلیسای باستانی و نیمه ویران در کنار مزار منسوب به حضرت الیسع نبی (علیه السلام) است. شرح این کلیسا در مبحث مزار حضرت الیسع نبی (علیه السلام) گذشت.
$پی نوشت:
1ــ کتاب مقدس، کتاب عُوبَدْیاه، 1/1؛ انجیل برنابا، 11/185، 12؛ 1/186.
2ــ انجیل برنابا، 11/185ــ 12.
3ــ تلمود، 229.
منبع: رامین نژاد؛ رامین، (1387)، مزار پیامبران، مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی، چاپ اول.