خداحافظی با سیاهی
خداحافظی با سیاهی

نویسنده:یاشار ذوالفقاریان




 
BullETSTORM
در آخرین مرحله از بازی painkiller، قهرمان داستان که برای نجات معشوق از چنگ اهریمن به اعماق جهنم سفر کرده، قدم به طبقه ی آخر سرزمین شیطان می گذارد؛ اما در آن جا از قلعه های مرگبار و هیولاهای عظیم خبری نیست.در ابتدای The pit یا کف جهنم، تنها تصویر بی حرکت(Freeze)شده از یک جنگ کهن(شاید متعلق به صدها سال پیش یا قبل تر)دیده می شود.تیرهای شلیک شده از کمان در آسمان خشکشان زده و گلوله ای آتشین یک منجنیق د رحال خُرد کردن دیوار قلعه ای نیمه تمام، به همراه دود، شعله و سنگ های تخریب شده ی دیواره، در هوا معلق مانده است.کمی جلوتر خندق های دوران جنگ جهانی ظاهر شده و گوشه های خشک شده ای از نبردهای جدید و مدرن نمایان می شوند.در کی سو کشتی جنگی عظیم در امواج سهمگین اقیانوسی مرده گرفتار شده و در سوی دیگر شهری ویران، زیر بمبارانی بی حرکت به دام افتاده است.در میان این قاب تصویری خیره کننده از چهره ی جنگ های بشر در طول تاریخ، قارچ اتمی غول آسای حاصل از انفجار بمب هسته ای هیروشیما درست پشت همه ی فجایع زمان و در قلب پایین ترین و پلیدترین جایگاه بدی در جهنم، قد علم کرده است.این نمای نفس گیر و هوشمندانه شاید خیلی با روحیه ی عموما سطحی، نیمه طنز و اغراق شده ی painkiller جور در نیاید؛ اما تصور تامل برانگیزی که از سیاهی جنگ ترسیم می کند؛ دست کمی از کل نمایش سیاهی های این پدیده شوم در شاهکاری چون Fallout ندارد سازندگان painkiller اصلی یعنی اعضای تیم people can Fly(PCF)
پس از این نمایش متفاوت برای فصل پایانی، راه خود را از اثر زیبایشان جدا کرده و ساخت شبه دنباله های آن را به عهده دیگران واگذار کردند.کسانی که نه تنها هرگز نتوانستند ذره ای به کیفیت عنوان اصلی نزدیک شوند؛ بلکه عملا خودشان به گناهکاران جهنم بازیسازی تبدیل گشتند.
در شرایطی که Black 2 در تاریکی گم شده،به BS لقب Burnout دنیای شوترها را داد اند.برای هر چه بهتر و پررنگ تر شدن این تشبیه، دشمنانی که شمایل هولناک شان را مشاهده می کنید، Burnout نام گذاری شده اند و می توان با تیراندازی به نقاط نورانی پوست شان، آن ها را Take Down کرد.
خداحافظی با سیاهی

هنر شکار یا شکار هنری

هانت شاید هزار صفت احمقانه و غیرظریف داشته باشد؛ اما دست کم در بحث شکار و نابودی دشمنانش، ذوق هنری عجیبی دارد!وقتی بازیبازها در قالب این ابر کماندوی فضایی قرار می گیرند، پیش از هر چیز باید ذهن خود را از بیشتر کلیشه های رایج این نسل پاک کنند.به قول سهراب سپهری، «چشم ها را باید شست.جور دیگر باید دید».به چه جراتی این قطعه شعری زیبا و لطیف را در یک شوتر خشن و اغراق شده به کار برده ام؟ به این جرات که در BS باید دنیای شوتر را جور دیگری دید.در این سیاره اعمالی چون نظاره و جستجو برای سنگر، فرار از امواج گلوله های حریف و نگران شدن از بابت جان احیا شونده را باید شست(و کنار گذاشت).حرف اول و آخر سازندگان بازی، چیزی نیست جز گسترش هنر شکار کردن دشمنان و رسیدن به لقب اولیه ی عنوان حاضر یعنی سمفونی(symphony Blood)با خلق ارکستری مشتکل از گلوله ها و نابودی.بازیباز نباید صرفا نابوی رقبا و نهایتا چند شلیک به سر(Headshot) فکر کند.او باید خود را به جای رهبر ارکستر عظیم ببیند که با اسلحه های قدرتمندش بجای ابزارآلات عادی، نُت های این موسیقی مرگبار یعنی طوفان گلوله ها را هدایت می کند.نوازنده ها هم دشمنان نگون بخت هستند که به کمک تسلیحات هانت، به شکل های شیطنت آمیز رهسپار آن دنیا می شوند.شکست حریفان برای هانت کاری ندارد و در نتیجه وقتی یکی از آن ها نزدیک دره ایستاده و در کنارش یک کاکتوس غول آسا با تیغ های بزرگ وجود دارد؛ بازیباز به جای فکرکردن به شلیک و Headshot، باید قوه تخیلش را بکار گرفته و ببیند کدام روش ترکیبی برای از بین بردن رقیبش امتیاز بیشتری دارد.چه امیتازی؟ Skill points!اعداد و عباراتی که با نابودی دشمنان بالای سر و اطراف شان ظاهر شده و صرفا میزان ضربه یا Experience ساده کشتار به سبک Borderlands نیستند.آن ها انواع مختلف و متنوعی از پاداش برای بازیبازهایی هستند که به شلیک عادی و پیروزی سریع بسنده نکرده و با تسلیحات مرگبارشان، دشمنان را با چند ضرب و بکارگیری مکانیسم های پیچیده تر از پا درمی آورند.در اولین قدم برای رسیدن به ترکیب های بالا، دو سلاح همیشگی و همراه قهمران ما یعنی شلاق انرژی(ملقب به Thumper)و چکمه پولادین وی قرار دارند.شلاقی که به آن اشاره کردیم می تواند دشمنان دوردست و حتی پشت کاور را به دام انداخته و مثل scorpion در kombat Mortal، آن ها را به جلوی ما بکشد(ظاهرا رقبای فوق هنوز متوجه نشده اند که اینجا جای قهرمان کاورپرست Gears of War نیست).با تزریق انرژی آبی ومرموز Thumper به دشمنی که سمت هانت پرتاب شده، بدن اون به حالت آهسته در هوا معلق مانده و آماده پذیرش بلاها و شوخی های بعدی بایباز می شود(البته برخی از Bullet Time نیست و کند شدن زمان و سرعت، تنها روی حریف بدبخت اعمال می شود.)اما عنصر دوم؛ شاید لگد خالی در دنیای پر از هیولا و اسلحه های آینده نگرانه، چندان موثر به نظر نرسد، اما فراموش نکنیم هانت این لگد کوبنده را از شخص دوک ناکم به ارث برده و چکمه او هم از جنس مرگ است!هیچ دشمنی در BS از چکمه های هانت در امان نخواهد بود.اگر به طی فواصل زیاد تا رسیدن به رقبای دورتر برای رساندن این لگدهای نیرومند علاقه ای ندارید نگران نباشید،هانت می تواند با همان اشتیاقی که مارکوس فنیکس و سایر همرزمانش با زدن یک کلید، به سمت سنگرها شیرجه می روند، جهشی سریع با لیز خوردن روی زمین انجام داد و در نهایت چکمه را به شکم حریفش بکوبد.البته پرت کردن دشمنان به دره ها و سیاه چال های پرتعداد دنیای بازی(که به گفته سازندگان عمدا تعدادشان زیاد است)، تنها استفاده لگد نیست!چرا که به علت جذابیت و شدت ابرمردانگی این حمله ویژه، قربانیان آن در هوا برای مدتی در حالت صحنه آهسته، آماده دریافت چند ضرب های بعدی باقی می مانند.
اکنون که بخش مقدماتی 2 سلاح اصلی قهرمان BS را پشت سرگذاشته ایم، بد نیست به سیاست دوست داشتنی و مهم تر از همه، سرگرم کننده ی تفنگ ها در عناوین PCF ادای احترام کنیم.این استاندارد ویژه چیزی نیست جز وجود اجباری دست کم دو نوع کاربرد شلیک مختلف برای هر اسلحه.طرفداران حرفه ای شوترهای اول شخص حتما با قابلیت شلیک دوم هر تفنگ(به کمک کلید راست موس)در عناوینی نظیر unreal Tournament آشنایی دارند.اما این تکنیک در painkiller به پتانسیل واقعی خود در تزریق تنوع به گیم پلی و خلق لذت چند برابر از شکار دشمنان، دست یافت.painkiller با چهره ای مصمم، و جدی، این پیشنهاد فیلسوفانه را مطرح کرد که چه می شد اگر یک اسلحه واحد می توانست هم مثل نینجاها، shuriken شلیک کند و هم Bolt های برقی به سبک زئوس یا Raiden!(پاسخ:یکی از افتخارها و ابداع های فوق العاده آن بازی).خوشبختانه BS از همان گام اول، سنت جدش را پیش گرفته و حتی برای شلاق ساده هانت، یک حمله جانبی(Alternative Attack)نامتعارف در نظر گرفته است:با نگه داشتن کلید مربوط به زدن ضربه Thumper، یک توپ انرژی خالص در انتهای شلاق پرتاب شده، شکل می گیرد.آزاد کردن این گلوله متمرکز شده با حرکت کوبنده دست قهرمان، به برخورد شدن شدید توپ انرژی با زمین منجر می شود.انفجار شدید حاصل از آزاد شدن نیروی درونی سلاح فوق، همه اشیا و دشمنان را به هوا فرستاده و با همان نیروی مرموزی که به آن اشاره کردیم، همه آن ها را به صورت معلق و آهسته در هوا نگه می دارد.اکنون هانت می تواند با خیال راحت تک تک شان را مثل بادکنک در هوا بترکاند یا با یک شلیک به سمت یک بشکه نفت، مخزن اسید، میوه گیاهی سمی و ده ها شی مرگبار دیگر پخش شده در سطح خرابه های stagia که به فرمان نیروی توپ پر از انرژی به همراه دشمنان سرگردان به هوا برخاسته اند، کار همه را تمام کند.البته یک گزینه سوم هم برای استفاده از شرایط ایده آل وجود دارد که همانند کاربردهای پیشنهادی شلاق و لگد و مقدمه چینی برای چند ضرب های بعدی است.اما چرا این قدرروی عبارت «چند ضرب های بعدی»تاکید داریم؟ برای اینکه با فرارسیدن اسلحه های قابل برداشتن و عادی BS(هرچند شاید صفت «عادی»اصلا برای توصیف شان مناسب نباشد)، تازه ابزارهای واقعی این اثر برای استفاده از ذوق و خلاقیت بازیبازها در شکار هیولاها آشکار می شود.بیایید با یکی از اولین تفنگ های بازی به نام Flail Gun شروع کنیم که در بیشتر دموها و نمایش های BS حضور پر رنگی داشته است.این سلاح در حالت عادی دو نارنجک به هم زنجیر شده(به شکل سلاح Flail از دنیای D&D و منبع الهام نامش)شلیک می کند که اگر سر راهش به مانعی برخورد کند به واسطه شتاب خود و سنگینی بمب های دو سرش، به دور شی مورد نظر پیچیده می شود.حال اگر این مانع، کمر یا گردن دشمنان بدشانس باشد، چاره ای برای آن ها باقی نمی ماند جز داد و بیداد از ترس دو نارنجکی که با زنجیری سخت، گرفتارشان کرده و تا یکی دو ثانیه دیگر آن ها را به آسمان هفتم خواهد فرستاد.
با همین توصیف های کنونی، چه راهکارهای عجیب و متفاوتی برای شکار گروه های دشمنان به فکرتان می رسد؟ پاسخ تان هر چه باشد، BS امکان اجرایش را فراهم کرده و فقط کافی است دقت و زمان بندی شما درست باشد تا یک حرکت ساده شوتر محور یعنی شلیک، به یک عملیات پیچیده و حرفه ای از شکاری هیجان انگیز تبدیل شود.اکنون کمبوی مورد نظر را در BS بررسی می کنیم.هانت در مقابل گروهی از دشمنان ایستاده است.یکی از آن ها را با شلاقش به دام انداخته و به سمت خود پرتاب می کند.یک تیر از Flail Gun به سمت وی شلیک کرده و او را با دو بمبش به زنجیر می کشد.خوشبختانه حتی تا این لحظه نیروی ویژه ی شلاق، اثر معلق و بی حرکت کنندگی خود بر دشمن را از دست نداده است.بدین سان هانت با لگدی تمام کننده، قربانی بمب زده اش را میان همدستانش پرتاب می کند تا همگی در کنار هم از «مزایای»آن تک تیر Flail Gun بهره مند شوند.سلاح بعدی، یک توپخانه دستی و قابل حمل به نام Bouncer است که Canon های سنگین و صد البته آماده ترکیدن شلیک می کند.ضربه عادی این Canoball ها در نگاه اول شبیه ترکیبی ساده از Grande Launcher و Bazooka به نظر می رسد؛ اما همان طور که از نام و ذات عبارت Bounce(بالا و پایین و این طرف و آن طرف پرت شدن)برمی آید؛ گلوله های کروی این سلاح به سطوح مختلف محیط واکنش های فیزیکی خاصی شبیه توپ پلاستیکی، نشان داده و تنها با برخورد به دشمنان منفجر می شوند.شاید حالت اول Boncer خیلی در کمبوهای ترکیبی و طولانی مفید نباشد؛ اما نوع شلیک دوم آن عملا شبیه یک شکارچی کمکی عمل می کند.حمله جانبی این اسلحه، توپ سنگین را از حالت انفجاری عادی اش خارج کرده و در عوض در نقطه اولی که بازیباز به آن شلیک کند، متمرکز می سازد تا سرجایش بدون توجه به شیب و شرایط فیزیکی لوکیشن، بالا و پایین بپرد.هربرخورد این توپ در حد برخورد یک تریلر 18 چرخ به زمین شدت داشته و هرکس در آن نواحی باشد را له یا به اطراف پرتاب می کند.از آنجا که این گلوله حرف گوش کن تا زمانی که بازیباز اجازه نداده، منفجر نمی شود، می توان پس از له کردن گروه اول دشمنان، با شلاق آن را مقابل هانت فرا خواند و سپس با لگد به میان جمع دیگری از رقبا پرتاب کرد.البته وقتی لگد مرگبار هانت با این گلوله سنگین ترکیب می شود، پرتاب شدن و جلورفتن آن عملا رفتاری شبیه Cannonball افسانه ای و معروف serious sam(یکی دیگر از سلاطین شوترهای هیجان انگیز و Run & Gun)از خود نشان داده و مثل توپ بولینگ، موانع سرراهش را ناک اوت می کند.تنفگ های مرگبار، جنون آمیز و متفاوت دیگری هم برای جلب رضایت بازیبازها در BS تعبیه شده اند که البته بیش از این که در موردشان صحبت نمی کنیم تا سرپرایز هر کدام برای شما عزیز دست نخورده باقی بماند.
خداحافظی با سیاهی

خلاقیت و شیطنت بیشتر=جوایز نفیس تر

چند ضرب ها شاید از نظر ظاهری سرگرم کننده باشند؛ ولی با معرفی سیستم Skill shot های BS فلسفه وجودی آن ها تازه خود را نشان می دهد.هر روش و ترفند متفاوت برای نابودی ساکنان Stygia ، یک skill shot منحصر به فرد محسوب شده و لقب نیمه ویژه ی خود را یدک می کشد.به عنوان مثال با فراهم کردن شرایط سقوط دشمنان از جاهای بلند عبارت vertigo در پایان زندگی حریف بدشانس نقش می بندد؛ اما اگر این سقوط با لگد پولادین یا عنصر دیگری همراه باشد.نام skill shot نمایش داده شده اش هم نسبت ابزار شکار به کارگرفته شده تغییر می کند.Headshot ها که در بیشتر شوترهای موجود یکی از محبوب ترین روش های هدف گیری محسوب می شوند، برای شکارچیان دنیای BS حرکتی پیش پا افتاده به شمار می روند.هر چه باشد اجرای Skill shot از عهده هر کسی بر می آید اما تنها یک شکارچی واقعی می تواند گردن حریفش را هدف بگیرد و Skill shot ارزشمند آن را به چنگ آورد.متاسفانه تا این لحظه برای این نوع خاص، از نام پیشنهادی نگارنده یعنی Neckshot استفاده نشده؛ اما از آن جا که نام بیشتر Skill shot ها و همچنین میزان تمایزشان در هر نمایش از BS نه تنها بسته به محل اصابت گلوله به بدن شان، حرکت و انیمیشن های مناسب از خود بروز می دهند؛ بلکه در بسیاری موارد، موقعیت های فیزیکی و از کارافتادگی های بعدی آن ها هم از ضربه های فوق ریشه می گیرند.شلیک به پاها و دست ها مستقیما روی عملکرد این اندام ها تاثیر می گذارد و صد البته می تواند مقدمه خوبی برای حمله های بعدی باشد.اکنون تک تک اسلحه ها و حالات حمله شان را در نظر بگیرید که در ترکیب با انواع شرایط مختلف و مجزای برخورد گلوله ها با اجزای مختلف بدن دشمنان، به خلق چه مجموعه ی حجیمی از انواع و اقسام Skill shot های متنوع منجر می شوند.البته فراموش نکنیم که پاداش اجرای Skill shot های متفاوت فقط به نام های کنایه دار و تمسخر آمیز ختم نشده و مستقیما با Skill shot ها ارتباط دارد.این ذوق هنری هر بازیباز در شکار دشمنان مجازی و اجرای سمفونی BS است که ارزش Skill shot ها و به دنبال شان Skill point ها را مشخص می کند.هرچه روش های ترکیبی برای نابودسازی دشمنان طولانی تر و خلاقانه تر طراحی شده و شیطنت بیشتری در اجرای شان باشد، skill point اهدایی هم بیشتر شده و بدین سان پیدا کردن استراتژی و نقشه برای استفاده بهینه از تک تک عناصر مرگبار محیط، اسلحه ها و موقعیت دشمنان، به هدف اصلی هر یک از درگیری های BS بدل می شود.همین امر باعث شده تا برخی از منتقدان و کسانی که دموهای مختلف آن را امتحان کرده اند، BS را علاوه بر یک شوتر هیجان انگیز از نوع Run-&-Gun با عناوین کلاسیکی چون pro skater ها(سال های طلایی Tony Hawk)مقایسه کنند که در آن ها تکرار چندین باره مراحل به صرف پیدا کردن بهترین گوشه ها برای اجرای کامل ترین زنجیره حرکات در هر محیط، از پیشروی بخش اصلی بازی هم جذاب تر است.اگر هم کسی به سرگرمی خالص این بخش جانبی علاقه نداشته باشد، می تواند امتیازهای پس اندازشده را در اماکن و دستگاه های خاص بازی خرج کرده و به کمک شان امکانات، گلوله ها و قدرتهای جدیدی خریداری کند که شامل ارتقای تسلیحات کنونی هم می شوند.البته این ارتقای تجهیزات، به معنی مشکل تر شدن ناگهانی دشمنان و بالارفتن مقاومت رقبا به سبک بازی های نقش آفرینی مدرن نیست؛ بلکه تنها هدف سازندگان ارایه روش های جدید برای اذیت کردن هر چه بیشتر ساکنان Stygiaاست.
این علاقه پلیدانه عوامل PCF به معماری دنیای اثر جدیدشان هم سرایت کرده و جدا از دره های پرتعدادی که پیش تر به آن ها اشاره کردیم، انواع بلایا و تله های مرگبار طبیعی در گوشه و کنار خرابه های نیمه آخر الزمانی Bs کمین کرده اند.حتی در یک محیط گلخانه ای هم که گیاهان آدم خوار زبان درازش نابود شده باشند؛ کاکتوس های عظیم الجثه با تیغ های بسیار بزرگ هر لحظه آماده استقبال از موجوداتی هستند که با لگدهای بازیباز به سمت شان رهسپار می شوند.بازیسازها این تیغه های مرگبار را در چهره های متفاوت و به بهانه های مختف در تمامی مراحل بازی جاسازی کرده اند تا هیچ گاه، هیچ موجودی از محیط اطرافش در امان نباشد.حتی در یک آسمان خراش سقوط کرده و افقی که زیرش خالی شده و تمام پنجره هایش نقش سیاهچال های شهری را ایا می کنند نیز تیرک و انواع خرابی های بران دیگر به همه جا سرک کشیده اند.در عین حال تله های همین لوکیشن چرخش یافته به موارد بالا محدود نشده و به عوان مثال هر از چندگاهی می توان مصالح ساختمانی بالای سر دشمنان را با یک فشار شلاق به سرعت به پایین سرازیر کرد.از درخشش خلاقانه آسانسور مرگ که در دموی TGS همین مرحله از ساختمان خرابه نمایش داده شد هم نباید گذشت.در این لوکیشن تغییر جهت یافته، گذشتن از گوشه های محیط از طریق مسیرهای عادی میسر نیست و در نتیجه در یکی از درگیری ها، دشمنان بد اقبال برای رسیدن از یک سوی ساختمان به جبهه بازیباز ناچار به عبر از گذرگاه آسانسور آسمان خراش مورد نظر هستند که اکنون مثل کل محیط از حالت عمودی به افقی درآمده است.در این لحظه هانت یک Mini-Gun قدرتمند و انواع تسلیحات لازم جهت از بین بردن تک تک حریفان سر راهش را در اختیار دارند؛ اما سازندگان راهی بسیار ساده تر پیش پای او قرار داده اند.قهرمان ما می تواند به جای مصرف گلوله و انرژی ارزشمندش تنها با حرکت یک انگشت و فشار دادن کلید فراخوانی آسانسور، دشمنان مقابلش را به معنای کلمه پرس کند که البته در نتیجه اش سطح شیشه ای گذرگاه مقابل به کمک گونه های مختلف رنگ قرمز، تزیین می شود.
منبع:بازی رایانه شماره39

 

 

نسخه چاپی