در کوچه باغ پاییز
در کوچه باغ پاییز

 

نویسنده: سعید راعی




 

راهنمای سفر به روستای آهار

پاییز که از راه می رسد، طبیعت گردان پاییزدوست دنبال طبیعی می گردند که پر از رنگ باشد و با سفر به آنجا احساس کنند که پاییز نه فقط روی تقویم که در طبیعت هم فرا رسیده است. در این مقاله شما را به منطقه ای در حوالی تهران راهنمایی می کنیم که پاییزش زبانزد خیلی ها است و دسترسی به آن در یک روز تعطیل، آسان و بی دردسر است. روستای زیبای «آهار»، همین منطقه خوش پاییز است. کافی است قبل از سفر خیالتان را پرواز دهید و پشت کوه های بلند شمال تهران بفرستید و کوچه باغ های پاییزی روستای آهار را تصور کنید، کوچه باغ هایی با درختانی بلند و تناور که رودخانه اش از میانش می گذرد، آن وقت است که دیگر نمی توانید سر جایتان بند شوید و نخستین تعطیلی آخر هفته را برای رفتن به آنجا برنامه ریزی کنید. اگر یکی از روزهای مهرماه، مخصوصاً روزهای پایانی اش را به آنجا بروید، بی شک طعم پاییز و رنگ های بی پایانش را خواهید چشید.

قهوه خانه روستایی

از دست ندهید

طبیعت زیبای روستای آهار به خاطر باغ های متنوعی است که در اطرافش قرار دارد؛ بنابراین داخل روستا امکانات زیادی برای طبیعت گردان وجود ندارد، غیر از یک قهوه خانه که می توانید در آنجا چای بخورید و یا حتی اگر ناهار همراه ندارید، طوری برنامه ریزی کنید که ناهار را در همین قهوه خانه صرف کنید.

60 دقیقه تا آهار

از تهران تا آهار حدود 40 کیلومتر راه دارید که آن را یک ساعته طی می کنید.
در کوچه باغ پاییز

چطور برسیم؟

خودروی شخصی:

آهار در منطقه رودبار قصران از توابع شمیرانات قرار دارد. از تهران که به سمت شمال شرق و گردنه قوچک بروید می توانید از جاده ای که از روی گردنه قوچک به سمت لواسان و فشم می رود پایین بروید. این جاده، به «جاده لشکرک» معروف است. در انتهای گردنه قوچک، باید تابلوی فشم را دنبال کنید، نرسیده به فشم، به یک دوراهی می رسید که مسیر اصلی به فشم می رود و شما باید جاده شمال غربی یا همان مسیر سمت چپ را ادامه دهید تا بعد از «اوشان» به آهار برسید. وقتی به میدان روستای آهار رسیدید، خودرو را همان جا پارک کنید.

وسیله نقلیه عمومی:

می توانید در فلکه چهارم تهرانپارس سوار تاکسی های میدان فشم شوید و از راننده بخواهید شما را در دوراهی اوشان پیدا کند. سپس حدود یک کیلومتر در جاده آسفالته پیاده روی کنید و در روستای اوشان هم سوار تاکسی های آهار شوید که البته تعدادشان خیلی هم زیاد نیست. می توانید از همان فلکه چهارم تهرانپرس هم یک تاکسی دربست به مقصد آهار بگیرید که برایتان بین 15 تا 20 هزار تومان می شود.

ده تنگه یا شکرآب

کجا بگردیم؟

در این راهنما ما از روستای آهار، مسیر تنگه را به شما پیشنهاد می کنیم که از روستای آهار تا آنجا 3 ساعت پیاده روی در پیش دارید.

شکرآب:

از آهار بسته به اینکه بخواهید به سمت «شکرآب» بروید یا «ده تنگه»، باید مسیر خود را درست پس از عبور از یک پل آهنی بعد از میدان آهار انتخاب کنید. اگر به غرب بروید و مسیر سمت چپ پل را انتخاب کنید، به سمت شکر آب، امامزاده طاهر(ع) و آبشار معروف شکرآب خواهید رفت. وقتی وارد روستای آهار شدید و از پل آهنی بعد از میدان اصلی عبور کردید و مسیر را به سمت راست ادامه دادید، پس از حدود 500 متر از روستا خارج می شوید و پا در مسیری می گذارید که با شیبی کم و عبور از کوچه باغ های پاییزی به روستای خالی از سکنه ده تنگه می رسد.

ده تنگه:

اگر هم مسیر پاکوبی که به سمت راست می رود را انتخاب کنید، وارد مسیر «ده تنگه» خواهید شد که در انتهای مسیر و بعد از ده تنگه و آبشارش، به دیواره «الله بند» و «قله الله بند» و «قله قلعه دختر» می رود. در ده تنگه اگر مسیر پاکوب را در مسیر شمال ادامه دهید و حدود یک ساعت پیاده روی کنید به آبشار زیبای ده تنگه می رسید. در آنجا می توانید چند ساعتی اتراق کنید و ناهار بخورید. اگر هم قصد کوهنوردی و صعود به قله الله بند را داشته باشید، مسیری پاکوب در سمت چپتان وجود دارد که به سمت ارتفاعات می رود. در طول این مسیر از کنار دیواره سنگی استواری با همین نام عبور خواهید کرد. اما اگر قصد صعود به قله ای را ندارید و نمی خواهید قلعه باستانی و البته مخروبه قله قلعه دختر را ببینید، می توانید در بستر دره بمانید و هر جا که خواستید کمپ خود را برپا کنید. از ده تنگه تا روی قله الله بند حدود 3 ساعت پیاده روی دارید.
در کوچه باغ پاییز

‌ فقط تماشا

* در فصل پاییز این منطقه بسیار خشک می شود؛ هرگز در اینجا آتش روشن نکنید.
* لباس گرم و حتی ضد آب همراه ببرید؛ در این موارد بالاپوش های جنس «گورتکس» و حتی «پانجو» به دردتان می خورد.
* به خاطر کوتاه شدن روز، ابزار روشنایی مناسب همراه ببرید. در زمان بندی سفر هم دقیق باشید تا به تاریکی برنخورید.
* در طول مسیر، باغ های زیادی وجود دارد که همه شخصی است. با ورود بدون اجازه به این باغ ها ذهنیت روستاییان را نسبت به گردشگران منفی نکنید.
منبع مقاله: ماهنامه ایرانشناسی سرزمین من آبان 1391



 

 

نسخه چاپی