ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون
منبع:راسخون
درست نیست که بگوییم جوانان در یاد آوری خاطرات تواناتر از افراد مسن میباشند. حافظهی آنان بهتر به نظر میرسد، تنها به این دلیل که میتوانند خاطرات را بهتر و با کیفیت بیشتری باز یابی کنند. اینها نظرات فیلیپ کو از دانشگاه وندربیت واقع در ایالات متحده میباشد. او در مطالعهای به بررسی چگونگی تأثیر گذاری تفاوتهای موجود بین فعالیتهای عصبی و رفتاری جوانان و افراد مسن بر توانایی نسلهای مختلف در ذخیره و بازیابی خاطرات پرداخت و نتایج پژوهشهایش را در ژورنال حواس، ادراک و روان فیزیک منتشر نمود.
کو تحت نظارت دکتر براندن الای تیمی پژوهشی را رهبری کرد که متمرکز بر حافظهی پویای تصویری بود، یعنی توانایی فرد در این جهت که مختصراً مقداری از اطلاعات تصویری را در غیاب خود آنها به خاطر آورد. بررسی آنان از این که چرا این عمل کرد با بالا رفتن سن در عین سلامتی کاهش مییابد، مراحل متفاوتی را شامل میشود: رمز گذاری، حفظ و نگهداری، و باز یابی اطلاعات به خاطر سپرده شده.
تیم مذکور 11 فرد مسن را که حدوداً 67 ساله بودند و نیز 13 فرد جوان را که حدوداً 23 سال داشتند، گرد آوری نمود تا بر آنان آزمایش "تشخیص تغییرات تصویری" را انجام دهد. در این آزمایش، آنها به دو، سه یا چهار نقطهی رنگی نگاه میکردند و شکل نقاط را به خاطر میسپردند. این نقاط ناپدید میشوند و پس از چند ثانیه یک نقطه بر تصویر ظاهر میشد که امکان داشت مشابه رنگهای سابق یا متفاوت با آنها باشد. صحیح یا اشتباه بودن پاسخ آنان ( "مشابه" یا "متفاوت") نشان میداد که حافظهی آنها در به خاطر سپاری رنگها چگونه است. آن چه ذکر شد، به "سنجش رفتاری" اشاره دارد. برای سنجش عصبی ظرفیت حافظهی آنان، دادههای به دست آمده از دستگاه ثبت امواج الکتریکی مغز جمعآوری شدند.
به بیان دکتر کو در حالی که سنجشهای رفتاری نمایانگر ظرفیت کمتر و پایینتر افراد مسنتر در به خاطر سپاری دادهها نسبت به افراد جوان میباشد، سنجش عصبی مربوط به ظرفیت حافظه در هر دو گروه بسیار مشابه بود. به بیان دیگر، در طول مرحلهی حفظ و نگهداری، هر دو گروه مقدار یکسانی از دادهها و اطلاعات را به خاطر میسپردند. این اولین مطالعهای است که نشان میدهد که ممکن است وابستگیهای رفتاری و الکترو فیزیولوژیک در ظرفیت حافظهی پویای افراد مسن از یک دیگر تفکیک شوند.
پژوهشگران بر این باورند که افراد مسنتر تصاویر را با وضوح کمتری از جوانان ذخیره سازی مینمایند، در نتیجه بدین صورت گردآوری مناسبی صورت نمیگیرد. تفاوت در وضوح این تصاویر میتواند در طول دوران باز یابی از حافظهی پویای تصویری خود را نشان دهد. بر خلاف افراد مسنتر، جوانان توانایی استفاده از حافظهی ضمنی ادراکی را دارند. این حافظه، شکل متفاوتی از حافظهی تصویری است که موجب تقویت حافظهی آنان هنگام بازیابی دادههای ذخیره شده میگردد.
کو میگوید: "فعالیتهای عصبی نشان میدهند که ظرفیت حافظهی افراد مسنتر کمتر از جوانان نیست، با این وجود ما نمیدانیم چرا مسنترها در این زمینه ضعیف عمل مینمایند. ولی ما دو راهنما داریم که عبارت هستند از: نخست، تحلیلهای آتی از این مجموعه دادهها و نیز سایر مطالعات متعلق به کتابخانهی ما نشان میدهند که مسنترها به گونهای متفاوت با جوانان اطلاعات را باز یابی مینمایند. دوم، شواهد و یافتههای جدیدی از سایر آزمایشگاهها نشان میدهند که کیفیت حافظهی افراد مسنتر ضعیفتر از جوانان است. به بیان دیگر، با وجود این که آنها تعداد موارد یکسانی را به ذهن میسپارند، حافظهشان در زمینهی هر یک از آن موارد نسبت به جوانان نا واضح و با وضوح کمتری است."
تیم مذکور 11 فرد مسن را که حدوداً 67 ساله بودند و نیز 13 فرد جوان را که حدوداً 23 سال داشتند، گرد آوری نمود تا بر آنان آزمایش "تشخیص تغییرات تصویری" را انجام دهد. در این آزمایش، آنها به دو، سه یا چهار نقطهی رنگی نگاه میکردند و شکل نقاط را به خاطر میسپردند. این نقاط ناپدید میشوند و پس از چند ثانیه یک نقطه بر تصویر ظاهر میشد که امکان داشت مشابه رنگهای سابق یا متفاوت با آنها باشد. صحیح یا اشتباه بودن پاسخ آنان ( "مشابه" یا "متفاوت") نشان میداد که حافظهی آنها در به خاطر سپاری رنگها چگونه است. آن چه ذکر شد، به "سنجش رفتاری" اشاره دارد. برای سنجش عصبی ظرفیت حافظهی آنان، دادههای به دست آمده از دستگاه ثبت امواج الکتریکی مغز جمعآوری شدند.
به بیان دکتر کو در حالی که سنجشهای رفتاری نمایانگر ظرفیت کمتر و پایینتر افراد مسنتر در به خاطر سپاری دادهها نسبت به افراد جوان میباشد، سنجش عصبی مربوط به ظرفیت حافظه در هر دو گروه بسیار مشابه بود. به بیان دیگر، در طول مرحلهی حفظ و نگهداری، هر دو گروه مقدار یکسانی از دادهها و اطلاعات را به خاطر میسپردند. این اولین مطالعهای است که نشان میدهد که ممکن است وابستگیهای رفتاری و الکترو فیزیولوژیک در ظرفیت حافظهی پویای افراد مسن از یک دیگر تفکیک شوند.
پژوهشگران بر این باورند که افراد مسنتر تصاویر را با وضوح کمتری از جوانان ذخیره سازی مینمایند، در نتیجه بدین صورت گردآوری مناسبی صورت نمیگیرد. تفاوت در وضوح این تصاویر میتواند در طول دوران باز یابی از حافظهی پویای تصویری خود را نشان دهد. بر خلاف افراد مسنتر، جوانان توانایی استفاده از حافظهی ضمنی ادراکی را دارند. این حافظه، شکل متفاوتی از حافظهی تصویری است که موجب تقویت حافظهی آنان هنگام بازیابی دادههای ذخیره شده میگردد.
کو میگوید: "فعالیتهای عصبی نشان میدهند که ظرفیت حافظهی افراد مسنتر کمتر از جوانان نیست، با این وجود ما نمیدانیم چرا مسنترها در این زمینه ضعیف عمل مینمایند. ولی ما دو راهنما داریم که عبارت هستند از: نخست، تحلیلهای آتی از این مجموعه دادهها و نیز سایر مطالعات متعلق به کتابخانهی ما نشان میدهند که مسنترها به گونهای متفاوت با جوانان اطلاعات را باز یابی مینمایند. دوم، شواهد و یافتههای جدیدی از سایر آزمایشگاهها نشان میدهند که کیفیت حافظهی افراد مسنتر ضعیفتر از جوانان است. به بیان دیگر، با وجود این که آنها تعداد موارد یکسانی را به ذهن میسپارند، حافظهشان در زمینهی هر یک از آن موارد نسبت به جوانان نا واضح و با وضوح کمتری است."
/ج