عدد ابجدی: 261 الاکرم "شیخ صدوق"(ره) فرموده است این اسم به معنای «کریم» است یعنی صاحب صفت کرم و درگذرنده ی جرمها و تقصیرهای بنی آدم و مداومت بر این اسم موجب برآمدن مقاصد دنیا و آخرت و حصول عزّت و کرامت است و این اسم مفتاح رزق و برکت است و برای رفع پریشانی بسیار نافع است و چون کسی بر این اسم مداومت نماید روزی از جایی که گمان نداشته باشد برسد و در بعضی رسایل معتبر است که هر کس اسم «الاکرم» را بر انگشتری نقره ی شَرَفِ قمر نقش نماید و آن را در دست کند، وسعت و کثرت معرفت او را حاصل گردد و در حال نقش کردن دویست و هفتاد مرتبه این اسم را بخواند و هر کس در روز جمعه در ساعت زُهره این اسم را بر نگین زمرّدی نقش نماید پس صد و هشتاد و نه دفعه این اسم را بخواند و انگشتر را در دست کند و صد مرتبه ی دیگر این اسم را بخواند، از خانه بیرون نرود مگر او را چیزی عطا کنند اگرچه روزی صدمرتبه باشد و صورت آن نقش این است:
  و اگر به این نحو نقش نماید که جمع بین اعداد و حروف باشد بهتر خواهد بود و صورتش این است:

ک	ر	ی	م
39	11	199	21
198	18	42	12
13	41	19	197

  شکل شماره(2)
 

و اگر اسم «الکریم» را هزار و هشتصد و شش مرتبه و اسم «کریم» را هزار و ششصد و هشتاد و شش مرتبه بخواند در آن فواید بسیار است. نیز اگر کسی مکسَّر اسم کریم را همراه خود نگاه دارد در وسعت رزق اثری عظیم مشاهده نماید و صورتش این است:
 

ک	ر	ی	م
ی	م	ک	ر
م	ی	ر	ک
ر	ک	م	ی

  شکل شماره(3)
 

و نگاه داشتن مکسّر این اسم خواص بسیار دارد به صورت زیر:

ک	ر	ی	م
م	ک	ی	ر
ر	م	ی	ک

  شکل شماره(4)
 

و اگر کسی بر این ذکر مداومت نماید، گناهان او آمرزیده شود و مشهور آفاق گردد: «یا کریمُ العَفوِ ذَالعَدلِ اَنتَ الَّذِی مَلَاءَ کُلِّ شَیءٍ عَدلُهُ»
 

پژوهه در مفهوم الاَکرَم

این وصف یک بار به عنوان صفت رب بیان گردیده است(علق/3)«اقرأ و ربک الاکرم» و با توجّه به این که وزن افعل به جای وزن فعیل در بعضی موارد همچون، اشقی، شقی، اطول، طویل- استعمال می گردد، معنی این وصف به سان کریم خواهد بود و از همین رو نظیر استعمال های کریم در پی اسم رب قرار گرفته است.

«الاکرم» افعل التفضیل و به معنای صاحب کرامت و کریم است. خداوند متعال کریم است از آن جهت که در هنگام قدرت عفو می کند و وقتی وعده ای به بنده اش می دهد به آن وفا می کند و اگر انسان از او حاجتی را طلب کند بیش از نیازش به او عطا می فرماید و باکی ندارد که چقدر می دهد و به چه کسی می دهد.
"امام محمّد غزالی" بخشش متحقّق در «کرم» را بخشش بدون زحمت و بی منّت دانسته و از همین رو سرّ نامگذاری «کَرم»- درخت انگور- را از همین بابت می داند، زیرا درخت انگور با این که میوه اش لذیذ و گواراست به راحتی چیده شده و دارای هیچ گونه خاری نیست که موجب اذیّت گردد(مقصد الاسنی ص 89) به هر حال در تفسیر «کریم» تعبیرات گوناگونی گفته اند، بعضی گفته اند: «کریم» بخشنده ای است که تمام افعالش احسان است و هرگز با بخشش خود در پی کسب سود یا دفع زیان نیست. بعضی گفته اند: کریم کسی است که هم آنچه بر اوست و هم آنچه بر او لازم نیست می بخشد. و بعضی گفته اند: کریم کسی است که متاع کم را می پذیرد و بهای زیاد در برابر آن می دهد؛ ولی در حقیقت همه ی اینها در مفهوم کریم در صورتی که در حدّ اعلای همچون کرم خداوند در نظر گرفته شود جمع است. و در کرم خداوند همین بس که تنها به عفو گنهکار راضی نمی شود بلکه گناهان را (در مورد کسانی که شایستگی دارند) به حسنات تبدیل می کند.
 

منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم.