معرفی BCAA

ال- لوسین، ال- ایزولوسین و ال- والین سه آمینو اسید شاخه ای می باشد که 33 درصد پروتئین ماهیچه ها را تشکیل می دهد. این آمینو اسیدها همگی متعلق به دسته ی آمینو اسیدهای ضروری است. به آن ها آمینو اسیدهای ضروری گفته می شود زیرا، بدن انسان نمی تواند آن ها را تولید کند. برخی آمینو اسیدها از نوع غیر ضروری است چرا که بدن خود می تواند آن ها را تولید کند. آمینو اسیدهای ضروری باید از طریق غذا تأمین شود. آن ها نه تنها به افزایش میزان سنتز پروتئین بلکه به کاهش میزان تجزیه ی پروتئین نیز کمک می کند. این در نهایت منجر به افزایش توده ی عضلانی می شود. افزایش سطوح سروتونین در طی تمرین اجازه نمی دهد که فرد برای مدت زمان طولانی به تمرین بپردازد زیرا، احساس خستگی می کند. BCAA مقدار تریپتوفان وارد به مغز را کاهش می دهد و به پایین آمدن سطح سروتونین کمک می کند. بدین ترتیب استقامت افزایش می-یابد و به ما اجازه می دهد که سخت تر و برای مدت زمان طولانی تری تمرین کنیم. بر خلاف دیگر آمینو اسیدها، BCAA به جای کبد در ماهیچه ها متابولیزه می شود. BCAA هنگام مصرف به سرعت جذب می شود. از این مکمل ها برای درمان بیماری ها و اختلالات مختلف استفاده می شود.

عوارض جانبی مکمل های BCAA

اگرچه BCAA نقش مهمی در متابولیسم بدن انسان بر عهده دارد ولی مصرف بیش از حد آن ممکن است برای بدن مضر باشد.

ورزشکاران نباید بدون مشورت با پزشک اقدام به مصرف مکمل های BCAA کنند. اگر از این مکمل ها به مدت طولانی بیش از شش ماه استفاده شود، فرد ممکن است احساس خستگی مفرط کند.

این مکمل ها هنگامی که برای افرادی که از سکلروزیس آمیوتروفیک، کم اشتها و تحلیل رفتن عضلات رنج می برند تجویز می شود به عنوان یک دارو عمل می کند. از آن ها برای درمان اختلالات مغزی خاص، بیماری های کبدی و سوختگی نیز استفاده می شود. ولی استفاده ی طولانی مدت از مکمل های BCAA می تواند باعث خستگی مفرط و از دست دادن هماهنگی بدن شود.

مصرف این مکمل ها می تواند باعث ایجاد حالت تهوع شود. دوز بالا می تواند منجر به ناراحتی معده و سوء هاضمه شود.

مطالعات کافی در مورد اثرات یا عوارض جانبی مصرف مکمل های BCAA در طی دوران بارداری و شیردهی انجام نشده است. از اینرو، زنان باردار و شیرده باید از مصرف این مکمل ها اجتناب کنند.

مصرف زیاد BCAA توسط افراد مبتلا به ALS می تواند باعث از کار افتادن شش ها و حتی در موارد شدید باعث مرگ شود.

دوز بسیار بالا می تواند سطح آمونیاک پلاسما در بدن را بالا ببرد. این می تواند فرآیندهای متابولیکی مختلف و حتی کارکرد مغز را تحت تأثیر قرار دهد. شخص ممکن است احساس خستگی کند.

مصرف لوسین می تواند سبب پایین آمدن سطح قند خون در کودکان مبتلا به هیپوگلیسمی ایدیوپاتیک شود.

BCAA می تواند فرآیند جذب آب را کُند سازد.

مصرف BCAA توسط شخص معتاد به الکل می تواند منجر به انسفالوپاتی کبدی و در نهایت آسیب دیدن مغز شود.

از آنجایی که BCAA سطح گلوکز خون را تحت تأثیر قرار می دهد، افرادی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند باید حداقل 15 روز قبل و بعد از عمل از مصرف این مکمل ها خودداری کنند.

دوز بیشتر از ۲۵ گرم در روز ممکن است مانع از جذب آمینو اسیدهای ضروری دیگر در بدن شود.

تداخل مواد دارویی دیگر با BCAA

لوودوپا یکی از داروهای اصلی مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون است. به خاطر مصرف BCAA مقدار کمی از دارو ممکن است در بدن جذب شود. این ممکن است سبب کاهش تأثیر آن شود.

داروهای مورد استفاده برای کاهش قند خون می تواند با BCAA واکنش دهد و باعث کاهش قند خون شود. BCAA خود باعث کاهش سطح گلوکز خون می شود پس، هنگامی که با داورهای دیابت ترکیب شود تأثیر آن دو چندان خواهد شد.

از مصرف BCAA با داروهایی مثل دیازوکساید، کورتیکواستروئیدها و هورمون های تیروئیدی باید اجتناب کرد.

اگر می خواهید مصرف مکمل های BCAA را شروع کنید، لازم است پزشک خود را در مورد داروهایی که مصرف می کنید مطلع سازید.

منابع طبیعی آمینو اسیدهای ضروری

به گزارش سایت آی موز: تخم مرغ، ماهی قزل آلا، گوشت، بوقلمون و غیزه سرشار از آمینو اسیدهای ضروری است. دانه های کامل مثل گندم، جو، برنج، دانه ی سویا، آجیل و محصولات لبنی منابع غنی از آمینو اسید برای افراد گیاه خوار است.

اگرچه مصرف BCAA به مدت شش ماده در بسیاری از افراد بدون مشکل است ولی سبک زندگی، سبک تمرین، رژیم غذایی، متابولیسم بدن و فیزیولوژی هر فرد از دیگران متفاوت است. همه ی این جوانب تعیین می کند که فرد از چه مکمل هایی ممکن جواب بگیرد و برعکس. بسته به تناسب اندام، الگوی تمرینی، دلیل استفاده و موارد دیگر پزشک در مورد دوز مکمل تصمیم خواهد گرفت. از اینرو، دوز مصرف ممکن است از فردی به فرد دیگر متغیر باشد. علاوه بر این، کیفیت و ترکیب های فعال در مکمل های مختلف ممکن است با یکدیگر متفاوت باشد. بنابراین، هنگام استفاده از این مکمل ها باید توجه زیادی به خرج داد.

موارد مصرف آمینو اسید (Aminoacid)

الف) آنسفالوپاتی کبدی در بیماران مبتلا به سیروز یا هپاتیت؛ تغذیه حمایتی.
ب) تغذیه حمایتی، تکمیلی و حفظ پروتئین بدن، از راه تزریق وریدی، برای تأمین تغذیه و متابولیسم طبیعی.

مکانیسم اثر آمینو اسید (Aminoacid)

در بیماران دارای کمبود پروتئین، محلول اسیدآمینه مواد لازم برای ساخت پروتئین را فراهم می‌کند. این محلولها ذخیره پروتئین بدن را نیز افزایش می‌دهند.

موارد منع مصرف آمینو اسید (Aminoacid)

کاهش حجم خون در گردش، نقص مادرزادی متابولیسم اسیدهای آمینه، حساسیت مفرط به هر یک از ترکیبات اسیدآمینه، نارسایی شدید کلیوی، بیماریهای شدید کبدی، آنسفالوپاتی کبدی، اغمای کبدی، زیادی آمونیاک خون (همراه با فرمولاسیون عمومی). در بیماران مبتلا به عدم تعادل شدید اسید- باز و الکترولیتها، زیادی آمونیاک خون (همراه با فرمولاسیونهایی که برای نارسایی کلیوی به کار می‌روند). در بیماران آنوریک (همراه با فرمولاسیونهایی که برای آنسفالوپاتی یا نارسایی کبدی به کار می‌روند). در بیماران آنوریک، اغمای کبدی و عدم تعادل شدید اسید- باز و الکترولیتها (همراه با فرمولاسیونهایی که برای استرسهای شدید متابولیک به کار می‌روند).

موارد احتیاط فراوان : همراه با سدیم در نارسایی مزمن قلب، نارسایی کلیوی، خیز همراه با احتباس سدیم، سطوح بالای ازت اوره خون (BUN)، در اثر مصرف زیاد پروتئین (در صورت افزایش مداوم سطح BUN، انفوزیون اسیدآمینه قطع شود).

موارد احتیاط: الف) همراه با الکترولیتها در بی‌کفایتی کار قلب، اختلال کار کلیه، بیماری ریوی. همراه با پتاسیم در زیادی پتاسیم خون، نارسایی شدید کلیوی یا احتباس پتاسیم. همراه با استات در آلکالوز یا بی‌کفایتی کار کبد.

ب) نارسایی کلیوی یا خونریزی دستگاه گوارش ممکن است سطح BUN را افزایش دهند. برای بیماران دچار ازتمی، نباید اسیدآمینه تجویز گردد، مگر آنکه نیتروژن تام بدن اندازه‌گیری شود.

پ) هنگامی که اسیدآمینه برای حفظ پروتئین به کار می‌رود، چنانچه سطح BUN روزانه، بیش از سه روز افزایش داشته باشد، این درمان قطع گردیده و روش غیرپروتئینی جایگزین آن می‌شود. از افزایش حجم خون در گردش بیماران مبتلا به اختلال کار قلب باید اجتناب شود. در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد باید همیشه اسیدهای آمینه با دکستروز تجویز شود.

ت) الکترولیتها در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، نارسای کلیوی، یا امراض ریوی باید با احتیاط تجویز شوند.

ث) تجویز سدیم در بیماران دچار ناتوانی قلبی مزمن، ناتوانی کلیوی، یا خیز همراه با احتباس سدیم باید با احتیاط باشد.

ج) محلولهای هیپرتونیک حاوی بیش از 5/12 درصد دکستروز نباید از راه ورید محیطی تجویز شود. در بیماران دهیدره دچار خونریزی درون جمجمه‌ای یا درون نخاعی، یا مبتلا به جنون الکلی (delirium tremens) نباید از محلولهای هیپراسمولار استفاده کرد.

چ) بیماران باید از نظر عدم تعادل گلوکز تحت مراقبت دقیق قرار گیرند. عدم تحمل گلوکز، بخصوص در بیماران دارای متابولیسم بالا یا سپتی‌سمی، و در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی کاملاً شایع است.

سازگاری متابولیک نسبت به سطح گلوکز بالا تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد. کاهش سرعت انفوزیون ممکن است از عدم تحمل گلوکز جلوگیری کند. ممکن است کربوهیدراتهای اضافی موجب ارتشاح چربی در کبد شود. گلوکز اضافی می‌تواند نارسایی تنفسی را تسریع کند. قطع ناگهانی مصرف محلول غلیظ دکستروز ممکن به طور واجهشی قند خون را بکاهد. طی قطع تدریجی مصرف محلول اسیدآمینه باید محلول دکستروز پنج درصد تجویز شود.

ح) تغذیه تزریقی احتیاج به مراقبت مداوم دارد. ممکن است متابولیسم اسیدآمینه موجب اسیدوز متابولیک هیپرکلرومیک شود. بنابراین، مقدار کلرور محلول باید به حداقل برسد. در بیماران مبتلا به اختلال کار کبد، اسیدآمینه تزریقی باید به طور محافظه‌کارانه تجویز گردد. زیادی آمونیاک خون احتیاج به قطع مصرف اسیدآمینه و ارزیابی مجدد درمان با آن دارد. این امر بیشتر در کودکان یا بزرگسالان مبتلا به بیماری کبدی یا کلیوی، که قادر به تعدیل بار پروتئینی نیستند، اتفاق می‌افتد. زیادی آمونیاک خون بخصوص در شیرخواران، که ممکن است سبب عقب‌ماندگی ذهنی شود، اهمیت دارد.

عوارض جانبی آمینو اسید (Aminoacid)

اعصاب مرکزی: اغتشاش شعور، از دست‌ دادن هوشیاری، سردرد، سرگیجه.

قلبی ـ عروقی: ازدیاد حجم خون ناشی از نارسایی احتقانی قلب (در بیماران مستعد)، خیز ریوی، تشدید زیادی فشار خون.

پوست: لرز، برافروختگی، احساس گرما، بثورات پاپولی و اریتماتوز.

دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ.

دستگاه ادراری ـ تناسلی: وجود قند در ادرار، دیورز اسموتیک.

کبدی: کبد چرب، بالارفتن سطح آنزیمهای کبدی.

متابولیک: کمی واجهشی قند خون (وقتی انفوزیون طولانی‌مدت به طور ناگهانی قطع شود)، زیادی قند خون، کمی کلسیم خون، اسیدوز متابولیک، آلکالوز متابولیک، کمی فسفات خون، افزایش غلظت اسمزی، اغمای غیرکتونی هیپرگلیسمیک هیپراسمولار (Hyperosmolar hyperglycemic nonketonic coma = HHNC)، زیادی آمونیاک خون، کمی ویتامینها، از دست رفتن آب بدن در صورت مصرف محلولهای هیپراسمولار، پوکی استخوان.

موضعی: ضایعه در محل انفوزیون در اثر نشت دارو از رگ به بافتهای اطراف، sepsis ناشی از کاتتر، ترومبو فلبیت و ترومبوز.

سیستمیک: تب.
سایر عوارض: واکنشهای آلرژیک، سرگیجه حقیقی، تعریق زیاد.

تداخل دارویی آمینو اسید (Aminoacid)

مصرف همزمان با تتراسیکلین ممکن است اثرات حفظ کنندة ‌پروتئین اسیدهای آمینه را کاهش دهد.

به دلیل ناسازگاری بالقوه، داروهای دیگر نباید با محلولهای اسیدآمینه-کربوهیدرات مخلوط شوند.

مخلوط اسیدهای آمینه با اسیدفولیک، سبب رسوب کلسیم به صورت فولات کلسیم می‌شود. مخلوط اسیدهای آمینه با بیکربنات سدیم ممکن است باعث رسوب کلسیم و منیزیم و کاهش فعالیت انسولین و ویتامین B کمپلکس یا ویتامین C شود.

محلولهای اسیدی برای تغذیه تام وریدی (TPN) ممکن است بیکربنات را به صورت گاز آزاد کنند. در صورت مصرف همزمان ویتامین K با محلولهای اسیدآمینه هر یک باید جداگانه تزریق شوند.

در صورت لزوم، ویتامینهای تکمیلی، الکترولیتها، عناصر کم‌مقدار، هپارین یا انسولین باید با احتیاط به محلول اسیدآمینه اضافه شوند. داروهای دیگر نباید از طریق کاتتر ورید مرکزی تزریق شوند.

مصرف همزمان با خون ممکن است موجب آگلوتیناسیون کاذب شود.

مصرف آمینو اسید (Aminoacid) در بارداری

FDA طبقه بندی: C.

مصرف آمینو اسید (Aminoacid) در دوران شیردهی

برای اطلاع از مقدار و نحوه مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.

مقدار مصرف آمینو اسید (Aminoacid)

برای اطلاع از مقدار و نحوه مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.

توجه: مقدار مصرف براساس پاسخ بالینی و متابولیک، که در اثر تعادل نیتروژن و وزن بدن به وجود می‌آید، تنظیم می‌گردد. می‌توان برحسب نیاز الکترولیتها، ویتامینها و محلولهای کالری‌زا غیرپروتئینی را به محلول اضافه کرد.

هشدارها در مورد آمینو اسید (Aminoacid)

۱- تمام وسایل تزریق باید هر ۲۴ ساعت تعویض شوند.

۲- محل انفوزیون از نظر وجود عفونت، خیز، و نشت به بافتهای اطراف مورد ملاحظه قرار گیرند. درجه حرارت بیمار و سایر علائم احتمالی عفونت و حساسیت مفرط کنترل گردد.

3- از محل تزریق TPN فقط برای تغذیه استفاده می‌شود و نباید برای تهیه نمونه‌های خونی، تزریق خون، یا تزریق داروها استفاده شود.

۴- علائم حیاتی بیمار باید حداقل هر چهار ساعت یک بار کنترل گردد.

۵- میزان مصرف و دفع مایعات بدن و همچنین میزان کالری دریافتی از نظر تغییرات قابل توجه کنترل گردد.

۶- برای اجتناب از زیادی قند خون، انفوزیون وریدی اسیدآمینه باید به آهستگی شروع شده و طی ۲-۱ روز افزایش داده شود. قطع انفوزیون نیز باید به تدریج و طی ۲-۱ روز صورت گیرد تا از کمی واجهشی قند خون جلوگیری شود.

۷- وزن بیمار باید هر روز اندازه‌گیری شود (ترجیحاً هر روز صبح بعد از ادرار کردن). بعد از ثابت ماندن وزن بدن، می‌توان این عمل را به ۳-۲ بار در هفته کاهش داد.

۸- ادرار بیمار از نظر وجود قند، استون و تعیین وزن مخصوص باید هر شش ساعت آزمایش شود. پس از تثبیت سرعت انفوزیون، می‌توان این کار را به دو بار در روز کاهش داد.

9- قند ادرار را می‌توان با Keto-Diastix, Clinistix، یا Tes-Tape آزمایش کرد، زیرا آزمایشها نسبت به مواد احیا کننده موجود در محلولهای TPN واکنش نشان نمی‌دهند.

۱۰- برای جلوگیری از دهیدراتاسیون و بروز اغما، غلظتهای بالای قند خون ممکن است احتیاج به انسولین اضافی داشته باشند.

۱۱- کمبود اسیدهای چرب ضروری ممکن است ناشی از تزریق دراز مدت محلولهای بدون چربی باشد. در صورت لزوم، مقدار ۵۰۰ میلی‌لیتر امولسیون چربی مصرف می‌شود.

12- در مواقعی که قطع ناگهانی TPN ضروری است، باید دکستروز پنج ‌درصد یا 10 درصد را از راه ورید محیطی تزریق نمود تا از کمی واجهشی قند خون جلوگیری شود.

۱۳- علائم زیادی حجم خون در گردش را باید تحت نظر داشت.

14- طی درمان با TPN آزمونهای زیر باید به طور منظم انجام گیرند:

شمارش کامل سلولهای خون (CBC)، شمارش پلاکتها، میزان الکترولیتها، قند خون، کتونها و قند ادرار، اندازه‌گیری زمان پروترومبین، آزمونهای مربوط به عملکرد کبد و کلیه‌ها، تعیین میزان عناصر کم‌ مقدار و چربیهای پلاسما.

15- در درمان حفظ پروتئین، باید BUN هر روز تعیین گردد. اگر به مدت بیش از سه روز سطح روزانة BUN mg/dl 15 -10 افزایش یابد، معمولاً تنظیم درمان ضروری است.

16- BUN و کرآتینین باید به دقت کنترل گردد. اگر این نسبت از میزان یک به 10 تجاوز کند، می‌تواند نشاندهنده دریافت زیاد پروتئین برحسب واحد گلوکز باشد. به منظور استفاده مؤثر از اسیدآمینه، کالری 150-100 گرم کربوهیدرات به ازای هر گرم ازت لازم است.

۱۷- برای جلوگیری از التهاب غده بناگوشی، رعایت دقیق بهداشت دهان اهمیت دارد.

نکات قابل توصیه در مورد آمینو اسید (Aminoacid)

1- به هنگام تغذیه تام وریدی (TPN) ممکن است این تصور را داشته باشید که طعم یا بوی غذا را احساس می‌کنید. این احساس به طور معمول وجود دارد. طی دریافت این نوع تغذیه حواس خود را به موضوع دیگری جلب کنید.

۲- دهان و دندان‌های خود را تمیز نگاه دارید.

3- در زمان دریافت TPN حرکات رودة شما کاهش خواهد یافت.

مصرف در کودکان: ۱- اثر انفوزیون اسیدآمینه بدون دکستروز در متابولیسم کربوهیدرات کودکان معلوم نشده است.

۲- اسیدهای آمینه در کودکان مبتلا به نارسایی حاد کلیوی و بخصوص در نوزادانی که وزن زمان تولد آنها کم است، باید با احتیاط فراوان تجویز شوند. وضعیت بالینی و آزمایشگاهی این بیماران باید به دقت پیگیری شود.

۳- غلظت کلسیم خون از نظر علائم دمینرالیزه شدن استخوان باید بررسی شود.

اَشکال دارویی آمینو اسید (Aminoacid)

Injection, Solution, Concentrate : 10%
Injection, Solution: 5%,10%
نام تجاری دارو
AminoPlasmal , Aminoven
AMINOPLASMAL Injection,Solution 5%,500ml
AMINOPLASMAL Injection,Solution 10%,500ml
AMINOPLASMAL Injection,Solution 10%,250 ml
AMINOPLASMAL 10% Injection,1000 ml
AMINOPLASMAL Injection,Solution 10%,500 ml
AMINOVEN INFANT Injection 10%,250 ml
AMINOVEN 10% Injection,Solution 10%,500ml
AMINOVEN 5% Injection,Solution 5%,500ml

آمینو اسیدها بلوک‌های سازنده‌ی پروتئین هستند و در منابع غذایی متعددی یافت می‌شوند. برخی از آمینو اسیدها توسط بدنتان ساخته می‌شوند، اما برخی از آنها که «آمینو اسیدهای ضروری» نامیده می‌شوند، باید از طریق مواد غذایی یا مکمل‌ها تامین شوند.

اگرچه مکمل‌های آمینو اسید اغلب توسط ورزشکاران مصرف می‌شود، اما هر کسی می‌تواند از آنها بهره ببرد. چرا که آمینو اسیدها آنزیم‌هایی تولید می‌کنند، و در بهبود خلق و خو، تمرکز، خواب، و تعداد دیگری از اتفاقات فیزیولوژیکی بدن شما دخالت دارند. با وجود اینکه آمینو اسید دارای فوایدی است، اما با اینحال پیش از مصرف هر مکملی باید پزشک خود را در جریان قرار دهید.

کاهش چربی شکمی

درست است که اکثر مکمل‌های چربی سوز، دارای سطوح بالایی از محرک‌ها، و مواد دیگری هستند که سوخت و ساز بدن شما را افزایش می‌دهد، اما مکمل‌های آمینو اسید نیز می‌تواند در چربی سوزی به شما کمک کند!

با توجه به تحقیقی که در سال ۲۰۰۷ در «Menopause» منتشر شد، مصرف مکمل آمینو اسید سویا به مدت ۳ ماه، با رشد چربی شکمی در جمعیت زنانی که در سنین یائسگی به سر می‌بردند، مبارزه کرد.

مصرف مکمل‌های آمینو اسید در کنار یک رژیم غذایی سالم، در مقایسه با حالتی که تنها رژیم بگیرید، می‌تواند سرعت کاهش وزن شما را تسریع کند.

نگهداری از توده‌ی عضلانی

آمینو اسید و پروتئین را بعنوان یک نیروی کمکی برای عضله سازی می‌شناسند؛ اما تحقیقات نشان داده‌اند که آمینو اسید حتی برای عضلاتی که تمرین داده نمی‌شوند نیز می‌تواند مفید باشد. تحقیقی در دانشگاه سائوپائولو که در شماره‌ی ژوئن ۲۰۱۰ مجله‌ی «Muscle & Nerve» چاپ شده است، نشان داده که مصرف آمینو اسید لوسین در موش‌ها، از تجزیه‌ی عضلاتی که بی حرکت مانده بودند جلوگیری کرده است. محققان توضیح داده‌اند که لوسین، تاثیر ژنی که در دوره‌های عدم فعالیت، باعث شکست عضلانی می‌شود را کمرنگ خواهد کرد.

بهبود عملکرد ورزشی

آی موز: آمینو اسیدها به عضله سازی کمک کرده و جلوی تجزیه‌ی عضلات را می‌گیرند، بدین ترتیب توده‌ی عضلانی ساخته خواهد شد. تحقیقات علمی ورزشی گفته‌اند که استفاده از این مکمل، همچنین ممکن است به عملکرد ورزشی در ورزش‌های استقامتی نیز کمک کند.

تحقیقی که توسط موسسه‌ی تحقیقاتی غذایی saga صورت گرفته، یافته است میزان VO2max (حداکثر اکسیژن مصرفی)، زمانی که از مکمل‌های آمینو اسید استفاده شده است، بالاتر از زمانی بود که دارونما مصرف شده است. محققان نتیجه گرفتند که استفاده از مکمل‌های ایزولوسین، والین، و لوسین، می‌توانند ظرفیت شما در ورزش‌های استقامتی را افزایش دهند.

اخطار

با وجود اینکه مکمل‌های آمینو اسید می‌توانند جذب پروتئین شما را افزایش دهند، نباید آنرا بدون مشورت با پزشکتان مصرف نمایید. پروتئین، حجم کارکرد کلیه‌های شما را افزایش می‌دهد، چرا که سوخت و ساز پروتئین، سمومی تولید می‌کند که کلیه‌ی شما مسئول دفع آن خواهد بود؛ بنابراین مصرف زیاد پروتئین، می‌تواند بر کارکرد کلیه‌ی شما اثر منفی بگذارد.

اگر به غذاهای خاصی آلرژی دارید، برخی از مکمل‌های آمینو اسید نیز ممکن است برایتان دارای عوارض جانبی باشند. بعنوان مثال، پروتئین‌های وی و کازئین، ممکن است باعث حساسیت لبنیاتی شوند، در حالیکه مکمل آمینو اسیدهای سویا، برای آنهایی که به سویا حساسیت دارند نامناسب است.

به همین جهت، یک پزشک خواهد توانست آمینو اسید مناسب حال شما، و همچنین دوز مصرفش را برای شما تشخیص دهد.

آمینوها در بازار بصورت قرص در بسته های ۱۹۰ تایی موجود است. این ماده در موارد ذیل مورد استفاده قرار می گیرد:

۱. جبران کمبود پروتئین بدن و درمان سوء تغذیه

۲. افزایش حجم عضلات ورزشکاران

۳. در موارد خاصی که فرد بنا به دلایلی پروتئین بدن خود را از دست می دهد مانند اعمال جراحی- سوختگی ها و برخی بیماریهای مزمن.

نکته قابل توجه اینست که: اگر دقت نموده باشید در مورد شماره ۲ یکی از موارد مصرف آمینو افزایش حجم عضلات در ورزشکاران ذکر شده و بدیهی است این ماده در افزایش حجم عضلات افرادی که هنگام مصرف به ورزشهای مناسب نمی پردازند، هیچ تأثیری ندارد و لازمه تأثیر این ماده، پرداختن به ورزشهای مناسب جهت افزایش حجم می باشد.

بهتر است این مکمل پس از هر وعده غذایی و بلافاصله پس از تمرین مصرف شود.

آمینو 1200 ام اس سی Amino 1200 MSC
موارد مصرف این مکمل به شرح ذیل می باشد:
۱. بالا بردن استقامت بدن
۲. افزایش قدرت و توده عضلات
۳. بازسازی ذخایر انرژی بدن
۴. ساخت پروتئین

در بازار بصورت کپسول و معمولاً در بسته های ۱۲۰ و ۲۴۰ تایی یافت می شود.

مقادیر مصرف آن در ورزشکاران روزی دو کپسول می باشد.

آمینو1700 Amino 1700

این مکمل از سفیده تخم مرغ تهیه می شود و هر قرص آن بیش از 1500 میلی گرم اسید آمینه وارد بدن می نماید. بنابراین در این مکمل اسیدهای آمینه والین، لوسین و ایزولوسین که به اسیدهای آمینه شاخه دارBCAA معروف می باشند، به مقدار لازم و کافی وجود دارد که کار اصلی این اسیدهای آمینه، ساخت توده عضلانی و افزایش وزن بدون چربی می باشد.

موارد مصرف این مکمل به شرح ذیل می باشد:

۱. ساخت پروتئین و در نتیجه افزایش توده عضلانی

۲. بازسازی ذخایر انرژی

۳. افزایش وزن بدون چربی

در بازار این مکمل بصورت قرص و در بسته های ۲۵۰ تایی موجود بوده و مقدار مصرف آن برای ورزشکاران روزی ۲ قرص توصیه شده است.

آمینو1900 Amino 1900

این مکمل نیز مانند مورد قبل دارای مقادیر زیادی از اسیدهای آمینه والین، ایزولوسین و لوسین می باشد.

سایت آی موز: این مکمل بصورت قرص در بسته های ۱۱۰ و ۳۲۵ تایی یافت شده و هر قرص ۱۹۰۰ میلی گرم اسیدآمینه را وارد بدن می کند. مقدار مصرف آن نیز روزی ۲ قرص برای ورزشکاران توصیده شده. موارد مصرف این مکمل به شرح ذیل می باشد.

۱. افزایش توده و حجم عضلات
۲. افزایش قدرت عضلانی
۳. ساخت پروتئین در بدن
۴. بازسازی ذخیره انرژی

آمینو 2400 ام اس سی Amino 2400 MSC

موارد مصرف این مکمل نیز به شرح ذیل می باشد:
۱.افزایش توده عضلانی
۲. بالابردن استقامت بدن
۳. بازسازی ذخایر انرژی بدن
۴. ساخت پروتئین در بدن
۵. افزایش قدرت بدن

این مکمل در بازار بصورت کپسول در بسته های ۱۲۰ و ۲۴۰ تایی یافت شده و مقدار مصرف آن برای ورزشکاران روزانه ۴ کپسول است.

آمینو 2500 Amino 2500

نکته قابل توجه در مصرف این مکمل اینست که هرگز این مکمل را با معده خالی مصرف نکنید. این مکمل در بازار بصورت قرص در بسته های ۳۲۵ تایی یافت می شود و موارد مصرف آن برای:

۱. افزایش حجم و توده عضلات
۲. ساختن پروتئین در بدن می باشد

مقدار مصرف آن برای ورزشکاران آماتور روزانه ۵ قرص و برای ورزشکاران حرفه ای تا روزی ۱۰ قرص می باشد.

آمینو 3000 Amino 3000

شکل ظاهری این مکمل با اکثر مکملهای هم خانواده کمی متفاوت بوده و بصورت کپسول ژله ای در بسته های ۱۵۰ تایی دیده می شود.

این کپسول باید با معده خالی مصرف شود. مقدار مصرف آن روزانه ۳ کپسول به ترتیب: قبل از صبحانه یک عدد، یک عدد پس از تمرین و یک عدد حدود ۵ ساعت پس از نهار.

موارد مصرف این مکمل:

۱. افزایش حجم و توده عضلات بدن

۲. تأمین انرژی لازم در طول تمرینات سنگین

۳. تأمین پروتئین بدن مصرف این مکمل برای کودکان و زنان باردار و در دوران شیردهی خطرناک است.

آمینو 3100 Amino 3100

مقدار مصرف این مکمل روزانه یک قرص می باشد. این مکمل نیز دارای اسیدهای آمینه شاخه دار به مقدار کافی می باشد.

در بسته های ۸۵ و ۱۶۵ تایی و بصورت قرص موجود است. موارد مصرف آن به شرح ذیل است:

۱. ساختن پروتئین بدن
۲. افزایش حجم عضلات
۳. افزایش قدرت عضلات بدن
۴. بازسازی ذخایر انرژی بدن
۵. افزایش متابولیسم بدن( سوخت و ساز)
۶. افزایش کارآیی ورزشی

آمینو فول 2000 Amino Fuel 2000

این مکمل ترکیب نسبتاً جدیدی به شمار می آید و مقادیر اسیدهای آمینه شاخه دار(BCAA) و سایر ترکیبات آن با توجه به نیاز بدن افزایش یافته و با توجه به نیاز بیشتر ورزشکاران به این مواد تهیه و تولید می شود.

این مکمل باید با معده خالی و مقدار آب و مایعات زیاد مصرف شود.

چون اندازه قرصهای این مکمل کمی بزرگتر از حد معمول است در صورت ایجاد مشکل در بلع آن می توانید قرصها را چند تکه کرده و با آب زیاد میل نمایید.

این مکمل در بازار بصورت قرص در بسته های ۱۰۰ تایی موجود است.

موارد مصرف آن به شرح ذیل است:
۱. افزایش توده و حجم عضلات
۲. جبران کمبود پروتئین بدن
۳. جلوگیری و جبران تحلیل عضلات بدن
۴. بالابردن توان و استقامت بدن

ورزشکاران آماتور تا روزی ۲ قرص و ورزشکاران حرفه ای تا روزی ۶ قرص می توانند بسته به فعالیت خود از این مکمل استفاده نمایند.

آمینو تک Amino Tech

این مکمل به دلیل داشتن مقادیر کافی از اسیدهای آمینه شاخه دار( BCAA)، ادنوزین تری فسفات(ATP یا انرژی) و عوامل مؤثر و تشدید کننده رشد، دارای طرفداران زیادی بین ورزشکاران است.

این مکمل به شکل قرص و در بسته های ۳۷۵ تایی موجود بوده و تولید می شود.

مقدار مصرف آن برای ورزشکاران آماتور روزانه تا ۵ قرص و ورزشکاران حرفه ای تا روزی ۱۲ قرص می باشد.

موارد مصرف آن نیز در:
۱. کمبود شدید پروتئین در بدن
۲. کمبود شدید اسیدهای آمینه
۳. افزایش استقامت و قدرت بدن حین تمرینات سنگین و مسابقه
۴. افزایش و تشدید رشد قدی در افراد کوتاه قد و لاغر
۵. افزایش حجم و توده عضلات

منبع: ایموز