

اهميّت رجعت
منبع: تنهاراه
الف) رجعت، يوم الله
«ايّام الله ثلاثَهٌ: يَومُ يَقُومُ القائمُ و يومُ الكرَّةِ و يومُ القِيامَة»؛1 «روزهاي الهي سه تاست: روزي كه قائم آل محمد قيام خواهد كرد، روز رجعت و روز قيامت.»
منظور از يوم الله روزهاي خاصي است كه امر خدا چنان ظهور مييابد كه براي هيچ روز ديگري اين ظهور پيدا نميشود. به تعبير ديگر، منظور از ايّام الله روزهايي است كه امر الهي اعم از نعمت يا عذاب، عزّت يا ذلّت، ظهور تام مييابد.2
ب) اعتقاد به رجعت، ويژگي شيعه
«ليس مِنّا من لم يُؤمنُ بِكَرَّتِنَا»؛3 «از ما نيست كسي كه ايمان به رجعت ما نداشته باشد.»
ج) اعتقاد به رجعت، شرط ايمان
«مَن اقَرَّ بِسَبعَةِ اشياءٍ فَهوَ مؤمنٌ ...الايمانُ بِالرَّجعَةِ»؛4 «هر كس به هفت چيز ايمان داشته باشد، مؤمن است و در ميان آن هفت چيز، ايمان به رجعت را ذكر نمودند.»
د) انکار رجعت، انکار قدرت خداوند
اهلبيت(عليهم السلام) بر اعتقاد به رجعت بسيار پافشاري کرده و انکار آن را انکار قدرت خدا دانستهاند:
اعتقاد به رجعت، از ضروريات مذهب شيعهي اماميه به شمار ميرود و بسياري از بزرگان شيعه، مانند شيخ مفيد، سيد مرتضي، شيخ طوسي، امين الاسلام و ... بر حقانيت و صحت رجعت، ادعاي اجماع و اتفاق کردهاند.
پي نوشت ها:
1. شيخ صدوق، الخصال، ص180 .
2. طباطبايي، الميزان، ج 12، ص 18 و 19 .
3. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 53، ص 92 و 121 .
4. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 53، ص 92 و 121 .
5. همان، ص74