

حديث درد فراق
اگر، نــــه روي دل انـــدر بــــرابــرت دارم
من اين نماز، حساب نمــــاز نشمــــارم
مراد من زنماز، آن بـــود كــــه در خلــوت
حديث درد فــــراق تـــو، با تو بگذارم
وگرنه ايـــن چـــه نمـــازي بود كه من با تو
نشسته روي به محـــراب و دل به بازارم
نمــــاز كـن به صفت چون فرشته بايد و من
هنوز در صفت ديــو ودُد گـــرفتـــارم
كسي كه جامه به سگ بر زند، نمازي نيست
نماز من، كه پذيــرد؟ كه در بغل دارم!
ازين نماز ريايي چنــــان خجــــل شـــدهام
كه در بــرابـــر رويـت نظـــر نميآرم
مولوي
من اين نماز، حساب نمــــاز نشمــــارم
مراد من زنماز، آن بـــود كــــه در خلــوت
حديث درد فــــراق تـــو، با تو بگذارم
وگرنه ايـــن چـــه نمـــازي بود كه من با تو
نشسته روي به محـــراب و دل به بازارم
نمــــاز كـن به صفت چون فرشته بايد و من
هنوز در صفت ديــو ودُد گـــرفتـــارم
كسي كه جامه به سگ بر زند، نمازي نيست
نماز من، كه پذيــرد؟ كه در بغل دارم!
ازين نماز ريايي چنــــان خجــــل شـــدهام
كه در بــرابـــر رويـت نظـــر نميآرم