تعارف های دروغینی ناشی از عدم رشد عقلی و ریشه در نفاق و دوروئی دارد

تعارف، تا آنجا که پای عواطف واقعی در کار باشد و مقصود شخص ابراز عاطفه و علاقه و محبت بوده باشد خوب و پسندیده است. زندگی اگر عاری از عواطف باشد خشک و بی روح است، و از ادب عاطفه و محبت این است که مکتوم نماند و به طرف اظهار شود تا محبت او نیز جلب گردد. رسول خدا فرمود: علاقه ای که میان تو و دوستت هست آن را زود ظاهر ساز که رشته دوستی را محکم تر می کند. تعارف، تا آنجا که به صورت تبادل عواطف واقعی و اظهار محبت صمیمی باشد خوب و مستحسن است، اما ملتهایی که رشد اخلاقی و اجتماعی ندارند گرفتار انواع تعارفهای دروغین می باشند، دو نفر از آنها که همراه یکدیگر هستند و می خواهند به اتاقی وارد شوند یا از اتاقی خارج گردند مدتی با یکدیگر تعارف می کنند در صورتی که هر کدام از آنها در دل خود از جلو افتادن دیگری ناراضی است. همچنین است تعارفهایی که بعضی میزبانها نسبت به مهمانان می کنند، همه اظهارات بی روح و خشک است، تصنع و ظاهر سازی است. این گونه تعارفات داخل در نفاق و دورویی است.
منبع: http://www.tahoor.com