سردرگمي شيرخوار در گرفتن پستان مادر

* علل

مادران بخوبي مي دانند وقتي نوزادشان چند بار از طريق شيشه و سرشيشه ، شيربخورد ممکن است پستان مادر را نگيرد محققان دريافته اند که ۹۵٪ نوزاداني که در طي ۳ تا ۴ هفته اول زندگي از سر شيشه استفاده کرده اند دچار سردرگمي در گرفتن پستان مادر مي شوند . بعضي بچه ها حتي با يک يا دو بار وعده اي ديگر با يک هفته شيرخوردن از شيشه دچار اين حالت مي شوند ، ولي در شيرخواراني که در ۴-۳ هفته اول تولد بخوبي از پستان مادر تغذيه شده اند احتمال بروز سردرگمي در آنها کمتر است .

۴ فرضيه براي توضيح علت سردرگمي در گرفتن پستان مادر ارائه شده است

۱ - توانايي نوزاد براي تطابق و يادگيري الگوهاي مختلف مکيدن در هفته اول زندگي محدود است .
۲ - در اولين تغذيه طرحي از مکيدن در ذهن نوزاد شکل مي گيرد . اگر در تغذيه هاي بعدي با شيشه يا سرشيشه انجام شود ممکن است بچه را با مشکلات شيرخوردن از پستان مادر روبرو کند.
۳ - حجم آغوز در چند روز اول زندگي بسيار کم است . اگر نوزاد همزمان از شير مقداري شير دريافت کند ممکن است به علت مقدار کم شيرمادر درمانده شده و در گرفتن پستان مادر سرسختي نشان دهد .
۴ - شيرخواري که در شيرخوردن از پستان مادر با مشکل روبرو شده ، شيرخوردن از بطري برايش آسان تر مي گردد و پستان مادر را نخواهد گرفت .
حرکت زبان ، آرواره و دهان نوزاد در موقع شيرخوردن از پستان مادر با مکيدن از سرشيشه متفاوت است ، وقتي دهان بچه روي پستان چفت مي شود زبان با حرکات ريتميک پستان را مي دوشد و حالت تعقر ايجاد مي کند ، پستان را به کام مي فشارد و با جاري شدن شير آنرا مي بلعد و سپس نفس مي کشد . اگر بچه از سرشيشه شيربخورد فوراً با جرياني از مايع روبرو مي شود ، لذا با زبان خود جلوي شير را مي گيرد تا از خفه شدن جلوگيري نمايد ، لبهايش را بطور محکم به دور شيشه غنچه مي کند ، آرواره اش نياز به حرکت ندارد و بدون انتظار براي جهش شير ، شير بلافاصله در دهانش جريان مي يابد و يک لذت فوري به او مي دهد ،‌بنابراين اگر به شيرخوار شيشه شير يا گول زنک داده شود و يا مادر از حفاظ پستان استفاده کند او چون ياد گرفته که با زبان خود با آن فشار بياورد لذا پستان مادر را نيز به اين ترتيب از دهان بيرون مي کند .

توصيه هاي مناسب در شيرخوار با سردرگمي در گرفتن مجدد پستان مادر

مادر با صبر و پشتکار مي تواند وضعيت صحيح و شيردهي را مجدداً‌در شيرخوار ايجاد کند .
۱- بچه مبتلا به سردرگمي در پستان ، ممکن است از بيشتر بازکردن دهانش خودداري نمايد چون عادت کرده که يک سرشيشه سفت را بطور محکم بين لب هايش بگيرد اما براي تغذيه مؤثر از پستان بايد نوک و قسمت عمده هاله پستان را به عقب دهانش ببرد و دهان و زبان و لب هايش را بطور متفاوت بکار گيرد ، لذا ممکن است نياز به کمک داشته باشد .
۲ - وقتي مادر ، شيرخوار را در وضعيت مناسب قرار ميدهد لازم است دقت کند که دهانش مستقيماً روبروي پستان باشد ، بدن بچه را بخوبي حمايت کند و سر و شانه و لگن او را در يک خط مستقيم نگه دارد .
۳ - مادر در اوقاتي که شيرخوار خيلي گرسنه نيست و به نوازش واکنشي نشان ميدهد بايد به او مکرراً شير بدهد . خيلي از بچه ها دوست دارند زماني که هنوز خيلي گرسنه نيستند شيربخورند . بچه هايي که از شيشه شير مي خورند انتظار دارند که شير فوراً و مداوم جريان داشته باشد لذا پيشنهاد مي شود که مادر قبل از راه افتادن و رفلکس جهشي شير مقداري از شيرخود را در دهان شيرخوارش بدوشد و سپس پستانش را به بچه عرضه کند به طوري که که شيرخوار يک پاداش آني از کوشش خود بگيرد .
۴ - اگر شيرخوار سعي در گرفتن پستان مي کند ولي آنرا رها مي کند مادر مي تواند با قطره چکان شير دوشيده شده را روي پستانش بريزد تا بصورت قطره وارد دهان بچه شود. اين کار ممکن است او را آرام و چسبيده به پستان نگهدارد تا به مکيدن ادامه دهد .
۵ - وقتي شيرخوار پستان را نمي گيرد نبايد شيرخوار گرسنه بماند چون خطر کم آبي و سوء تغذيه و ضعيف شدن وجود دارد لازم است به مادر اطمينان داد که مي تواند شير دوشيده شده خود را با خيال راحت از طريق فنجان ، قاشق يا سرنگ يا قطره چکان مورد استفاده شيرخوار قرار دهد ، و به شيرخوارش فرصت دهد تا دوباره به مکيدن از پستان مادر علاقمند شود .