از شب سرد زمين
نویسنده: زهرا محدثی خراسانی
تعداد صفحات: 63
قيمت: 600 تومان
شابک: 8-063-506-964
قطع: رقعي
نوبت چاپ: اول: 1385
شمارگان: 1100
«بتابان آسمان من نگاه آتشينت را چراغان كن به لبخندي شب سرد زمينت را براي ديدن يك آسمان صاف در پاييز
شكوفا كن نگاه سبز و باران آفرينت را
به اوج زرد دلتنگي به دنبال تو مي‌گردم
كمك كن تا بيابم باغ سبز ياسمينت را
شكيبايي برايم آرزو كن اي همه خوبي
كه بي‌تابانه مي گيريم نگاه آخرينت را
چراغان مي‌كني شبهاي تاريك سكوتم را
و مي‌خواني برايم شعرهاي دستچينت را
يقين دارم در آن صبحي كه چون خورشيد مي‌رويي
به مهري مي‌نوازي ماه من! عاشق‌ترينت را.
لطافت و زيبايي كه در تصاوير، خيال‌بندي و فضاي شاعرانه غزل شكيبايي وجود دارد، گواه بر ادعاي زيبايي سخن و توانمندي محدثي است كه بومي‌گرايي جريان يافته در سراسر شعر و به ويژه قافيه‌ها بيشتر به آن كمك كرده است. شعرهاي محدثي‌خراساني امروزي است و با زبان و فضاي شعري امروز سروده شده است. اين ادعا را مي‌توان در تمام غزلها و رباعيات، دوبيتي و چهارپاره‌هاي وي تعميم داد. چهارپاره‌هاي وي با اينكه در قالب كهن سروده شده اما آنقدر به ما نزديك است كه مي‌توان فضا، زبان و تصاوير امروزي خود را در آيينة آن ديد.
من باور عميق بهارانم شوري زلال در دل من جاري است
شوري زلال كز فوران آن
دستان تشنه در طلب ياري است
روزي كه گاه خلقت جانم بود
ديدم تب تلاطم غمها را
اما خدا به هرم لبانم داد
آرامش و تبسم غمها را
و ... كه روح زلال باران و عشق در تمام ابيات آن جاري است.
رباعي‌هاي زيباي محدثي‌خراساني، روح خيام را در خود نهان دارد و در آن حيرت با عشق و شناخت با فنا در هم آميخته است: «بر آمدنت جهان تفأل زده است
خورشيد دوباره بر زمين پل زده است
برخيز و بيا كه در قدومت، حتي
پاييز به گيسوي خودش گل زده است
دوبيتي زيبايي از محدثي‌خراساني را مي‌خوانيم: (تمام لحظه‌هايت عيد باشد نگاهت غرق در اميد باشد
الهي در سكوت سرد غربت
دلت همسايه خورشيد باشد.
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
تعداد صفحات: 63
قيمت: 600 تومان
شابک: 8-063-506-964
قطع: رقعي
نوبت چاپ: اول: 1385
شمارگان: 1100
معرفی کتاب:
«بتابان آسمان من نگاه آتشينت را چراغان كن به لبخندي شب سرد زمينت را براي ديدن يك آسمان صاف در پاييز
شكوفا كن نگاه سبز و باران آفرينت را
به اوج زرد دلتنگي به دنبال تو مي‌گردم
كمك كن تا بيابم باغ سبز ياسمينت را
شكيبايي برايم آرزو كن اي همه خوبي
كه بي‌تابانه مي گيريم نگاه آخرينت را
چراغان مي‌كني شبهاي تاريك سكوتم را
و مي‌خواني برايم شعرهاي دستچينت را
يقين دارم در آن صبحي كه چون خورشيد مي‌رويي
به مهري مي‌نوازي ماه من! عاشق‌ترينت را.
لطافت و زيبايي كه در تصاوير، خيال‌بندي و فضاي شاعرانه غزل شكيبايي وجود دارد، گواه بر ادعاي زيبايي سخن و توانمندي محدثي است كه بومي‌گرايي جريان يافته در سراسر شعر و به ويژه قافيه‌ها بيشتر به آن كمك كرده است. شعرهاي محدثي‌خراساني امروزي است و با زبان و فضاي شعري امروز سروده شده است. اين ادعا را مي‌توان در تمام غزلها و رباعيات، دوبيتي و چهارپاره‌هاي وي تعميم داد. چهارپاره‌هاي وي با اينكه در قالب كهن سروده شده اما آنقدر به ما نزديك است كه مي‌توان فضا، زبان و تصاوير امروزي خود را در آيينة آن ديد.
من باور عميق بهارانم شوري زلال در دل من جاري است
شوري زلال كز فوران آن
دستان تشنه در طلب ياري است
روزي كه گاه خلقت جانم بود
ديدم تب تلاطم غمها را
اما خدا به هرم لبانم داد
آرامش و تبسم غمها را
و ... كه روح زلال باران و عشق در تمام ابيات آن جاري است.
رباعي‌هاي زيباي محدثي‌خراساني، روح خيام را در خود نهان دارد و در آن حيرت با عشق و شناخت با فنا در هم آميخته است: «بر آمدنت جهان تفأل زده است
خورشيد دوباره بر زمين پل زده است
برخيز و بيا كه در قدومت، حتي
پاييز به گيسوي خودش گل زده است
دوبيتي زيبايي از محدثي‌خراساني را مي‌خوانيم: (تمام لحظه‌هايت عيد باشد نگاهت غرق در اميد باشد
الهي در سكوت سرد غربت
دلت همسايه خورشيد باشد.
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
