علائم و درمان آلرژی به موز

آیا می‌دانستید؟

به گفته‌ی مؤسسه ملی علوم بهداشت محیط، حدود 11 تا 16 درصد از جمعیت جهان، از جمله کودکان، از آلرژی نسبت به موز رنج می‌برند.
واکنش آلرژیک به موز ممکن است از یک احساس خارش خفیف در دهان تا مشکلی به خطرناکی آنافیلاکسی که موجب بروز مشکلات تنفسی می‌شود تفاوت ‌کند. این مقاله را خوانده تا از علائم و درمان آلرژی به موز اطلاع یابید.
آلرژی نسبت به موز خیلی ساده به معنای ناتوانی در تحمل موز است. بدون شک این میوه منبع خوبی از انرژی است، اما می‌تواند برای کسانی که به آن حساسیت دارند، یک ماده‌ی غذایی مشکل ساز و نسبتاً «خطرناک» باشد. همانطور که می‌دانیم، آلرژی پاسخ غیر عادی سیستم ایمنی به موادی است که در واقع ضرر خاصی ندارند. در طول یک واکنش آلرژیک، بدن مواد شیمیایی خاصی تحت عنوان هیستامین را آزاد می‌سازد تا با این آلرژن (مواد حساسیت‌ زا) مبارزه نمایند.
در خصوص موز، پروتئینهایی تحت عنوان کیتیناز ممکن است موجب بروز پاسخ اغراق آمیز سیستم ایمنی شده که علائم ذیل را به همراه خواهند داشت:

علائم

آبریزش بینی، آب آمدن از چشم، و سرفه برخی از علائم متداول مرتبط با آلرژی نسبت به موز می‌باشند. سایر علائم آن را در ادامه مورد بحث قرار می‌دهیم.

 احساس خارش در دهان

کسانی که به موز حساسیت دارند اغلب از احساس خارش در دهان در هر زمان که این میوه را مصرف می‌کنند، شکایت دارند. اغلب احساس خارش به سقف دهان محدود می‌شود. غیر از خارش دهان، فرد ممکن است احساس سوزش بر روی لبها و احساس خارش در گلو را تجربه نماید.

 مشکلات گوارشی

خوردن غذاهایی که نسبت به آنها آلرژی دارید، می‌تواند تأثیر بدی بر روی دستگاه گوارش بگذارد. بنابراین، پس از خوردن موز، احتمال دچار شدن به دل درد، تهوع، استفراغ و اسهال وجود دارد.

 مشکلات پوستی

مصرف این مواد غذایی آلرژی‌زا، ممکن است موجب بروز مشکلات پوستی مانند کهیر و اگزما شود که معمولاً با تشکیل بثورات خارش دار مشخص می‌شوند. بثورات یا جوشهای پوستی ممکن است موضعی بوده و تنها یک ناحیه‌ی بخصوص از بدن را دربرگیرند و یا ممکن است به تمام نقاط بدن پخش شوند.

 تورم

احساس خارش ممکن است با تورم لبها، زبان، چشم، و حتی گلو همراه باشد. تورمی که ممکن است موجب بروز مشکل در بلع مواد غذایی شود، نگران کننده خواهد بود و بایستی بلافاصله به پزشک حاذق مراجعه نمود.

 آنافیلاکسی

این یک واکنش نادر اما تهدید کننده زندگی است که به طور معمول با تنگ شدن راه‌های هوایی مشخص می‌شود. آنافیلاکسی باعث انسداد راه هوایی ناشی از تورم ناگهانی بافت شده که منجر به بروز مشکلات تنفسی می‌گردد. فرد ممکن است احساس بهم فشردگی در گلو نموده و یا وجود یک توده در گلو را احساس نماید. جریان هوای مختل شده می‌تواند به گرفتگی صدا (صدای گوشخراش) منجر شود. فشار خون نیز ممکن است به شدت افت نماید و موجب شود بیمار هوشیاری خود را از دست دهد. نبض سریع، سرگیجه، و سبکی سر برخی نشانه‌های دیگر آنافیلاکسی می‌باشند. این واکنش شدید که نیاز به توجه فوری پزشکی دارد، می‌تواند چند ثانیه پس از مصرف مقدار کمی موز رخ دهد.

 آلرژی به لاتکس و موز

افرادی که در آنها آلرژی نسبت به لاتکس تشخیص داده شده است، احتمال دارد که به موز نیز حساسیت نشان دهند. لاتکس محصول لاستیکی است که جهت ساخت بادبادک، کش، و دستکش مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، پروتئین‌هایی که به طور طبیعی در لاتکس وجود دارند بسیار شبیه به پرتئینهای موجود در موز و سایر مواد غذایی گیاهی مانند آوکادو، گوجه فرنگی، شاه بلوط، کیوی و پاپایا می‌باشند. به طور مشابه، افرادی که واکنش منفی به گرده و یا گیاه رگ‌وید (ragweed) از خود نشان می‌دهند به احتمال زیاد دچار آلرژی نسبت به موز، هندوانه، طالبی، و عسلک می‌شوند. این وضعیت تحت عنوان اتصال یا پیوند متقابل شناخته می‌شود که در آن تشابه ساختاری در انواع مختلف پروتئینها موجب بروز واکنش ایمنی با دامنه‌ی وسیعی از مواد غذایی گیاهی می‌شود.

درمان

مشکلات پوستی مانند اگزما ناشی از واکنشهای آلرژیک خفیف می‌تواند با کرم‌های آنتی هیستامین یا کپسول درمان شوند. در حالی که، واکنشهای نامساعد نیاز به مداخله فوری پزشکی دارند. پزشکان اغلب توصیه نموده به منظور کنترل این آلرژی غذایی از مصرف غذاهایی که حاوی موز می‌باشند، خودداری کنید. بنابراین، فردی ممکن است به چیپس یا کیک موزی علاقه داشته باشد اما این مواد غذایی را نبایستی مصرف نماید. گفته می‌شود که فرایند پخت ممکن است پروتئینهای آن را از بین برد، و از هرگونه واکنش آلرژیک ممانعت به عمل آورد. با این حال، نمی‌توان با قاطعیت گفت که موز پخته شده همانند انواعی که در محصولاتی مانند نان موزی دیده می‌شوند، موجب بروز هیچ گونه علائم آلرژیک در بلند مدت نمی‌شوند. بنابراین، بهترین راه مقابله با آلرژی نسبت به موز خودداری کامل از مصرف این میوه است.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.