اصلاح گرايي از منظر حسين بن علي
نويسنده: محمد جواد رودگر
کسب «معرفت» از گرايشهاي فطري انسان و عامل بيداري و تعالي وجودي او خواهد بود، انسان که هنگام تولدش چيزي از علوم و دانشهاي حصولي نداشت وليکن با سرمايههاي فطري و استعدادهاي بالقوه پا به عرصه عالم طبيعت وجهان ناسوت گذاشت رکن مهم و سرنوشت ساز «حيات ارزشي» و کمالات وجودياش را « شناخت» تشکيل ميدهد شناختي که مقدمهي عمل و اقدام او گردد چه اينکه علم قرين عمل است و با عمل علم معنا پيدا ميکند و به تعبير مولا علي (ع) هيچ حرکتي نيست مگر اينکه انسان در آن محتاج «شناختن» است و به تعبير حسين بن علي (ع) خداوند آدميان را نيافريد مگر اينکه او را بشناسندوپس ازشناخت او را عبوديت نمايند و در سايهي بندگي خالصانهي حق متعال از ماسواي الهي مستغني شوند لذا « شناختن»و« شدن»،عرفان وتکامل قرين و رهين هماند و چه پديدهاي گرانبهاترازپديدهي عظيم والهي ونوراني«کربلا»ونهضت حسين بن علي(ع) که جهان هستي رابه فروغ و حرارتش حياتمند نموده استواز جنبههاي الهي - بشري، قدسي و طبيعي، آسماني و زميني، معنوي و اجتماعي برخوردار است تا نوري جاودانه فراروي بشريت در تحصيل حيات طيبة قرار گيرد اما سؤال مهم اين است که از چه افق و منظري به قيام جاودانه عاشوراي حسيني بنگريم؟ آيا برخوردي تجليلي آن هم قدسي و ملکوتي يا نگاهي تحليلي و الهي - انساني با همان ويژگيهائي که حسين بن علي (ع) از حدوث و پيدائي تا توسعه و پايائي قيام و نهضتش آن را تعقيب ميکرد؟ به نظر ميرسد اگر از چشمانداز حسين (ع) و با همه جنبههاي الهي، الهامي، ارزشي، رسالت و مسئوليت انسان در برابر دين و جامعه، خدا و انسان و...آن بنگريم بهتروبيشتر سرچشمهي الهام و معرفت و بصيرت و عبرت خواهدشدو نقش سازندگي فردي و اجتماعي قيام کربلا برجستهتر خواهد گشت که بنابراصل «کل ارض کربلا،کل يوم عاشورا» قيام حسيني براي همهي نسلها در همه عصرها درسآموز و عبرتزاوتکاملبخش خواهد بود...
آنچه درپيش روي شماست بانگاهي اثباتي وتحليلي وباعنايت به نيازهاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي زمان تدوين شده است و به يقين زواياي ناگفتهي فراواني درآن يافت ميشود،پرسشهاي زيادي قابل طرح وپاسخگوئي است که اميداست سرفصلي براي اصحاب تحقيق وتدقيق ومايهي تأملي براي نسل جوان قرارگيردتانقش احياءگرانه واصلاحطلبانه حسين بن علي(ع)رابهتروبيشتربشناسيم.
/خ
کسب «معرفت» از گرايشهاي فطري انسان و عامل بيداري و تعالي وجودي او خواهد بود، انسان که هنگام تولدش چيزي از علوم و دانشهاي حصولي نداشت وليکن با سرمايههاي فطري و استعدادهاي بالقوه پا به عرصه عالم طبيعت وجهان ناسوت گذاشت رکن مهم و سرنوشت ساز «حيات ارزشي» و کمالات وجودياش را « شناخت» تشکيل ميدهد شناختي که مقدمهي عمل و اقدام او گردد چه اينکه علم قرين عمل است و با عمل علم معنا پيدا ميکند و به تعبير مولا علي (ع) هيچ حرکتي نيست مگر اينکه انسان در آن محتاج «شناختن» است و به تعبير حسين بن علي (ع) خداوند آدميان را نيافريد مگر اينکه او را بشناسندوپس ازشناخت او را عبوديت نمايند و در سايهي بندگي خالصانهي حق متعال از ماسواي الهي مستغني شوند لذا « شناختن»و« شدن»،عرفان وتکامل قرين و رهين هماند و چه پديدهاي گرانبهاترازپديدهي عظيم والهي ونوراني«کربلا»ونهضت حسين بن علي(ع) که جهان هستي رابه فروغ و حرارتش حياتمند نموده استواز جنبههاي الهي - بشري، قدسي و طبيعي، آسماني و زميني، معنوي و اجتماعي برخوردار است تا نوري جاودانه فراروي بشريت در تحصيل حيات طيبة قرار گيرد اما سؤال مهم اين است که از چه افق و منظري به قيام جاودانه عاشوراي حسيني بنگريم؟ آيا برخوردي تجليلي آن هم قدسي و ملکوتي يا نگاهي تحليلي و الهي - انساني با همان ويژگيهائي که حسين بن علي (ع) از حدوث و پيدائي تا توسعه و پايائي قيام و نهضتش آن را تعقيب ميکرد؟ به نظر ميرسد اگر از چشمانداز حسين (ع) و با همه جنبههاي الهي، الهامي، ارزشي، رسالت و مسئوليت انسان در برابر دين و جامعه، خدا و انسان و...آن بنگريم بهتروبيشتر سرچشمهي الهام و معرفت و بصيرت و عبرت خواهدشدو نقش سازندگي فردي و اجتماعي قيام کربلا برجستهتر خواهد گشت که بنابراصل «کل ارض کربلا،کل يوم عاشورا» قيام حسيني براي همهي نسلها در همه عصرها درسآموز و عبرتزاوتکاملبخش خواهد بود...
آنچه درپيش روي شماست بانگاهي اثباتي وتحليلي وباعنايت به نيازهاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي زمان تدوين شده است و به يقين زواياي ناگفتهي فراواني درآن يافت ميشود،پرسشهاي زيادي قابل طرح وپاسخگوئي است که اميداست سرفصلي براي اصحاب تحقيق وتدقيق ومايهي تأملي براي نسل جوان قرارگيردتانقش احياءگرانه واصلاحطلبانه حسين بن علي(ع)رابهتروبيشتربشناسيم.
/خ