2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009

1) صدور اعلاميه مشترك علما در تأييد مرجعيت حضرت "امام خميني"(ره) (1342 ش) پس از دستگيري حضرت امام خميني (ره) و رويداد واقعه 15 خرداد 1342، تعدادي از علما و مراجع، از قم، مشهد و ديگر شهرها راهي تهران شده و ضمن تهيه نامه‏اي مبني بر تأييد مرجعيت ايشان خواستار آزادي حضرت امام گرديدند. تعدادي از مراجع عاليقدر و علماي اعلام كه در اين حركت شركت داشتند عبارتند از: سيد
چهارشنبه، 31 تير 1388
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009
2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009
2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009





2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009 1) صدور اعلاميه مشترك علما در تأييد مرجعيت حضرت "امام خميني"(ره) (1342 ش)
پس از دستگيري حضرت امام خميني (ره) و رويداد واقعه 15 خرداد 1342، تعدادي از علما و مراجع، از قم، مشهد و ديگر شهرها راهي تهران شده و ضمن تهيه نامه‏اي مبني بر تأييد مرجعيت ايشان خواستار آزادي حضرت امام گرديدند. تعدادي از مراجع عاليقدر و علماي اعلام كه در اين حركت شركت داشتند عبارتند از: سيد شهاب‏الدين مرعشي نجفي، مرتضي حائري يزدي، سيدمحمدهادي ميلاني، سيدعلي بهبهاني، خادمي، جزائري، خسروشاهي، روح‏اللَّه كمالوند، محمد صدوقي، سيدروح‏اللَّه خاتمي، سيدمرتضي پسنديده، اكبر هاشمي رفسنجاني، صدرالدين حائري شيرازي، ابراهيم اميني و... . اين حركت و نيز ادامه اعتراضات مردمي در پي دستگيري حضرت امام، رژيم را به در پيش گرفتن سياست آرام سازي و تشنج زدايي وادار كرد و با حركتي نمايشي در صدد برآمد با آزاد نمايي رهبر نهضت اسلامي ايران، خشم‏ها را فرو نشاند. در نهايت حضرت امام در يازدهم مرداد 1342ش از طرف رژيم آزاد شدند و پس از مدت كوتاهي در منزلي در تهران در حالت حَصر قرار گرفتند.

2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009 2) برگزاري دومين انتخابات رياست جمهوري و انتخاب شهيد "محمدعلي رجايي" (1360ش)
در حالي كه جمهوري اسلامي ايران درگير جنگي نابرابر بود و تمام توان و نيروي عناصر انقلابي در مسأله جنگ مصروف مي‏شد، اختلافات بين رييس جمهوري و مجلس، اوضاع داخلي را آشفته مي‏كرد. سرانجام كارشكني‏هاي بني‏صدر و اختلاف آفريني او كار را به جايي رسانيد كه بنا به توصيه حضرت امام خميني(ره)، مجلس شوراي اسلامي مسأله عدم كفايت سياسي او را به بحث گذاشت و آن را تصويب كرد. پس از عزل بني صدر از مسند رياست جمهوري كه قبل از آن، حضرت امام نيز منصب فرماندهي كل قوا را كه به او تفويض كرده بودند از وي باز ستاندند، كشور در حالي مهياي دومين انتخابات رياست جمهوري مي‏شد كه اثر تلخ اين حادثه هنوز هم در كام ياران انقلاب وجود داشت. در اين انتخابات، زمينه‏اي فراهم شد تا لياقت كارداني و تعهد شهيد رجايي بيشتر از قبل آشكار شود. در نهايت در تاريخ دوم مرداد 1360 ش، انتخابات رياست جمهوري و مجلس شوراي اسلامي برگزار شد كه از مجموع چهارده ميليون و هفتصد و بيست و دو هزار راي ماخوذه، برادر محمدعلي رجايي در حدود سيزده ميليون راي را به دست آورد و به عنوان دومين رييس جمهوري اسلامي ايران انتخاب شد. اين شهيد والامقام در حالي اين پست خطير را برعهده گرفت كه به تازگي، بني‏صدر مخلوع از ايران فراري شده و ايران پس از حادثه هفتم تير 1360، دوراني ويژه را مي‏گذارند. حكم رياست جمهوري محمدعلي رجايي در تاريخ يازدهم مرداد 1360 توسط حضرت امام تنفيذ شد و ايشان تا زمان شهادت به مدت كمتر از يك ماه، در اين پست خدمت كرد.

2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009 3) عمليات غدير جهت دفع مجدد تجاوز دشمن از مرزهاي جنوبي در منطقه شلمچه (1367ش)
در پي قبول قطعنامه 598 از جانب جمهوري اسلامي ايران، رژيم عراق به تصور ضربه زدن مجدد به نظام اسلامي، حملات گسترده‏اي را عليه ايران آغاز كرد. از اين‏رو عمليات غدير جهت دفع اين تجاوز، در منطقه شلمچه توسط رزمندگان اسلام به اجرا درآمد. ماموريت بغداد آن بود كه تلاش كند خوزستان و منابع نفتي آن را طي چند روز به اشغال خود درآورد و شانس خود را در اين زمينه بيازمايد. تهاجم سنگين دشمن در سراسر خطوط مرزي به خاطر آن بود كه چنين هدفي را تعقيب كند و دقيقاً به همين دليل بود كه رسانه‏هاي استكباري و حتي مزدوران منطقه‏اي استكبار به احياي طرح جداسازي خوزستان از ايران دامن مي‏زدند. اما پاسخ سريع و قاطع ملت و نيروهاي اسلام، بسيار تكان دهنده و هشيارانه بود و تلفات سنگيني را به نيروهاي متجاوز در منطقه وارد آوردند. در اين عمليات، صدها كيلومتر از سرزمين‏هاي ميهن اسلامي‏مان كه به مدت 3 روز به اشغال متجاوزين در آمده بود، باز پس گرفته شد و رزمندگان موفق شدند بخش‏هايي از استان خوزستان در منطقه عمومي شلمچه، جاده خرمشهر، اهواز، پادگان حميد و جفير را آزاد ساخته و دشمن بعثي را در منطقه جنوب تا مرزهاي بين‏المللي عقب برانند. در اين عمليات علاوه بر كشته و زخمي شدن تعداد زيادي از قواي دشمن و چند درجه‏دار عالي رتبه، چندين تيپ و گردان زرهي و پياده و كماندويي بعث به ميزان 60 الي 100 درصد منهدم شد.

4) درگذشت "ابن طاووس" فقيه و اديب مسلمان(693 ق)
غياث الدين ابومظفر عبدالكريم ابن احمد معروف به ابن طاووس در سال 648 از خاندان معروف بني طاووس كه از نوادگان شيخ طوسي بوده‏اند، به دنيا آمد. در يازده سالگي حافظ قرآن شد و سپس از محضر پدرش و استاداني همچون محقق حلي، ابن سعيد حلي، سيد ابن طاووس و خواجه نصيرالدين طوسي به فراگيري علوم ديني و ادبي پرداخت. وي سپس به تدريس و تربيت شاگردان روي آورد و كتاب‏هايي تاليف نمود.

2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 20095) رحلت عالم بزرگوار شيخ "محمد حسن نجفي" مؤلف و فقيه گرانقدر شيعه(1266ق)
آيت‏اللَّه شيخ محمد حسن فرزند شيخ محمدباقر نجفي در سال 1200 ق در نجف اشرف ديده به جهان گشود. پس از طي مقدمات، در نوجواني به درس خارج فقه و اصول راه يافت و خوشه‏چين حلقه‏ي درس آيات عظام شيخ جعفركاشف الغطاء، سيدمهدي بحرالعلوم، سيدجواد عاملي و شيخ موسي كاشف الغطاء گرديد. در 25 سالگي به درجه‏ي اجتهاد رسيد و از همان سال نگارش كتاب گرانقدر "جواهر الكلام" را آغاز كرد. جواهر الكلام، اين دائرة المعارف فقه شيعه، ثمره‏ي 32 سال تلاش شبانه‏روزي او، اينك، معتبرترين متنِ درسي عالي‏ترين سطح دروس حوزه‏هاي علميه‏ي شيعه، يعني درس خارجِ فقه است. وي كه در حوزه‏ي نجف، كرسي تدريس داشت شاگردان فراواني تربيت نمود كه حضرات آيات سيدحسين كوه كمري، شيخ جعفر شوشتري و ملاعلي كني از آن جمله‏اند. صاحب جواهر تا آخرين لحظات عمر به تأليف مشغول بود. در اواخر عمر تصميم به شرح كتابي ديگر گرفت، امّا پيمانه‏ي عمرش به سرآمد. سرانجام اين عالم كم نظير در 66 سالگي در نجف اشرف وفات يافت و پس از تشييعي باشكوه، بدن مطهر او را در مقبره‏اي كه خود جنب مسجدش در نجف آماده كرده بود، به خاك سپردند. شيخ محمد حسن نجفي در پايان عمر زمام امور ديني را پس از خود به شاگرد فقيه و فرزانه‏اش شيخ مرتضي انصاري سپرد و جان به جان آفرين تسليم نمود.

6) پايان جنگ هفت ساله بين امپراتوري ايران و روم با شكست روميان (579م)
فزون‏خواهي دو قدرت بزرگ قرن ششم ميلادي يعني ايران و روم كه هر يك سعي داشت سرزمين‏هاي بيشتري را در اختيار داشته باشد، باعث شد تا در طول ساليان طولاني، بين اين دو امپراتوري، جنگ و درگيري صورت گيرد. يكي از اين جنگ‏ها، موسوم به جنگ هفت ساله است كه در تاريخ نهم سپتامبر 572 م، در زمان امپراتوري ژوستي‏نين پادشاه روم و به فرمان او براي تسخير پاره‏اي متصرفات غربي ايران آغاز شد. اما اين جنگ پس از هفت سال در 24 ژوئيه 579 م با شكست روميان به پايان رسيد. اين شكست چنان براي ژوستي‏نين گران آمد كه از مقام خود استعفا داد و جانشين او با پرداخت چهل و پنج هزار سكه طلا به عنوان غرامت، انوشيروان پادشاه سلسله ساسانيان را حاضر به صلح كرد. با اين حال، با مرگ انوشيروان، جانشين وي هرمز چهارم دوباره جنگ با روميان را آغاز كرد. جنگ‏هاي طولاني بين ايران و روم حاصلي در برنداشت جز اين‏كه دو قدرت را به ضعف كشاند. در نهايت با ورود اسلام، دو امپراتوري ايران و روم در برابر سپاه اسلام به زانو درآمدند و تسليم شدند.

2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009 7) مرگ "كنت كلود هانري سن سيمون" فيلسوف معروف فرانسوي (1825م)
كنت كلود هانري دو رووْرُوي معروف به سن سيمون فيلسوف فرانسوي در اول ژانويه 1760م در شهر پاريس به دنيا آمد و در زادگاه خود به تحصيل پرداخت. وي پس از اتمام تحصيلات خود راهي امريكا شد و پس از بازگشت به فرانسه، به مطالعات فلسفي مشغول گرديد. سن سيمون از نخستين كساني است كه از ساخت كانال سوئز و كانال پاناما حمايت كرد و شركت‏هاي سهامي براي ساخت راه آهن را تأسيس نمود. وي هم‏چنين طي سال‏هاي متمادي به نشر افكار و عقايد خود مشغول بود و طرفداراني پيدا كرد. او عقيده داشت كه اگر كارگران به آزادي اقتصادي و فكري نائل گردند، نوع حكومت اهميت ندارد. سن سيمون تصور مي‏كرد استقرار يك نوع مسيحيت جديد، تمام دردها را دوا مي‏كند و اگر جامعه بشري در استفاده از منابع ثروت زمين، راه خير و درستي در پيش گيرد، خوش‏بخت خواهد شد، مشروط بر اين‏كه اخلاق جامعه را نيز به راه درست رهبري نمايد. افكار و عقايد سن سيمون در دانشگاه‏هاي فرانسه رواج پيدا كرد و در پيدايش مكتب سوسياليسم با هدف تعديل ثروت، مالكيت عمومي و تسلط دولت بر مؤسسات بزرگ اقتصادي و صنعتي به نفع مردم، تاثير زيادي داشت. رواج انديشه‏هاي سن‏سيمون باعث شد تا رهبران انقلاب فرانسه به او بدگمان شوند و او را تا نزديك تيغه گيوتين به پيش برند، اما وي به زحمت از اين مهلكه جان به در بَرَد. پيروان وي هواخواه اين بودند كه وسايل توليد به مالكيت دولت درآيد، حقوق ناشي از توارث ملغي گردد و زنان به تدريجْ آزادي به دست آورند. سن‏سيمون در اين راستا معتقد بود كه آن‏چه ما بدان محتاج هستيم، جامعه نو، دين‏نو و ارزشيابي نويني از عدالت است كه ثروت را در دست دولت و كارگران را مستخدمين دولت قرار دهد. سن سيمون مدت ده سال از عمر خود را به مسافرت و تتبّع پرداخت و از سال 1807م، يك سلسله كتاب درباره عقايد علمي و اقتصادي خود نگاشت. افكار فريبنده سن سيمون در ساليان بعد بر انديشه‏هاي افرادي هم‏چون يوهان گوته، آگوست كنت و كارل ماركس تاثير نهاد و تفكرات اجتماعي سن‏سيمون، به نام "سن‏سيمونيسم"، شهرت جهاني يافت. سن سيمون سرانجام در 24 ژوئيه 1825م در 65 سالگي درگذشت.

8) تولد "اوتْمار مِرگِنْ تالِر" مخترع معروف آلماني (1854م) (ر.ك: 2 فوريه)

2 مرداد 1388 / 1 شعبان 1430 / 24 جولای 2009 9) مرگ "فردينانْدْ زيپْلين" مبتكر آلماني و مخترع بالن هدايت شونده (1917م)
فرديناند فون زيپلين، مبتكر آلماني در 23 ژوئن 1838م در آلمان به دنيا آمد. وي علي رغم ثروت سرشاري كه داشت، به امور مكانيكي علاقه پيداكرد و اين علاقه در نهايت سبب شد تا وي به اختراع بالن‏هاي بزرگ قابل هدايت، نائل گردد. اولين بالني كه توسط زيپلين با موفقيت ساخته و به فضا فرستاده شد، با يك موتور كوچك به قدرت 32 اسب بخار كار مي‏كرد. اين بالن، 128 متر طول و يازده هزار متر مكعب گنجايش گاز داشت. فرديناند زيپلين سرانجام در 24 ژوئيه 1917م در 79 سالگي درگذشت اما اختراع او در سال‏هاي بعد تكميل شد و كار وي ادامه يافت. اعتقاد طراحان هوايى به اين مسئله كه كشتي‏هاي هوايى وسيله‏اي عملي براي حمل و نقل است موجب شد كه در ساليان بعد، مدل‏هاي مختلفي از آن در بعضي كشورها ساخته شود. دوازده سال پس از مرگ زيپلين، يك نوع از اين كشتي هوايي از آلمان تا نيويورك را در مدت 55 ساعت طي كرد. هم‏چنين پرواز به دور زمين نيز توسط اين وسيله، طي 21 روز و هفت ساعت انجام شد. اما سوانح هوايي بعدي كه دامنگير اين قبيل كشتي‏هاي هوايي گرديد، طراحان آن را از توسعه و تكميل اين نوع وسيله حمل و نقل منصرف ساخت.

10) تصويب طرح واگذاري قيموميت سرزمين‏هاي عربي خاورميانه (1921م) (ر.ك: 29 سپتامبر)

11) مرگ "ريونو آكوتاگاوا" اديب برجسته و نويسنده معروف ژاپني (1927م)
ريونو سوكه آكوتا گاوا نويسنده و اديب ژاپني در اول مارس 1892م در توكيو پايتخت ژاپن به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات خود، داستان معروف راشومون را نوشت وي در نوشته‏هايش خودبينيِ عجين شده با طبيعت انسان را سخت محكوم مي‏كند، نكته‏اي كه مضمون اصلي تمامي آثار آكوتاگاوا است. رويه وي در مقام نويسنده، از ابتدا مانند آفريننده‏اي است كه نخ‏هاي سرنوشت رابه جاي صدف كلام خود، در دست دارد. يكي ديگر از آثار وي "زندگي يك ابله" نام دارد. اين كتاب، هم‏چون صحنه‏هايى كوتاه در دور نمايى وسيع به هم وصل مي‏شوند. اجزاي پرشمار، چهره‏اي واحد ترسيم مي‏نمايند؛ برتري و تنهايى شاعر، سرمستي آفرينش، شكاكيت سرخورده روشن‏فكر، خنده نيش‏دار كسي كه به همه چيز حساس است و بزدلي موجودِ اجتماعي. اين صحنه‏ها مجموعه‏اي از احساسات، سكوت‏ها و رنگ‏ها را تشكيل مي‏دهد و پس از مدتي تدريس، به روزنامه‏نگاري پرداخت. مهم‏ترين شاه‏كار او، دماغ نام دارد و آثار ديگرش هم‏چون دختر عنكبوت، اژدها و در بيشه نيز مشهورند. سلامت آكوتاگاوا در سي سالگي رو به ضعف نهاد تا اينكه در 24 ژوئيه 1927م به سبب افراط در خوردن قرص خواب‏آور در 35 سالگي درگذشت. در واقع بيماري و اختلالات عصبي، دُرست در لحظه‏اي كه الهامات خلاقانه او جهش تازه‏اي مي‏يافت، بي‏آنكه انتظار آن برود كه به آخر خطر رسيده باشد، آكوتاگاوا را به گرداب خودكشي افكند. آكوتاگاوا را يكي از پايه گذاران ادبيات جديد ژاپن مي‏دانند.




ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط