الغيبة (نعماني)
مؤلف: ابو عبدالله محمد بن ابراهيم بن جعفر كاتب نعماني (از اعلام اوائل قرن چهارم هجري قمري).
زندگي نامه: وي فاضل دانشمند، محدّث عالي مقام بود، مرحوم نعماني از بزرگان و اعلام قرن چهارم بوده و در حسن استنباط و سبك نوشتاري در قرن خود، بي نظير بوده است او بيشتر علم خود را از محضر مرحوم ثقة السلام كليني اخذ كرده و به عنوان كاتب كليني بوده است كه لقب كاتب از اين جهت به نعماني اطلاق شده است.
مؤلف جزء بزرگاني است كه براي علم آموزي، مسافرت هاي زيادي را به شهرهاي مختلف مثل شام، كوفه، مدينه، اردن، انجام داده و اخذ علم كرده است. او در علم رجال، شناساندن روات و حديث صحيح و غير صحيح از جايگاه ويژه اي برخوردار بوده است.
اساتيد:كليني، ابوالقاسم موسي بن محمد اشعري، ابن عقده كوفي، محمد بن همام، ابو علي احمد بن محمد كوفي، سلامة بن محمد بن اسماعيل ارزني، محمد طبراني عبدالله بن عبدالملك طبراني.
تأليفات: الغيبة، كتاب الفرائض، كتاب الرّد علي الاسماعيليه، كتاب التفسير, كتاب التسلي.[1]
مؤلف اين كتاب را در سال 342 هـ . ق در اوايل غيبت كبري در شهر حلب نگاشته است كه شامل 478 روايت است و در ضمن 26 باب تنظيم و در موضوعاتي مثل اسرار آل محمد، الهي بودن مسئلة امامت، تعداد ائمه ـ عليهم السّلام ـ مدعيان دروغين امامت، غيبت امام زمان ـ عج الله تعالي فرجه الشريف ـ صبر و انتظار فرج، امتحان، صفات امام منتظر و صفات لشكر آن حضرت بحث كرده است. كتاب الغيبة نعماني از جايگاه ويژه و والايي در بين علماء و بزرگان، برخوردار بوده و در موضوع غيبت امام زمان از منابع مهم شمرده مي شود و نويسندگان و مؤلّفان كتب و رساله ها و هر جزوه اي را كه در بارة مهدويت نگاشته اند، از كتاب الغيبة زياد بهره برده اند و گاهي مطلب آن را به طور مستقيم نقل كرده اند.
زندگي نامه: وي فاضل دانشمند، محدّث عالي مقام بود، مرحوم نعماني از بزرگان و اعلام قرن چهارم بوده و در حسن استنباط و سبك نوشتاري در قرن خود، بي نظير بوده است او بيشتر علم خود را از محضر مرحوم ثقة السلام كليني اخذ كرده و به عنوان كاتب كليني بوده است كه لقب كاتب از اين جهت به نعماني اطلاق شده است.
مؤلف جزء بزرگاني است كه براي علم آموزي، مسافرت هاي زيادي را به شهرهاي مختلف مثل شام، كوفه، مدينه، اردن، انجام داده و اخذ علم كرده است. او در علم رجال، شناساندن روات و حديث صحيح و غير صحيح از جايگاه ويژه اي برخوردار بوده است.
اساتيد:كليني، ابوالقاسم موسي بن محمد اشعري، ابن عقده كوفي، محمد بن همام، ابو علي احمد بن محمد كوفي، سلامة بن محمد بن اسماعيل ارزني، محمد طبراني عبدالله بن عبدالملك طبراني.
تأليفات: الغيبة، كتاب الفرائض، كتاب الرّد علي الاسماعيليه، كتاب التفسير, كتاب التسلي.[1]
معرفي اجمالي كتاب:
مؤلف اين كتاب را در سال 342 هـ . ق در اوايل غيبت كبري در شهر حلب نگاشته است كه شامل 478 روايت است و در ضمن 26 باب تنظيم و در موضوعاتي مثل اسرار آل محمد، الهي بودن مسئلة امامت، تعداد ائمه ـ عليهم السّلام ـ مدعيان دروغين امامت، غيبت امام زمان ـ عج الله تعالي فرجه الشريف ـ صبر و انتظار فرج، امتحان، صفات امام منتظر و صفات لشكر آن حضرت بحث كرده است. كتاب الغيبة نعماني از جايگاه ويژه و والايي در بين علماء و بزرگان، برخوردار بوده و در موضوع غيبت امام زمان از منابع مهم شمرده مي شود و نويسندگان و مؤلّفان كتب و رساله ها و هر جزوه اي را كه در بارة مهدويت نگاشته اند، از كتاب الغيبة زياد بهره برده اند و گاهي مطلب آن را به طور مستقيم نقل كرده اند.
وضعيت نشر:
پي نوشت :
[1] . مقدمه كتاب الغيبة، امل الآمل، ج 2، ص 232، روضات الجنات، ج 6، ص 127، تنقيح المقال، ج 2، ص 55.
/س