اگرچه این رگ‌ها بدمنظر و ناراحت کننده هستند، نیاز به درمان دیگری به جز استراحت بیشتر، بالا نگه داشتن پاها و پوشیدن جوراب ساپورت ندارند.
گاها ممکن است تغییرات وریدی باعث ایجاد مشکلاتی در بارداری گردد و آن بروز لخته خون در بارداری است. زنان باردار 6 برابر بیشتر در معرض ایجاد لخته‌های خون در رگ‌های درونی بدن قرار دارند؛ وضعیتی که به آن ترومبوز ورید عمیق (DVT) گفته می‌شود. مهم ترین عارضه‌ی ناشی از DVT درمان نشده، آمبولی ریوی است. این مساله زمانی اتفاق می‌افتد که یک لخته‌ی خون به درون ریه‌ها راه می‌یابد.
خون شما معمولا برای انجام وظایف مهمی لخته می‌شود: یکی از این موراد برای جلوگیری از خونریزی و کمک به بهبودی بدن در هنگام جراحت است. DTV زمانی اتفاق می‌افتد که بدن شما در مکان و زمان اشتباه فرمان انجام فرآیند لخته سازی را صادر می‌کند. اکثرا افراد سالخورده با این لخته‌ها مواجه می‌شوند؛ اما خانم‌های باردار نیز در معرض آن (لخته خون در بارداری) قرار دارند، زیرا فشارهای رحم جریان خون در بدن‌شان را کندتر می‌کند؛ همچنین فاکتورهای منعقد کننده‌ی خون در جریان خون خانم‌های باردار بیشتر از افراد عادی است. علاوه‌براین شما در بارداری تحرک کمتری نسبت به قبل خود دارید و این عدم تحرک خود یکی از فاکتورهای بروز DVT به حساب می‌‌آید. اگر شما سابقه‌ی بروز لخته در فامیل داشته باشید، وزن‌تان بیشتر از افراد معمولی باشد به یا عفونت حاد دچار شوید ریسک بروز DVT در شما بیشتر می‌گردد.
خوشبختانه علائم لخته خون در بادراری (DVT) کاملا واضح و قابل تشخیص است. پا یا ناحیه‌ی کشاله‌تان سرد و رنگ‌پریده می‌شود، اما ناحیه‌ای که لخته در آن شکل گرفته باد می‌کند و قرمز و داغ می‌شود. راه رفتن برایتان دردناک می‌گردد و خم کردن انگشتان پا به سمت زانو برایتان دردناک خواهد بود. اگر این علائم را در خود مشاهده می‌نمایید سریعا با پزشک خود تماس بگیرید تا تشخیص از طریق اولتراسوند انجام گرفته و اقدامات درمانی لازم را دریافت نمایید. اقدامات درمانی معمولا شامل بستری شدن و تجویز هپارین (یک داروی بی‌خطر در بارداری که جریان خون را رقیق می‌نماید) است. احتمالا باید استفاده از این دارو را تا مدتی پس از زایمان ادامه دهید.
منبع: سایت ستاره
