كنار آمدن با دانش‌آموزان حساس

انسان موجودي احساسي است. زماني كه ما شغل آموزگاري را انتخاب مي‌كنيم، تا حدودي در كنترل كردن احساسات خود تجربه كسب كرده‌ايم. البته، دانش‌آموزان همچنان به رويارويي با احساساتي كه كمابيش براي آنها تازگي دارد ادامه مي‌دهند. آنچه در زير مي‌آيد برخي راههايي است كه مي‌توانيم توسط آنها به دانش آموزاني كه از اعتماد به نفس پاييني برخوردارند، كمك كنيم.
دوشنبه، 13 مهر 1388
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
كنار آمدن با دانش‌آموزان حساس
كنار آمدن با دانش‌آموزان حساس
كنار آمدن با دانش‌آموزان حساس

نویسنده: علي اصغر هاتف




انسان موجودي احساسي است. زماني كه ما شغل آموزگاري را انتخاب مي‌كنيم، تا حدودي در كنترل كردن احساسات خود تجربه كسب كرده‌ايم. البته، دانش‌آموزان همچنان به رويارويي با احساساتي كه كمابيش براي آنها تازگي دارد ادامه مي‌دهند. آنچه در زير مي‌آيد برخي راههايي است كه مي‌توانيم توسط آنها به دانش آموزاني كه از اعتماد به نفس پاييني برخوردارند، كمك كنيم.
1ـ احساس را بپذيريد. سعي نكنيد دانش‌آموز را وادار كنيد كه زود حواس خودش را جمع كند ممكن است گاهي اوقات به قدري افكار دانش‌آموز درگير مسائل بيرون از كلاس باشد كه نتواند چيزي بياموزد. نسبت به اين موضوع حساس باشيد و كمتر به آنها فشار وارد سازيد و يا سعي كنيد به آنها كمك كنيد.
2ـ ببينيد احساسي بودن آنها از كجا سرچشمه مي‌گيرد. با ملايمت و دقت اطلاعاتي راجع به منشا احساسات قوي آنها جمع‌آوري كنيد. غالباً نخستين توضيحاتي كه درباره علت آن داده مي‌شود فاصله زيادي از علت اصلي دارد. گاهي اوقات خميازه كشيدن و عدم تمركز مي‌تواند نشانه‌اي باشد از آشفتگي و فشار دروني آنها، نه كسالت از آنچه به آنها درس مي‌دهيد.
3ـ به دانش آموزان كمك كنيد احساسات خود را بيان كنند. دانش آموزان را تشويق كنيد توضيح دهند چه احساسي دارند و چرابدون اينكه از همان ابتدا از خود واكنش قضاوتي نشان‌دهيد، از آنها سوالاتي بپرسيد كه در آشكار كردن احساسات به آنها كمك كند.
4ـ در دانش‌آموزاني كه تحت تاثير عواطف خود قرار گرفته‌اند، احساس بيزاري ايجاد نكنيد. سعي كنيد از منزوي شدن دانش‌آموزي كه در حال تجربه يك احساس قوي است، جلوگيري كنيد. آنها را ياري دهيد تا متوجه شوند كه احساسات يك بخش كاملاً طبيعي از زندگي است و داشتن عواطف مايه هيچ گونه ضعف يا سرافكندگي نمي‌شود.
5ـ به دانش‌آموزان كمك كنيد منشأ احساسات خود را شناسايي كنند. وقتي احساس مورد نظر عصبانيت باشد، به دانش‌آموزان ياري كنيد دلايل اصلي چنين احساسي را ريشه‌يابي كنند. در اغلب مواقع، وقتي اين دلايل براي فرد ديگري بيان شوند، اين احساس به طرز چشمگيري تسلي مي‌يابد.
6ـ به دانش‌آموزان كمك كنيد اين را درك كنند كه احساسات عادي هستند. در شرايط عادي صراحتاً راجع به طبيعت انسان در داشتن عواطف و احساسات صحبت كنيد. براي دانش‌آموزان شرح دهيد كه چقدر نخستين تجربه قوي عاطفي و احساسي مي‌تواند از حد فهم آنها خارج باشد، ليكن تجربه بعدي به آنها كمك مي‌كند براي خود استراتژي مفيدي دست و پا كنند.
7ـ اين كار را به تنهايي انجام ندهيد. انتظار نداشته باشيد به تنهايي از پس تمام موقعيت‌هاي احساسي برآييد. ببينيد كدام يك از همكاران شما در كنار آمدن با چنين موقعيت‌هايي تجربه دارند و در صورت امكان، از آنها كمك بگيريد.
8ـ اگر لازم باشد از كارشناس كمك بگيريد. مواظب آن دسته از مشكلات عاطفي باشيد كه نيازمند به كارشناس هستند. وقتي دنبال چنين كارشناسي مي‌گرديد مراقب باشيد احساس بدنامي ايجاد نشود. در بيشتر مواقع، اين فرد باهوش و حساس است كه موقتاً خود را در بند احساسات بيش از حد گرفتار مي‌كند.
منبع:روزنامه اطلاعات




ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.