دسته اول کسی که واقعا در شرایط بدی هست و به همین دلیل هم برای مدت کوتاهی دچار حس های عذاب آور شده و تصمیم گرفته برای این موضوع با شما صحبت کنه، که در چنین شرایطی بهتره بهش کمک کنین.
دسته دوم کسی که در شرایط بدی هست، ولی به غر زدن عادت کرده و مدام این کار رو تکرار میکنه، که در این صورت شما میتونین وقتی شروع به غر زدن میکنه کمی گوش کنین و بعد بحث رو عوض کنین یا اینکه راه حل هایی برای حل مشکل بهش پیشنهاد بدین.
اما دسته سوم که بیشتر از همه موضوع بحث ما هستن، افرادی هستن که در هر شرایطی فقط جنبه های بد اتفاقات رو میبینن و اصلا هم علاقه ای به راه حل ندارن.
آدم های دسته سوم ممکنه برای مدتی با دسته دومی ها اشتباه گرفته بشن، اما در واقع بعد از مدتی میبینین که این شخص علاقه نداره مشکلش رو از بین ببره و جوری به نظر میاد که انگار غر زدن رو دوست داره و شاید حتی از جلب توجه به این شیوه لذت میبره. در مواجهه با این افراد یادتون باشه:
از موضوعاتی که معمولا در مورد اون ها شکایت میکنن دوری کنین. مثلا اگر دوستی دارین که مدام از محل کارش بد میگه، کلا حوالی موضوعات مربوط به کار نگردین.
برای اثبات این موضوع که «اوضاع اونقدری هم که اون ها فکر میکنن بد نیست» تلاش نکنین.
هرچقدر هم که دوست داشته باشین به بقیه کمک کنین، تا وقتی که خود اون فرد نخواد، نمیتونین تغییرش بدین.
برای روابط تون با اون فرد محدودیت تعیین کنین، مثلا اگر دوستی هست که وقتی دوتایی با هم هستین شروع به غر زدن میکنه، همراه دیگران به دیدارش برین، یا اگر همکاری هست که در نزدیکی شما میشینه، هدفون توی گوشتون بذارین تا کمتر مجبور به صحبت با اون بشین.
منبع: سایت رنگی رنگی
