آرزوهای بزرگ خیلی خوبه اما ما باید همیشه شرایط رو هم در نظر بگیریم. یعنی اول خودمون و موقعیت خودمون رو خوب بشناسیم و در واقع کمی هم در آرزوکردن هامون معقول باشیم. برای مثال اگر جزو افرادی هستید که با یک ساز موسیقی آشنایی ندارید و تصمیمی هم برای شروع این کار ندارید نباید آرزو داشته باشید روزی نوازنده بزرگی بشید.
تنها آرزو کردن کافی نیست. برای رسیدن به آرزوهامون باید برنامه ریزی داشته باشیم.، باید بدونیم کجای راه ایستادیم و هر بار برگردیم مسیری که طی کردیم رو دوباره نگاه کنیم. مشکل کارمون رو بشناسیم و سعی کنیم اونها رو رفع کنیم.
در راه رسیدن به آرزوها نباید خسته بشیم یا بترسیم. با هر قدمی که به جلو میری خودت رو تشویق کن، خودت رو باور داشته باش و بودن که تنها کسی هستی که میتونی آرزوهات رو به واقعیت تبدیل کنی و این اتفاق انقدر بزرگ و قشنگ هست که زمین خوردن ها و خستگی ها در مقابلش ارزشی نداره.
با رسیدن به یک آرزو، رویاهای جدید بسازیم نباید متوفق بشیم. وقتی به چیزی که خیلی دوست داریم رسیدیم باید خیلی زود یک آرزوی دیگه رو جایگزین کنیم. دنیا پر از حس ها و تجربه های قشنگ هست و تنها به دور و بر ما محدود نمیشه.
زندگی بدون داشتن آرزوها و رویاهامون قشنگ نیست.
ما با تلاش کردن و داشتن یه برنامه ریزی خوب می تونیم خیلی از رویاهامون رو واقعی کنیم. فقط کافیه تصمیم بگیریم چون ما مسئول محقق کردن آرزوهامون هستیم و اگر بهشون نرسیم هیچ کس دیگه ای مقصر نیست.
منبع: سایت رنگی رنگی
.jpg "پیشینه تاریخی تعزیه")
