خوابگردي در کودکان؛ علل و راه‌حل
خوابگردي و حرف زدن در خواب، جزو اختلالات خوش‌خيم خواب هستند که در هر سني ممکن است بروز کنند. در سنين کودکي تا بزرگسالي امکان بروز و ادامه اين مشکلات وجود دارد. در اين مقاله قصد داريم نگاه گذرايي به اين اختلال و راه‌هاي درمان آن بيندازيم.
معمولا کودکان بدون هيچ مشکل و استرس خاصي مي‌خوابند اما در نيمه‌هاي شب ممکن است در مرحله خواب عميق شروع به حرف زدن و يا راه رفتن در خواب کنند. برخلاف تصور اغلب مردم که معتقدند براي افراد خوابگرد اتفاقي نمي‌افتد و آنها حين خواب مراقب خود هستند، اين‌گونه نيست و بايد مراقب کودکان و بزرگسالان خوابگرد بود و امنيت کامل خانه را تامين کرد. چه بسيار اتفاق افتاده که در حين خوابگردي کودکان و بزرگسالان در منزل را باز کرده و از منزل خارج شده‌اند و يا پنجره را باز کرده و دچار مشکل شده‌اند. بنابراين بايد مراقب بود در صورتي که کودکي در منزل دچار اين اختلال است، وسايل تيز و برنده از کف اتاق برداشته شود تا کودک در حين خوابگردي دچار هيچ حادثه‌اي نشود. صحبت کردن در خواب در هر سني ممکن است ديده شود معمولا حرف زدن در خواب با استرس‌هاي روزانه تشديد مي‌شود. روزهايي که کودک استرس بيشتري را تجربه کرده است، امکان دارد دچار خوابگردي و حرف زدن در خواب شود. معمولا صحبت‌هايي که در حين خوابگردي بيان مي‌شود، مسايل روزمره زندگي است و معمولا افراد اصرار خود را حين حرف زدن در خواب افشا نمي‌کنند. در اختلال حرف زدن در خواب هم مانند اختلال خوابگردي که در حين مراحل عميق خواب رخ مي‌دهد، کودک و بزرگسال فرداي آن روز خاطره‌اي از اين مساله به ياد نمي‌آورد، بنابراين صحبت کردن راجع به اين مساله با کودک که در حين خواب راه مي‌روي و حرف مي‌زني مشکلي را حل نمي‌کند. به ياد داشته باشيم خوابگردي و حرف زدن در خواب، اختلال شايعي است که معمولا به درمان‌هاي طبي و دارويي نياز ندارد. در مراحل مربوط به خواب عميق که دو تا سه ساعت بعد از خواب شروع مي‌شود، خوابگردي و حرف زدن آغاز مي‌شود.
• خواب از هم گسسته
• بيماري يا تب
• برخي از داروها
• استرس (خوابگردي به ندرت به علت يک مشکل رواني يا هيجاني اساسي رخ مي‌دهد)
• پر بودن مثانه
• خوابيدن در محيطي شلوغ و پرسروصدا
2 نه تنها پنجره‌ها و در‌هاي اتاق بچه را، بلکه در بقيه اتاق‌هاي را نيز قفل کنيد. مي‌توانيد از قفل‌هاي اضافي يا قفل امنيت کودک هم براي درها استفاده کنيد. سوييچ ماشين هم بايد هميشه خارج از دسترس اين بچه‌ها باشد.
3 براي پيشگيري از سقوط کودک، به او اجازه ندهيد در يک تخت‌خواب تاشو يا مرتفع بخوابد.
4 چيزهاي شکستني يا تيز را از اطراف بستر بچه دور کنيد. اشياي خطرناک را نيز دور از دسترس قرار دهيد.
5 موانع را از اتاق فرزندتان و ساير اتاق‌هاي منزل برداريد تا از سکندري خوردن او جلوگيري کنيد، به خصوص اشيا برنده را از کف اتاق خواب کودک يا اتاق بازي او برداريد.
6 در‌هاي حفاظتي در خارج از اتاق فرزندتان و يا در ورودي بالاي هر پلکان نصب کنيد.
7 براي به حداقل رساندن وقايع خوابگردي فرزندتان مي‌توانيد با گوش دادن به موسيقي‌هاي ملايم يا کاست‌هاي آرامش بخش به فرزندتان در هنگام خوابيدن آرامش بخشيد.
8 يک برنامه خواب و چرت زدن روزانه منظم تنظيم کنيد که در آن هم زمان خوابيدن و هم بيدار شدن لحاظ شده باشد.
9 زمان خوابيدن فرزندتان را زودتر قرار دهيد. اين کار مي‌تواند خواب آلودگي مفرط را بهبود بخشد.
10 به فرزندتان اجازه ندهيد در شب مايعات زيادي مصرف کند و مطمئن شويد که فرزندتان قبل از رفتن به رخت‌خواب دست‌شويي رفته است.
11 از مصرف کافئين در نزديکي وقت خواب اجتناب کنيد.
12 مطمئن شويد که اتاق خواب فرزندتان ساکت، راحت، گرم و نرم و مساعد براي خوابيدن است.
13 اگر فرزندتان را نيمه‌شب سرگردان ديديد، وحشت نکنيد. او را با آرامش و امنيت به رخت‌خوابش برگردانيد.
14والدين، خواهر‌ها و برادرها و اعضاي خانواده بهتر است كودكي را كه زياد دچار خوابگردي مي‌شود، دست نيندازند و اذيت نكنند زيرا او نسبت به اين رفتار خود هيچ آگاهي ندارد و به‌طور كلي چيزي به ياد نمي‌آورد.
منبع: http://www.salamat.com
ae
معمولا کودکان بدون هيچ مشکل و استرس خاصي مي‌خوابند اما در نيمه‌هاي شب ممکن است در مرحله خواب عميق شروع به حرف زدن و يا راه رفتن در خواب کنند. برخلاف تصور اغلب مردم که معتقدند براي افراد خوابگرد اتفاقي نمي‌افتد و آنها حين خواب مراقب خود هستند، اين‌گونه نيست و بايد مراقب کودکان و بزرگسالان خوابگرد بود و امنيت کامل خانه را تامين کرد. چه بسيار اتفاق افتاده که در حين خوابگردي کودکان و بزرگسالان در منزل را باز کرده و از منزل خارج شده‌اند و يا پنجره را باز کرده و دچار مشکل شده‌اند. بنابراين بايد مراقب بود در صورتي که کودکي در منزل دچار اين اختلال است، وسايل تيز و برنده از کف اتاق برداشته شود تا کودک در حين خوابگردي دچار هيچ حادثه‌اي نشود. صحبت کردن در خواب در هر سني ممکن است ديده شود معمولا حرف زدن در خواب با استرس‌هاي روزانه تشديد مي‌شود. روزهايي که کودک استرس بيشتري را تجربه کرده است، امکان دارد دچار خوابگردي و حرف زدن در خواب شود. معمولا صحبت‌هايي که در حين خوابگردي بيان مي‌شود، مسايل روزمره زندگي است و معمولا افراد اصرار خود را حين حرف زدن در خواب افشا نمي‌کنند. در اختلال حرف زدن در خواب هم مانند اختلال خوابگردي که در حين مراحل عميق خواب رخ مي‌دهد، کودک و بزرگسال فرداي آن روز خاطره‌اي از اين مساله به ياد نمي‌آورد، بنابراين صحبت کردن راجع به اين مساله با کودک که در حين خواب راه مي‌روي و حرف مي‌زني مشکلي را حل نمي‌کند. به ياد داشته باشيم خوابگردي و حرف زدن در خواب، اختلال شايعي است که معمولا به درمان‌هاي طبي و دارويي نياز ندارد. در مراحل مربوط به خواب عميق که دو تا سه ساعت بعد از خواب شروع مي‌شود، خوابگردي و حرف زدن آغاز مي‌شود.
با کودک خوابگرد چه بايد کرد؟
خوابگردي؛ چرا و به چه علت؟
عوامل ديگري که ممکن است موجب خوابگردي شوند، عبارت‌اند از:
• خواب از هم گسسته
• بيماري يا تب
• برخي از داروها
• استرس (خوابگردي به ندرت به علت يک مشکل رواني يا هيجاني اساسي رخ مي‌دهد)
• پر بودن مثانه
• خوابيدن در محيطي شلوغ و پرسروصدا
چه علايمي دارد؟
14 توصيه به والديني که کودک‌شان خوابگرد است
2 نه تنها پنجره‌ها و در‌هاي اتاق بچه را، بلکه در بقيه اتاق‌هاي را نيز قفل کنيد. مي‌توانيد از قفل‌هاي اضافي يا قفل امنيت کودک هم براي درها استفاده کنيد. سوييچ ماشين هم بايد هميشه خارج از دسترس اين بچه‌ها باشد.
3 براي پيشگيري از سقوط کودک، به او اجازه ندهيد در يک تخت‌خواب تاشو يا مرتفع بخوابد.
4 چيزهاي شکستني يا تيز را از اطراف بستر بچه دور کنيد. اشياي خطرناک را نيز دور از دسترس قرار دهيد.
5 موانع را از اتاق فرزندتان و ساير اتاق‌هاي منزل برداريد تا از سکندري خوردن او جلوگيري کنيد، به خصوص اشيا برنده را از کف اتاق خواب کودک يا اتاق بازي او برداريد.
6 در‌هاي حفاظتي در خارج از اتاق فرزندتان و يا در ورودي بالاي هر پلکان نصب کنيد.
7 براي به حداقل رساندن وقايع خوابگردي فرزندتان مي‌توانيد با گوش دادن به موسيقي‌هاي ملايم يا کاست‌هاي آرامش بخش به فرزندتان در هنگام خوابيدن آرامش بخشيد.
8 يک برنامه خواب و چرت زدن روزانه منظم تنظيم کنيد که در آن هم زمان خوابيدن و هم بيدار شدن لحاظ شده باشد.
9 زمان خوابيدن فرزندتان را زودتر قرار دهيد. اين کار مي‌تواند خواب آلودگي مفرط را بهبود بخشد.
10 به فرزندتان اجازه ندهيد در شب مايعات زيادي مصرف کند و مطمئن شويد که فرزندتان قبل از رفتن به رخت‌خواب دست‌شويي رفته است.
11 از مصرف کافئين در نزديکي وقت خواب اجتناب کنيد.
12 مطمئن شويد که اتاق خواب فرزندتان ساکت، راحت، گرم و نرم و مساعد براي خوابيدن است.
13 اگر فرزندتان را نيمه‌شب سرگردان ديديد، وحشت نکنيد. او را با آرامش و امنيت به رخت‌خوابش برگردانيد.
14والدين، خواهر‌ها و برادرها و اعضاي خانواده بهتر است كودكي را كه زياد دچار خوابگردي مي‌شود، دست نيندازند و اذيت نكنند زيرا او نسبت به اين رفتار خود هيچ آگاهي ندارد و به‌طور كلي چيزي به ياد نمي‌آورد.
منبع: http://www.salamat.com
ae
