
بوي گوجهسبز، عطر ريواس
بهار فصل آشتي با طبيعت است. غذاهاي بهاري در سنت ايراني نماد کامل استفاده از تمام منابعي است که با رويش فصل بهار ميتواند به سفره ما وارد شود و آن را سالمتر کند. در اين شماره به مرور چند خورش بهاري ميپردازيم که با افزودن منابع گوناگون فيبر و انواع ريزمغذيها طعم سلامت را به خانه ما خواهد آورد.
گوجه سبز به ميوه درختان گوناگوني که متعلق به نژاد پرونز از خانواده رُز هستند، اطلاق ميشود. بر پايه نوشتههاي قديمي، نژاد اين گياه قدمت دو هزار ساله دارد و چينيها اولين کساني بودند که به کشت آن اقدام کردند. گفته ميشود که اين گياه از طريق سوريه يا ايران به يونان آورده شده است.
درختان گوجه سبز در آب و هواي ملايم به رنگهاي ارغواني، قرمز، نارنجي، زرد و سبز روشن در ميآيند. اين ميوه به سرعت ميرسد و مدت نگهداري آن در يخچال چهار روز است. گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورشها مصرف ميشود. اين ميوه غني از ويتامين C، اسيد ماليک و اسيد سيتريک است. مصرف زياده از حد گوجه سبز موجب نفخ معده ميشود.
اسيد بنزوئيک، ترکيبي است که خاصيت ضد ميکروبي دارد. اين ماده بهطور طبيعي در گوجه سبز وجود دارد. همچنين، بعضي از تحقيقات بيانگر خاصيت ضد قارچي و ضد باکتريايي اين ميوه هستند.
- سبزي (شامل تره، جعفري و نعناع)، نيم كيلوگرم
- گوجه سبز، نيم كيلوگرم
- پياز سرخ شده، چهار قاشق سوپخوري
- ادويه (زردچوبه، زعفران و کمي دارچين)
- نمك و فلفل، به اندازه لازم
- روغن، به مقدار لازم
ريواس هنگام بهار در نواحي گوناگون ايران، دامنه کوهها، کنار رودخانهها و مناطق برخوردار از آبهاي راکد ميرويد و برگ ضخيم و گوشتدار اين گياه مصرف غذايي دارد. تکثير ريواس اغلب با کشت در خزانه و انتقال به کشتزار و يا از طريق کشت بذر تازه صورت ميگيرد.
ريواس طبيعت سرد دارد و داراي ويتامينها و املاح معدني گوناگوني است. براي تمامي اعضاي بدن، ماده غذايي بسيار ممتازي شمرده ميشود و اثر شگفتانگيز و معجزهآسايي دارد. ريواس را براي تهيه خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار ميدهند. البته سعي کنيد در مصرف ريواس زيادهروي نکنيد. مفيدترين طريقه مصرف ريواس، مصرف آب آن همراه با آب هويج، کرفس، خيار و سيب است که يک سوم آب ريواس و دو سوم بقيه مواد است. ريواس اثر ملين داشته و اشتهاآور است و براي افزايش اشتها و رفع يبوست مفيد است. ريواس بهعنوان فعالکننده عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمکهاي صفراوي و محرک ترشح کبد شناخته شده است.
ساير مصارف ريواس: ريواس به علت خاصيت اسيدي، براي پاککردن ظروفي که آثار سوختگي مواد غذايي در آنها به جاي مانده باشد، مورد استفاده قرار ميگيرد. افرادي که موي آنها قهوهاي کم رنگ است، با استفاده از ريشه اين گياه ميتوانند به رنگ موي طلايي دست يابند. برگهاي ريواس را ميتوان بهعنوان حشرهکش موثر براي دفع حشرات به کار برد.
ريواس با طعم منحصر به فرد خود، در بيشتر دسرها و شيرينيها استفاده ميشود. گياه ياد شده تا يکي دو روز در يخچال قابل نگهداري است. براي نگهداري طولانيتر ريواس، پس از بريدن ساقهها، آن را منجمد ميکنند. اگر ساقههاي ريواس بهطور خام مصرف شود، به شدت ترش خواهد بود. بهطور معمول آن را با شکر يا عسل ميپزند و يا در کيکها مورد استفاده واقع ميشود. همچنين به تنهايي يا همراه يا توتفرنگي در تهيه ژله و مرباها به کار ميرود. چاشنيهايي که با ريواس مصرف ميشوند، عبارتند از: ليمو، دارچين و زنجبيل.
- گوشت گوسفند، نيم کيلو
- پياز، دو عدد
- شکر، دو تا سه قاشق غذاخوري
- نمک و فلفل سياه و روغن مايع، به مقدار کافي
- نعناع، 200 گرم
- جعفري،200 گرم
نعناع و جعفري را به خوبي ريز ميکنيم و در روغن سرخ ميکنيم. ريواس، نعناع، جعفري، شکر، نمک و فلفل را به گوشت اضافه ميکنيم و ميگذاريم براي 10 دقيقه بجوشد. خورش آماده سرو است. البته بايد دقت کنيم تا ريواسها خيلي نرم نشوند زيرا ريواس تقريبا با يک بخار پخته ميشود.
- چغاله بادام،500 گرم
- آب ليموترش، 5/0 فنجان
- پياز، 100 گرم
- نعناع،400 گرم
- جعفري ساطوري شده، 400 گرم
- تخممرغ،2 عدد
- فلفل، زردچوبه و نمك، به مقدار کافي
- روغن، 300 گرم
منبع: http://www.salamat.com
گوجه سبز به ميوه درختان گوناگوني که متعلق به نژاد پرونز از خانواده رُز هستند، اطلاق ميشود. بر پايه نوشتههاي قديمي، نژاد اين گياه قدمت دو هزار ساله دارد و چينيها اولين کساني بودند که به کشت آن اقدام کردند. گفته ميشود که اين گياه از طريق سوريه يا ايران به يونان آورده شده است.
درختان گوجه سبز در آب و هواي ملايم به رنگهاي ارغواني، قرمز، نارنجي، زرد و سبز روشن در ميآيند. اين ميوه به سرعت ميرسد و مدت نگهداري آن در يخچال چهار روز است. گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورشها مصرف ميشود. اين ميوه غني از ويتامين C، اسيد ماليک و اسيد سيتريک است. مصرف زياده از حد گوجه سبز موجب نفخ معده ميشود.
خواص درماني گوجهسبز
اسيد بنزوئيک، ترکيبي است که خاصيت ضد ميکروبي دارد. اين ماده بهطور طبيعي در گوجه سبز وجود دارد. همچنين، بعضي از تحقيقات بيانگر خاصيت ضد قارچي و ضد باکتريايي اين ميوه هستند.
خورش گوجه سبز
مواد لازم:
- سبزي (شامل تره، جعفري و نعناع)، نيم كيلوگرم
- گوجه سبز، نيم كيلوگرم
- پياز سرخ شده، چهار قاشق سوپخوري
- ادويه (زردچوبه، زعفران و کمي دارچين)
- نمك و فلفل، به اندازه لازم
- روغن، به مقدار لازم
طرز تهيه:
ريواس سبزي قرمز
ريواس هنگام بهار در نواحي گوناگون ايران، دامنه کوهها، کنار رودخانهها و مناطق برخوردار از آبهاي راکد ميرويد و برگ ضخيم و گوشتدار اين گياه مصرف غذايي دارد. تکثير ريواس اغلب با کشت در خزانه و انتقال به کشتزار و يا از طريق کشت بذر تازه صورت ميگيرد.
ريواس طبيعت سرد دارد و داراي ويتامينها و املاح معدني گوناگوني است. براي تمامي اعضاي بدن، ماده غذايي بسيار ممتازي شمرده ميشود و اثر شگفتانگيز و معجزهآسايي دارد. ريواس را براي تهيه خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار ميدهند. البته سعي کنيد در مصرف ريواس زيادهروي نکنيد. مفيدترين طريقه مصرف ريواس، مصرف آب آن همراه با آب هويج، کرفس، خيار و سيب است که يک سوم آب ريواس و دو سوم بقيه مواد است. ريواس اثر ملين داشته و اشتهاآور است و براي افزايش اشتها و رفع يبوست مفيد است. ريواس بهعنوان فعالکننده عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمکهاي صفراوي و محرک ترشح کبد شناخته شده است.
ساير مصارف ريواس: ريواس به علت خاصيت اسيدي، براي پاککردن ظروفي که آثار سوختگي مواد غذايي در آنها به جاي مانده باشد، مورد استفاده قرار ميگيرد. افرادي که موي آنها قهوهاي کم رنگ است، با استفاده از ريشه اين گياه ميتوانند به رنگ موي طلايي دست يابند. برگهاي ريواس را ميتوان بهعنوان حشرهکش موثر براي دفع حشرات به کار برد.
ريواس با طعم منحصر به فرد خود، در بيشتر دسرها و شيرينيها استفاده ميشود. گياه ياد شده تا يکي دو روز در يخچال قابل نگهداري است. براي نگهداري طولانيتر ريواس، پس از بريدن ساقهها، آن را منجمد ميکنند. اگر ساقههاي ريواس بهطور خام مصرف شود، به شدت ترش خواهد بود. بهطور معمول آن را با شکر يا عسل ميپزند و يا در کيکها مورد استفاده واقع ميشود. همچنين به تنهايي يا همراه يا توتفرنگي در تهيه ژله و مرباها به کار ميرود. چاشنيهايي که با ريواس مصرف ميشوند، عبارتند از: ليمو، دارچين و زنجبيل.
خورش ريواس
مواد لازم (براي چهار نفر):
- گوشت گوسفند، نيم کيلو
- پياز، دو عدد
- شکر، دو تا سه قاشق غذاخوري
- نمک و فلفل سياه و روغن مايع، به مقدار کافي
- نعناع، 200 گرم
- جعفري،200 گرم
طرز تهيه:
نعناع و جعفري را به خوبي ريز ميکنيم و در روغن سرخ ميکنيم. ريواس، نعناع، جعفري، شکر، نمک و فلفل را به گوشت اضافه ميکنيم و ميگذاريم براي 10 دقيقه بجوشد. خورش آماده سرو است. البته بايد دقت کنيم تا ريواسها خيلي نرم نشوند زيرا ريواس تقريبا با يک بخار پخته ميشود.
ارزش غذايي 100 گرم گوجه سبز |
|
کربوهيدرات |
51/8 گرم |
چربي |
84/2 گرم |
پروتئين |
6/1 گرم |
فيبر خام |
5/0 درصد |
ويتامين A |
5 درصد |
ويتامينB1 (تيامين) |
1/2 درصد |
ويتامين B2 (ريبوفلاوين) |
9/1 درصد |
نياسين |
8/2 درصد |
ويتامين C |
13 درصد |
کلسيم |
5/1 درصد |
فسفر |
2/2 درصد |
آهن |
5 درصد |
پتاسيم |
6/3 درصد |
ارزش غذايي 85 گرم ريواس |
|
انرژي |
29 کيلوکالري |
چربي |
2/0 گرم |
پروتئين |
8/0گرم |
کربوهيدرات |
7 گرم |
کلسيم |
266 ميليگرم |
سديم |
5 ميليگرم |
پتاسيم |
148 ميليگرم |
ويتامين C |
7 ميليگرم |
ويتامين A |
100 تا 300 واحد بينالمللي |
خورش چغاله بادام
مواد لازم:
- چغاله بادام،500 گرم
- آب ليموترش، 5/0 فنجان
- پياز، 100 گرم
- نعناع،400 گرم
- جعفري ساطوري شده، 400 گرم
- تخممرغ،2 عدد
- فلفل، زردچوبه و نمك، به مقدار کافي
- روغن، 300 گرم
طرز تهيه:
منبع: http://www.salamat.com