نقش لب تو از شکر و پسته بستهاند شاعر : اوحدي مراغه اي زلف و رخت ز نسترن و لاله رستهاند نقش لب تو از شکر و پسته بستهاند گويي که از شکار رسيدهاند و خستهاند چشمان ناتوان تو، از بس خمار و خواب گفت: اين دروغ بين که بر آن راست بستهاند دل چون بديد موي ميان تو در کمر آنها که از سلاسل زلف تو جستهاند سر در نياورند ز اغلال در سعير در رستهاي که راه غمت نيست رستهاند در حلقهاي که عشق رخت نيست فارغند دلهاي ما، که چون سر زلفت شکستهاند روزي...