گزارشي از نشست مطبوعاتي کانون فيلم نامه نويسانفيلمنامه چهار ورق کاغذ نيست
نويسنده:الهام رضايي
نشست مطبوعاتي رئيس کانون فيلمنامه نويسان سينماي ايران در خانه سينما برگزار شد.
در اين نشست جابر قاسمعلي رئيس شوراي مرکزي کانون فيلمنامه نويسان درباره اهداف و برنامه هاي کانون گفت: «در حال حاضر توليدات سينماي ايران مشکل فيلمنامه دارند. اما پاسخ گوي اين ضعف کانون نيست، چرا که اين مسئله به ساختار سينماي ايران بر مي گردد.
با نگاهي دقيق به سينماي صنعتي به وضوح مي بينيم که همه صنوف سينما جايگاه تعريف شده اي را در زمينه هاي فيلمنامه نويسي، کارگرداني، تهيه کنندگي و...دارند. الگوي آنها امتحان خود را پس داده و الگوي درستي است. وقتي يک تهيه کننده که نقطه و رأس هرم است و تصميم گيرنده اصلي محسوب مي شود، اگر قرار باشد ايده اي داشته باشد، به يک فيلمنامه نويس مي سپارد که اگر او نتوانست اين ايده را پرورش دهد، آن را به فيلمنامه نويس ديگري مي سپارد. اما در ايران چون کارگردانان دوست دارند اسمشان پاي تأليف فيلمنامه بيايد، خودشان دست به نگارش مي زنند و از طرفي هزينه تهيه کننده نيز بابت پرداخت دستمزد فيلمنامه نويس کم مي شود. در ايران فيلمنامه مانند بچه يتيمي است که همه مي خواهند آن را بزرگ کنند، به طوري که حتي در مواقعي فيلم بردار و بازيگر هم وارد فضاي فيلمنامه مي شوند و مي خواهند دستي در آن داشته باشند، شايد اين امر از اين منظر رخ مي دهد که اغلب فيلمنامه را چهار ورق کاغذ مي دانند که هر کس مي تواند آن را بنويسد و همين امر باعث شده که برخي کارگردانان و صنوف ديگر نيز فيلمنامه بنويسند. در نتيجه در سينماي ايران هيچ کس در جاي خود نيست. طي اين سال ها همه پاشنه آشيل سينما را فيلمنامه مي دانستند که اين از جهتي درست است و از يک منظر اشتباه. ما با فيلمنامه هايي روبه رو هستيم که مي دانيم بخش قابل توجهي از آنها دچار مشکل هستند، ولي اين که پاسخ گوي اين نقاط ضعف کانون فيلمنامه نويسان باشد، بحثي است که من به آن ايراداتي را وارد مي دانم. اين ايرادات به ساختار سينماي ايران بر مي گردد و به نظر من اين ساختار بايد تلاش کند که به الگوي صنعتي سينما نزديک شود.
ما زماني مي توانيم سينماي صنعتي داشته باشيم که هر کس تعريف مشخصي از جايگاه خود داشته باشد و اين رويايي است که به راحتي به وقوع نمي پيوندد و مستلزم گذر زمان است. در اين راستا با همکاران شوراي مرکزي کانون، سياست گذاران و تهيه کنندگان سينما تعاملاتي را داشتيم و اميدواريم به نقطه اي که مد نظر داريم نزديک شويم.»
رئيس شوراي کانون فيلمنامه نويسان در ادامه از برگزاري کلاس هاي آموزش فيلمنامه نويسي به عنوان يکي از برنامه هاي مهم شوراي مرکزي کانون نام برد و گفت: «در برخي از نقاط کشور کلاس هاي آموزش فيلمنامه نويسي وجود دارد که متولي آنها کانون نيست. اين کلاس ها به شکل خصوصي برگزار مي شوند و در آنها از اساتيد فيلمنامه نويسي براي تدريس دعوت به عمل مي آورند. ما سعي داريم شرايطي را فراهم کنيم تا با کمک بخش هاي دولتي، کانون در رأس برگزاري کلاس ها را به عهده بگيرد و اساتيد از طرف کانون تدريس کنند. يکي ديگر از برنامه هاي آتي کانون برگزاري سمينارهاي آموزشي تحليلي است و همچنين برنامه شب هاي کانون که در اين برنامه با رويکرد تخصصي تر به مقوله فيلمنامه نويسي پرداخته مي شود. در اين برنامه ها ضمن اين که بر آثار فيلمنامه نويسان مروري مي شود، درباره شيوه هاي متفاوت نگارش فيلمنامه نويسي آنها نيز گفت و گو مي شود.»
قاسمعلي با تأکيد بر مقوله پر اهميت داوري در سينماي ايران گفت: «با همکاري شوراي مرکزي کانون با مديران جشنواره ها تعاملاتي را داشته ايم و سعي مي کنيم از اعضاي قديمي و صاحب سبک و کساني که قدرت تحليل فيلمنامه را دارند براي داوري جشنواره ها دعوت به عمل آوريم.»
او در ادامه نشست از فرهاد توحيدي به عنوان رئيس سابق کانون فيلمنامه نويسان تشکر کرد و گفت: «توحيدي سال هاست تلاش مي کند تا سينماي ايران صاحب فيلمنامه نويسان مستقل باشد. يعني اين که فيلمنامه نويس، اختصاصاً و الزاماً به کار فيلمنامه نويسي بپردازد. در جشنواره فجر سال 81 از حدود 50 فيلم شرکت کننده فقط سه فيلمنامه مستقل بودند و اين فاجعه است. اين آمار را بايد تا حد امکان بالا ببريم.
از ديگر برنامه هاي شوراي مرکزي کانون، راه اندازي سايت ويژه کانون است تا هر لحظه به صورت آن لاين با مخاطبان در سراسر کشور ارتباط برقرار کند. در اين مورد علاقه مندان مي توانند فيلمنامه هاي خود را حتي به صورت خلاصه در سايت درج کنند و کساني در شوراي مرکزي فيلمنامه را خوانده و موارد مورد قبول را به تهيه کنندگان ارائه دهند.»
حسن مهدوي فر، فرهاد توحيدي، شادمهر راستين، جابر قاسمعلي، کامران ملکي، فرزانه شباني و خسرو دهقان از اعضاي شوراي مرکزي دوره نهم کانون فيلمنامه نويسان سينماي ايران هستند.
منبع: فيلم نگار 97
در اين نشست جابر قاسمعلي رئيس شوراي مرکزي کانون فيلمنامه نويسان درباره اهداف و برنامه هاي کانون گفت: «در حال حاضر توليدات سينماي ايران مشکل فيلمنامه دارند. اما پاسخ گوي اين ضعف کانون نيست، چرا که اين مسئله به ساختار سينماي ايران بر مي گردد.
با نگاهي دقيق به سينماي صنعتي به وضوح مي بينيم که همه صنوف سينما جايگاه تعريف شده اي را در زمينه هاي فيلمنامه نويسي، کارگرداني، تهيه کنندگي و...دارند. الگوي آنها امتحان خود را پس داده و الگوي درستي است. وقتي يک تهيه کننده که نقطه و رأس هرم است و تصميم گيرنده اصلي محسوب مي شود، اگر قرار باشد ايده اي داشته باشد، به يک فيلمنامه نويس مي سپارد که اگر او نتوانست اين ايده را پرورش دهد، آن را به فيلمنامه نويس ديگري مي سپارد. اما در ايران چون کارگردانان دوست دارند اسمشان پاي تأليف فيلمنامه بيايد، خودشان دست به نگارش مي زنند و از طرفي هزينه تهيه کننده نيز بابت پرداخت دستمزد فيلمنامه نويس کم مي شود. در ايران فيلمنامه مانند بچه يتيمي است که همه مي خواهند آن را بزرگ کنند، به طوري که حتي در مواقعي فيلم بردار و بازيگر هم وارد فضاي فيلمنامه مي شوند و مي خواهند دستي در آن داشته باشند، شايد اين امر از اين منظر رخ مي دهد که اغلب فيلمنامه را چهار ورق کاغذ مي دانند که هر کس مي تواند آن را بنويسد و همين امر باعث شده که برخي کارگردانان و صنوف ديگر نيز فيلمنامه بنويسند. در نتيجه در سينماي ايران هيچ کس در جاي خود نيست. طي اين سال ها همه پاشنه آشيل سينما را فيلمنامه مي دانستند که اين از جهتي درست است و از يک منظر اشتباه. ما با فيلمنامه هايي روبه رو هستيم که مي دانيم بخش قابل توجهي از آنها دچار مشکل هستند، ولي اين که پاسخ گوي اين نقاط ضعف کانون فيلمنامه نويسان باشد، بحثي است که من به آن ايراداتي را وارد مي دانم. اين ايرادات به ساختار سينماي ايران بر مي گردد و به نظر من اين ساختار بايد تلاش کند که به الگوي صنعتي سينما نزديک شود.
ما زماني مي توانيم سينماي صنعتي داشته باشيم که هر کس تعريف مشخصي از جايگاه خود داشته باشد و اين رويايي است که به راحتي به وقوع نمي پيوندد و مستلزم گذر زمان است. در اين راستا با همکاران شوراي مرکزي کانون، سياست گذاران و تهيه کنندگان سينما تعاملاتي را داشتيم و اميدواريم به نقطه اي که مد نظر داريم نزديک شويم.»
رئيس شوراي کانون فيلمنامه نويسان در ادامه از برگزاري کلاس هاي آموزش فيلمنامه نويسي به عنوان يکي از برنامه هاي مهم شوراي مرکزي کانون نام برد و گفت: «در برخي از نقاط کشور کلاس هاي آموزش فيلمنامه نويسي وجود دارد که متولي آنها کانون نيست. اين کلاس ها به شکل خصوصي برگزار مي شوند و در آنها از اساتيد فيلمنامه نويسي براي تدريس دعوت به عمل مي آورند. ما سعي داريم شرايطي را فراهم کنيم تا با کمک بخش هاي دولتي، کانون در رأس برگزاري کلاس ها را به عهده بگيرد و اساتيد از طرف کانون تدريس کنند. يکي ديگر از برنامه هاي آتي کانون برگزاري سمينارهاي آموزشي تحليلي است و همچنين برنامه شب هاي کانون که در اين برنامه با رويکرد تخصصي تر به مقوله فيلمنامه نويسي پرداخته مي شود. در اين برنامه ها ضمن اين که بر آثار فيلمنامه نويسان مروري مي شود، درباره شيوه هاي متفاوت نگارش فيلمنامه نويسي آنها نيز گفت و گو مي شود.»
قاسمعلي با تأکيد بر مقوله پر اهميت داوري در سينماي ايران گفت: «با همکاري شوراي مرکزي کانون با مديران جشنواره ها تعاملاتي را داشته ايم و سعي مي کنيم از اعضاي قديمي و صاحب سبک و کساني که قدرت تحليل فيلمنامه را دارند براي داوري جشنواره ها دعوت به عمل آوريم.»
او در ادامه نشست از فرهاد توحيدي به عنوان رئيس سابق کانون فيلمنامه نويسان تشکر کرد و گفت: «توحيدي سال هاست تلاش مي کند تا سينماي ايران صاحب فيلمنامه نويسان مستقل باشد. يعني اين که فيلمنامه نويس، اختصاصاً و الزاماً به کار فيلمنامه نويسي بپردازد. در جشنواره فجر سال 81 از حدود 50 فيلم شرکت کننده فقط سه فيلمنامه مستقل بودند و اين فاجعه است. اين آمار را بايد تا حد امکان بالا ببريم.
از ديگر برنامه هاي شوراي مرکزي کانون، راه اندازي سايت ويژه کانون است تا هر لحظه به صورت آن لاين با مخاطبان در سراسر کشور ارتباط برقرار کند. در اين مورد علاقه مندان مي توانند فيلمنامه هاي خود را حتي به صورت خلاصه در سايت درج کنند و کساني در شوراي مرکزي فيلمنامه را خوانده و موارد مورد قبول را به تهيه کنندگان ارائه دهند.»
حسن مهدوي فر، فرهاد توحيدي، شادمهر راستين، جابر قاسمعلي، کامران ملکي، فرزانه شباني و خسرو دهقان از اعضاي شوراي مرکزي دوره نهم کانون فيلمنامه نويسان سينماي ايران هستند.
منبع: فيلم نگار 97
.jpg "چرا پیامبر (ص) فرموده است که سوره هود مرا پیر کرده است؟")
