اين شماره تلفن را به بچه ها ندهيد!

يکي از فيلسوفان گفته است: اگر انسان کار را دوست مي داشت ماشين را اختراع نمي کرد. سالها پيش قصه گويي و قصه خواندن براي بچه ها يکي از دوست داشتني ترين برنامه هاي روزانه و شبانه فرزندان و والدين بود اکنون لذت شنيداري و عاطفي جاي خود را به يک خط تلفن داده است بچه ها مي توانند با گرفتن يک شماره تلفن يک داستان بشنوند اکنون لازم نيست والدين وقت بگذارند و براي فرزندانشان قصه مناسب پيدا کنند يک خط تلفن که زير پرچم فعاليت هاي فرهنگي قرار گرفته است جاي دقايق آرامش بخش قصه گويي والدين را گرفته است از قصه گويي که بگذريم امروز با مشکل جديدتري رو به رو مي شويم همين بنگاه هاي فرهنگي به تازگي خط تلفني را راه اندازي کرده اند تا يک خانم با صدايي مهربان به بچه ها ديکته بگويد! ديکته گفتن براي فرزندان يکي از سنت هايي است که لذت دو طرفه براي پدر و مادرها و فرزندان دارد پدر و مادر از اينکه کودک آنها با حضور آنها و کمک او آهسته آهسته نوشتن را مي آموزد لذت مي برند. اما همين لذت چند دقيقه اي هم دارد از خانواده ها گرفته مي شود. غافل نشويد که زندگي ماشيني روز به روز انسان ها را تنبل تر مي کند و ديکته تلفني هم از همين ماشين هاست پدر و مادرهايي که از اين تلفن استفاده مي کنند ناگهان روزي چشم باز مي کنند و شکاف عميق بين خود و فررندان را مي بينند. فاصله اي که هيچ چيز نمي تواند آن را پر کند اينجاست که پدر و مادرها بايد متوجه باشند و رابطه عاطفي خود با فرزندانشان را ارزان نفروشند.
پس پدرها و مادرها بياييد اين شماره تلفن را به بچه ها ندهيم.
منبع: فصلنامه عطش، شماره 5