اختلالات روانی - عضوی

در واقع دمانس، اضمحلال پیشرونده بافت مغز است که به اختلال حافظه، قضاوت ضعیف و جهت یابی غلط منجر می شود. در این بیماری به دلایل زیر احتمال کجرفتاری افزایش می یابد:
يکشنبه، 24 شهريور 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
اختلالات روانی - عضوی
 اختلالات روانی - عضوی

نویسنده: محمد کاوه




 

اختلالات روانی - عضوی در نتیجه ناهنجاری ها و آسیب های مغزی پدید می آیند و اساس ارگانیکی دارند. از مهم ترین آنها می توان دمانس،‌ آلزایمر و صرع را نام برد.

1: دمانس (Dementia):

در واقع دمانس، اضمحلال پیشرونده بافت مغز است که به اختلال حافظه، قضاوت ضعیف و جهت یابی غلط منجر می شود. در این بیماری به دلایل زیر احتمال کجرفتاری افزایش می یابد:
* اختلال در قوه قضاوت بیمار منجر به تکانه های منحرفانه شود؛
* توانایی فرد برای ارزیابی و رعایت مقررات و رفع نیازهای اجتماعی دچار اختلال شود؛
* تحریک پذیری بیمار منجر به حملات خشم و عصبانیت شود و
* اضطراب، بدبینی و عدم اطمینان به دیگران، منجر به اشتباه در قضاوت نادرست از اعمال دیگران شده و زمینه را برای رفتارهای خشونت آمیز فراهم آورد.

2: آلزایمر (Alzheimer):

در اثر این بیماری، کارکرد ذهنی رو به وخامت می گذارد. نشانه های مقدماتی این بیماری عبارت است از: فقدان ابتکار، فراموشی شدید و ناتوانی حافظه. با گذشت زمان، دستگاه عصبی بیمار رو به وخامت می رود و خواب آشفته و سرگردانی روی می دهد. رفتارهایی نظیر: جیغ کشیدن، پرخاشگری و خودداری از خوردن و آشامیدن نیز ممکن است آشکار شوند.

3: صرع (Epilepsy):

صرع نوعی بیماری است که با تشنجات مکرر در یک دوره زمانی خود را نشان می دهد.
این بیماری می تواند کاهش هوشیاری، حرکات مکرر و انقباضات عضلانی را به دنبال داشته باشد. در برخی موارد، صرع به علت ضربه به مغز در بدو تولد، کاهش اکسیژن رسانی به مغز، ضربه به سر یا خون ریزی شدید و نقایص مادرزادی ایجاد می شود (منتظری، 1385: 23). در حالت صرع، بی هوشی بر فرد مستولی می شود و باعث بروز تغییرات موقت و کوتاه در حرکات جسمی و احساسات می شود. این بیماری اکثراً با حمله و غش، اختلال در حافظه و اختلالات جسمی همراه است. حالات تهاجمی و پرخاشگری را در خلق و خوی بیمار پدید می آورد. بیمار در حالت بی خودی، مرتکب ضرب و جرح، قتل، دزدی، هتک ناموس و جرایم جنسی می شود؛ بدون آنکه پس از بازیافتن حالت طبیعی، خاطره ای را به یاد داشته باشد. در نوع شدید آن، ممکن است در اثر اختلال در حافظه، بیمار انواع جرایم وحشتناک را مرتکب شود. مثلاً از خانه فرار کند و در طول فرار نیز بدون آنکه کوچکترین اراده و اختیاری داشته باشد، دست به ارتکاب انواع جرایم بزند (ستوده، 1386: 119-117).
منبع :کاوه، محمد، (1391)، آسیب شناسی بیماری های اجتماعی (جلد اول)، تهران: نشر جامعه شناسان، چاپ اول 1391.

 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط