فیلتر کردن اطلاعات در عصر وب 2.0

امروزه اطلاعات در جامعه ی ما درباره ی هر موضوعی به طور آزادانه در دست رس قرار دارند و بسیاری از این داده ها را میتوان به راحتی بد تعبیر کرد و از آنها سوء استفاده نمود. گام بزرگ بعدی در عصر دیجیتال تصمیم گیری بر سر این موضوع است که چگونه باید به شکلی مسئولانه از این اطلاعات بهره جست.
توماس فریدمن در عنوان اثر اخیر خود که سه بار پرفروشترین قرار گرفته است این نقطه نظر را اعلام نموده است که جهان مسطح است و در یک دنیای جهانی سازی شده همه کس و همه چیز رو به نزدیکی بیشتر و صمیمیت بیشتر خواهند داشت. این کار دو اثر را در پیش روی دارد. نخست این که ظاهراً ما نسبت به همه ی افراد نزدیکتر هستیم. افراد اندکی، در صورتی که اصلاً فردی باشد، در این دنیا وجود دارند که تماس با آنها به چیزی بیش از تنها یک کلیک ساده و یا شماره گیری نیاز داشته باشد. هر چند از قضا، ما نیز در فاصلهای یکسان با همان دسته افراد قرار داریم.
با رشد و پیش رفت فناوری که در جهت تبدیل شدن به یک جهان مسطح الزامی محسوب میگردد، ما رشد فرد گرایی را هم در پی خواهیم داشت، حالتی که افراد بسیاری را به سمت تیدیل شدن به موجوداتی گوشه نشین سوق داده است، امری که در غیر این صورت و هنگامی که آنها قادر نباشند تنها به صرف راحتی فشار دادن کلیدهای کی بورد خود همه چیز را به انجام رسانند، چنین نخواهد شد. همه چیز در دنیای وب 2.0 در هم پیچیده است و این امکان را به افراد میدهد که به جست و جوی مطالبی پیرامون تمامی موضوعات موجود بپردازند و یا این که از خانه ی خود اطلاعاتی را درباره ی همان موضوعات اضافه نمایند.
مدت زمان بسیار زیادی است که به علت میزانی که اینترنت میتواند سودمند باشد، کتاب خانه ها از زندگی فرهنگی مردم محو گردیدهاند. متعاقباً دانشگاه ها ادعا خواهند نمود که همین قوانینی که جهان را به سوی یک عصر دیجیتال فزاینده به پیش می‌رانند، از ارزش اطلاعات خواهند کاست و نقش تحصیلات را برای مدیران وب کاهش خواهند داد. با این وجود، در صورتی که شما نگاهی به نتایج چشم انداز مسطح سازی بیاندازید، چیزهای اندکی خواهند بود که پای دار باقی ماندهاند - در صورتی که هر کس از شایستگی این امر برخوردار باشد که تصمیمهایی آکادمیک و حرفهای را در مورد زندگی خودشان بگیرند، تعداد این چیزها بسیار اندک خواهند بود. حتی آن تعداد اندکی که شایسته ی انجام این کار هستند هم دچار اشتباه میگردند.

تأثیر WebMD

به همان وضوحی که این امکان دارد این گونه به نظر آید، خود تشخیصی بر روی اینترنت نمونهای بارز از این مورد است که چگونه دست رسی آزاد به اطلاعات به جای کمک کردن به برخی از زمینه ها آنها را متضرر ساخته است. در حالی که WebMD تبلیغاتی را درباره ی ماهیت کلی وب سایت خود و هم چنین توانایی حامیان آن در جهت تشخیص خودشان در ظرف چند ثانیه و بی آن که توجه ی را معطوف ملاقات با یک دکتر کنند به اجرا در میآورد، اما در حال حاضر هم بیش از هزاران نفر دیگر وارد این سایت گردیدهاند و خود را متقاعد ساختهاند که همگی آنها از علائم یک بیماری نادر خونی رنج می‌برند که لازم است در طی 24 ساعت آینده مورد مداوا قرار گیرد، قبل از این که آنها با مرگی دردناک بمیرند.
بله، WebMD همه ساله منبعی فوق العاده گران بها را در دست رس میلیونها باز دید کننده قرار میدهد که تنها لازم دارند که بدانند آیا سرما خوردگی آنها واگیر دار است یا خیر و یا این که چه غذاهایی را میتوانند به هنگام مصرف نمودن داروهای آنتی بیوتیک مورد استفاده قرار دهند. اما، هنگامی که نوبت به دلیل اصلیای میرسد که اکثر افراد به خاطر آن از این سایت باز دید مینمایند - یک لکه ی تصادفی بر روی پوست بدن آنها و یا حتی یک درد شدید در ناحیه ی پهلوی آنها - دانش فراوان این سایت میتواند بیش از منفعت، آسیب به بار آورد.
برای این کار دلیلی وجود دارد که: در صورتی که شما از یک انجمن پزشکی باز دید نمایید و یا این که درباره ی عارضهای خاص درباره ی سلامتی خود به یک پزشک ایمیل بفرستید، آنها تقریباً همیشه توصیهای مبهم را به شما عرضه مینمایند و یا این که پیشنهادی فوری به شما میدهند مبنی بر این که اجازه دهید تا یک پزشک مشکل شما را مورد معاینه قرار دهد. آنها نمی‌خواهند به شما هشداری دهند، و آنها مشکل شما را ندیدهاند. WebMD کاری بر خلاف این رویه انجام میدهد، حتی اگر هم شده این کار بر حسب تصادف اتفاق افتد.

جنون ویکی به خطا رفته است

من به نوشتن پیاپی درباره ی این مطلب که، چگونه ویکی پدیا و توزیع آزاد اطلاعات در حال تضعیف نمودن گسترش اطلاعات خوب تحقیق شده و دقیق است، نمیپردازم. این کار قبلاً چندین بار و به وسیله ی نویسندگانی که در چگونگی عمل کرد این فناوری بسیار چیره دستتر هستند به انجام رسیده است. اما با این وجود، در تحقیقاتی که اخیراً خود من داشتهام، متوجه شمار رو به افزایشی از کتابهایی گردیدهام که از سایت ویکی پدیا به عنوان منبعی قابل اعتماد برای کسب اطلاعات مورد استفاده یاد کردهاند.
این امر در نوع خود منطقی ناقص به حساب میآید. با مشاهده ی میلیونها نفری که به طور روزانه اطلاعات موجود بر روی آن را مورد ویرایش قرار میدهند و مرتب سازی مینمایند، میتوان اظهار داشت که مطرح ساختن سایت ویکی پدیا به عنوان یک منبع اغلب صحیح است. با این وجود، هر آن چه هم که پیش آید وارد شدن به یک صفحه و تغییر دادن چیزی به منظور گفتن آن چه شما میخواهید بگویید، هیچ زمانی در بر نخواهد داشت. این کار تمامی مقصود یک ویکی است - این سایت به وسیله ی ما نوشته میشود. باز گو نمودن چنین منبع بی ثباتی که در آن حقایق بستگی به شخصی دارند که آنها را به نگارش در میآورد مسیری خطرناک برای طی کردن است.
خود من اعتراف مینمایم که به طور مداوم از وب سایت ویکی پدیا استفاده میکنم تا نکات خود را ثابت کرده و ذخیره نمایم، اما هم چنین من هم در تلاش هستم که هر گونه اطلاعاتی که از طریق چنین ابزاری به دست میآیند را در برابر یک منبع دوم و قبل از این که به واقع ادعا کنم که چیزی صحیح است مورد بررسی قرار دهم.

خطر ایمان کور داشتن به اطلاعات

هم زمان با این که افراد به طور فزاینده از اطلاعات و خود تشخیصی سر در میآورند - چه به صورت پزشکی و چه به صورت دانشگاهی - خطر رضایت از خود به طور قابل توجه ی افزایش پیدا مینمایند. هیچ گونه اشکالی در فهرست راهنماهایی که سرشار از اطلاعاتی هستند که هر فردی میتواند در هر زمانی آنها را مورد بررسی قرار دهد وجود ندارد. این تدبیر هوشمندانه است و پیش رفتی بزرگ در فرهنگ بشری محسوب میگردد. با این وجود، هنگامی که این منابع قابل اثبات نیستند و اطمینانی حرفهای را به دست نمیدهند، لازم است که ما سطح خاصی از شک را درباره ی هر آن چه را که میخوانیم در خود نگه داریم.
قبول این مطلب که لکه ی قهوهایِ به وجود آمده بر روی بازوی شما یک خال گوشتی است، بی آن که حتی به وسیله ی یک پزشک مورد معاینه قرار گیرد امری خطرناک است. نوشتن این مطلب که نمایشگاه جهانی سال 1913 در شهر هوبوکن ایالت نیوجرسی برگزار شده است در یک مقاله ی تحقیقاتی کاری غیر مسئولانه به حساب میآید (نه هیچ گونه نمایشگاه جهانیای در شهر هوبوکن برگزار گردیده است و نه هیچ گونه نمایشگاه جهانیای در سال 1913 برپا شده است).
به مدت سالها، بخش عمدهای از آموزش رسمی تعلیم دادن این موضوع به کودکان بود که به طور مسئولانه اطلاعات را یافته و مورد استفاده قرار دهند - از طریق کتابخانه ها، انجام مصاحبه و منابع آموزشگاهی. همین شکل آموزشی در زمان امروز نیز ادامه دارد، اما لازم است که این قالب دچار تغییر گردد. در عوض، باید به بچه ها یاد داده شود که به نحوی صحیح اطلاعات را مورد پالایش قرار دهند. یک جست و جوی سریع در سایت گوگل تقریباً هر گونه حقیقت و کذب قابل تصوری را در مورد یک موضوع خاص آشکار میسازد. آیا تمایل دارید کودکانی که به تحقیق بر روی جنگ جهانی II میپردازند با وب سایتی روبرو شوند که انکار مینماید واقعیت هولوکاست هرگز اتفاق افتاده است؟ گام بزرگ بعدی در استفاده نمودن و درک کردن عصر جدید در آزادی اطلاعات فراگیری و آموزش دادن چگونگی خواندن مسئولانه ی این اطلاعات است.