| • چکیده : |
نویسنده در این كتاب با استناد به پاره‌ای اسناد و مدارك، همچنین تجارب شخصی ـ در مقام یكی از بنیانگذاران((سازمان دانشجویان دانشگاه تهران)) ـ تصویری از پیشینه مبارزات دانشجویی در فاصله سال‌های 1320تا 1332ش به دست می‌دهد .كتاب در چهار بخش فراهم آمده است .بخش نخست نگاهی است به پیشینه تاریخی مبارزات دانشجویی در ایران، از مدرسه سیاسی و مدرسه فلاحت و جنبش مشروطه تا تاسیس دانشگاه تهران و اعتراضات دانشجویی دوران رضاشاه و گروه 53نفر .نویسنده در بخش دوم كه دوران پس از سقوط دیكتاتوری رضاشاه را شامل می‌شود چگونگی سازمان‌دهی مبارزات دانشجویی و تشكل‌های مختلف دانشجویی و برخی اقدامات آنها را بررسی می‌كند .از جمله مطالب این بخش عبارت‌اند از :تشكیل اتحادیه دانشجویان دانشكده فنی، اتحادیه دانشجویی دانشكده علوم و ادبیات، اتحادیه دانشجویان دانشكده كشاورزی، اعتصاب عمومی دانشجویان در سال 1325، سازمان دانشجویان كوی دانشگاه، سازمان دانشجویان دانشگاه تهران، و تظاهرات 8آبان .1330در بخش سوم، گوشه‌هایی از مبارزات و جریانات دانشجویی در سال‌های پس از كودتای 1332اشاره شده است از آن جمله :تحصن شبانه دانشجویان در دانشگاه تهران : هفتم بهمن 1339، جنبش‌های چریكی دانشجویان، و جنبش دانشجویان ایران در خارج از كشور .بخش چهارم شامل نتیجه‌گیری و هفت پیوست است از جمله :اساسنامه سازمان دانشجویان، دو سخنرانی و فهرست اسامی دانشجویان اخراجی یا زندانی .در صفحات پایانی تعدادی عكس و فهرست اعلام ضمیمه شده است .گفتنی است سازمان دانشجویان دانشگاه تهران در سال 1327ه.ش شكل گرفت و تا پایان كودتای 28مرداد 1332ش بسیاری از تحولات دانشجویی تهران، متاثر از آن بود . |