| • چکیده : |
,"از جمله خصایص مشترك بین پیامبر (ص) و امام (ع) خصیصه‌‌ی علم است. برخی از فرق مسلمین، دایره‌ی عصمت برگزیدگان الهی را ضیق كرده‌اند و در بحث علم نیز حد دانایی آن‌ها را محدود می‌دانند. اخیرا نیز برخی از كسانی كه به ظاهر شیعه هستند، مطالبی در نفی علم همه‌جانبه‌ی معصومین (ع) مطرح كرده‌اند. نگارنده در كتاب حاضر به بررسی این موضوع اعتقادی پرداخته و این مباحث را مطرح می‌سازد: نیاز و فایده‌ی این بحث، حد علم برگزیدگان الهی و دلایل آن، بررسی آیات نافی علم برگزیدگان الهی، علم برگزیدگان الهی در روایات، و علم برگزیدگان الهی از دیدگاه فلسفی و عرفانی. به زعم نگارنده: "در نگرش عقلی و ضوابط فلسفی و نیز معیارهای عرفانی، معلوم و مبرهن گشته كه انسان معصوم همان فرد كامل و برگزیده‌ی الهی است كه برترین جنبه‌ی حكایت‌گری از حق را داشته و در نتیجه برترین جلوه‌ی صفات خداوند خواهد بود. اگر جلوه و مظهر هر اسم صفت، بروزدهنده‌ی آن صفت و نشانگر آن جنبه از اسم الهی است، انسان كامل و خلیفه‌ی الهی مظهر و جلوه‌ی اسم ذات است كه مبدا و مصدر همه‌ی صفات حضرت حق است. این جلوه‌گری توسط خلیفه‌ی الهی در بالاترین حد ممكن در عالم ممكنات خواهد بود كه از جمله‌ی آن‌ها احاطه‌ی علمی و سیطره‌ی معرفتی بر حقایق ماسوی الله است"." |