رحلت استاد بزرگ اخلاق ميرزا "محمد علي شاه آبادي" (1369 ق)
آقا ميرزا محمد علي شاهآبادي فرزند شيخ محمدجواد اصفهاني در سال 1292 قمري در اصفهان متولد گرديد و مقدمات علوم را از محضر پدر بزرگورارش كه خود از فقها و شاگردان صاحب جواهر بود، فرا گرفت. سپس از محضر برادرش آقا شيخ احمد بيدآبادي و ميرزا محمدهاشم خوانساري بهرهمند شد. سپس در تهران، فقه و اصول را از محضر ميرزا حسن آشتياني و عرفان را از محضر ميرزاهاشم گيلاني و فلسفه را از ميرزا ابوالحسن جلوه فرا گرفت و براي تكميل مراتب علمي به دارالعلم نجف اشرف رهسپار گرديد. آيت اللَّه شاه آبادي سپس به سامرا رفته و در درس آيتاللَّه ميرزا محمد تقي شيرازي شركت جست و از افادات آن بزرگوار بهرهها برد. ايشان بنا به اصرار والدهي محترم خود به ايران بازگشت و در تهران سكونت جست و در مسجد سراج الملك (شاه آباد سابق) به اقامهي نماز و ترويج و تبيين معارف اسلام پرداخت. آيت اللَّه شاه آبادي آن گاه در سال 1347 قمري به حوزهي علميهي قم رفت و به تربيت طلاب علوم ديني پرداخت و شخصيتهاي بزرگواري چون حضرات آيات عظام: امام خميني(ره)، سيد شهابالدين مرعشي نجفي، ميرزا هاشم آملي، محمدرضا مروج طبسي و... را به جهان تشيع عرضه نمود. بعد از 7 سال مجدداً به تهران بازگشت و در مسجد امينالدولهي بازار، امامت جماعت را به عهده گرفت. از اين استاد فرزانهي عرفان، كتابهاي فراواني بر جاي مانده كه منازِلُ السّالِكين، رسالهي عقل و جهل، حاشيهي كفايةُ الاصول و... از آن جملهاند. در موقعيتي كه رضاخان پهلوي، تمام مساجد و منابر را تعطيل نموده بود، آيت اللَّه شاهآبادي، هيچ گاه نماز و سخنرانياش قطع نشد. زماني هم كه رضاخان، پوشيدنِ لباس روحانيت را ممنوع كرده بود، او فرزندانش را به روحاني شدن و پوشيدن لباسِ مقدس روحانيت تشويق كرد و به بركت همين تلاش مُخلصانه، هفت تن از فرزندانِ ايشان، روحاني شدند. وفات اين عارف بزرگ برابر با 3 آذر 1328 ش در 77 سالگي روي داد و پس از تشييعي باشكوه در رواق ابوالفتوح رازي در حرم حضرت عبدالعظيم(ع) مدفون گرديد. حضرت امام خميني(ره) درباره استاد ميفرمود: "من در طول عمرم، روحي به لطافت روحآيتاللَّه شاهآبادي نديدم."