وفات "ابن زَمْلَكاني" فقيه و محدث مسلمان(727 ق)
ابوالمعالي كمال الدين محمد بن علي بن عبدالواحد انصاري معروف به ابن زَمْلَكاني در سال 667 ق در حوالي دمشق به دنيا آمد. وي علم و دانش را نزد اساتيد و علما آموخت و به يادگيري علوم ديني و حديث همت گماشت و بيست و چند ساله بود كه اجازهي صدور فتوا يافت. ابن زَمْلَكاني در كنار مشاغلي چون قضاوت، به تعليم و تعلّم نيز ادامه داد و در بسياري از مدارس دمشق به تدريس مشغول شد. گويند، وي فردي خيالپرداز بود و مباني فكري خود را بر تخيّلات استوار ميساخت و حتي بر اساس آنها عمل ميكرد. از اينرو در رنج و ناراحتي به سر ميبرد، زيرا برخي با او دشمني ميكردند و حسادت ميورزيدند. از جمله آثار اين فقيه، محدث و اديب مشهور دمشقي ميتوان به كتاب البُرهان الكاشِف عن اعجازِ القرآن، مولدُ النَّبي و... اشاره كرد. ابن زَمْلَكاني در اواخر عمر قرار بود تا از طرف سلطان مصر به قاضي القضاتي دمشق منصوب شود كه در راه بيمار شد و در شصت سالگي بدرود حيات گفت. جنازهي وي را به قاهره برده و در نزديكي قبر شافعي به خاك سپردند.
