احمد هروي محدث و نويسندهي مسلمان ايراني از مدرسين برجستهي مدرسهي نظاميه بلخ به شمار ميرفت. معروفترين شاگرد او كه در محضرش پرورش يافت، رشيد الدين وطواط، اديب، شاعر و سخنسراي شهير بلخ بود. هروي در سال 520 ق پس از مراسم حج به بغداد آمد و به درخواست گروهي از دانشمندان و نويسندگان اين شهر به تدريس حديث و ادبيات پرداخت.