رحلت آيت الله سيدعلي‌اكبر برقعي قمي (1366ش)
آيت الله سيدعلي‌اكبر برقعي قمي متخلص به كاشف در سال ۱۲۷۸ش (۱۳۱۷ق) در قم به‌دنيا آمد. وي پس از فراگيري مقدمات علوم حوزوي، راهي نجف اشرف شد و از محضر حضرات آيات: ميرزاي نائيني و سيدابوالحسن اصفهاني، فقه و اصول و از ميرزا علياكبر حكمي يزدي، منطق و فلسفه و هيئت را فرا گرفت. آيتالله برقعي هم‌چنين از حضرات آيات ميرزامحمد ارباب، شيخ‌عباس قمي و آقابزرگ تهراني اجازه روايت و حديث گرفت.
آيتالله برقعي از آن پس راهي قم شد و پس از ورود آيتالله شيخ‌عبدالكريم حائري به قم، وي به‌عنوان يكي از مشاوران آن بزرگوار، درباره مشكلات طلاب با مؤسس حوزه علميه، تبادل نظر ميكرد. آيتالله برقعي در زمان جنگ جهاني دوم به تشكيل انجمن خيريه‌اي جهت كمك به مردم همت گماشت و پس از جنگ، در اجتماعات متعددي سخنراني كرد.
اين عالم رباني به‌عنوان يك پيشواي روحاني در كنگره جهاني صلح در پاريس و وين به ايراد سخن پرداخت كه پس از آن سخنراني و مراجعت از اروپا، از قم به شيراز و بعد به يزد تبعيد شد و اين تبعيد، چهارده سال به طول انجاميد. هم‌چنين "راهنماي دانشوران"، "مهر تابان"، "جلوه حق"، "درج گهر" و "سياست‌نامه حضرت علي (ع)" و... از جمله آثار اوست. آيتالله برقعي قمي سرانجام در سيزدهم مردادماه ۱۳۶۶ش برابر با هشتم ذيالقعده ۱۴۰۷ق در سن هشتاد و هشت سالگي در تهران درگذشت.
