کامبوج استقلال خود را از فرانسه به دست آورد(1953م)
کامبوج پس از ۱۰۰ سال استعمار فرانسویان در سال ۱۹۵۳ به استقلال رسید. نظام سیاسی کامبوج پادشاهی مشروطه است و ریاست کنونی دولت آن را هون سن برعهده دارد که با بیش از ۲۵ سال حکومت، طولانیترین حکومت را در جنوب شرق آسیا داشتهاست.
رژیم خمرهای سرخ در سال ۱۳۵۳ پس از پنج سال جنگ داخلی در کامبوج در جنوب شرقی آسیا به حکومت رسیدند. حدود یک میلیون و هفتصد هزار نفر حدود یک چهارم جمعیت کامبوج بین سالهای ۱۹۷۵ تا سال ۱۹۷۹ به وسیله رژیم مائویستی خمرهای سرخ در کامبوج کشته شده یا بر اثر گرسنگی شدید جان خود را از دست دادند.
از اصلیترین دیدنیهای کامبوج میتوان مجموعهای کهن از نیایشگاههای هندو به نام آنگکور وات (شهر معابد) را نام برد که در استان سیهم رئاپ واقع شدهاست.
مهاجرت شمار زیادی از ویتنامیها به کامبوج، گسترش بیماری ایدز، فساد اداری و مینهای بهجامانده در زمین از مشکلات کنونی سیاسی و اجتماعی کامبوج بهشمار میآیند.
کامبوج استقلال خود را از فرانسه به دست آورد(1953م)
کامبوج استقلال خود را از فرانسه به دست آورد(1953م)
کامبوج پس از ۱۰۰ سال استعمار فرانسویان در سال ۱۹۵۳ به استقلال رسید. نظام سیاسی کامبوج پادشاهی مشروطه است و ریاست کنونی دولت آن را هون سن برعهده دارد که با بیش از ۲۵ سال حکومت، طولانیترین حکومت را در جنوب شرق آسیا داشتهاست.
رژیم خمرهای سرخ در سال ۱۳۵۳ پس از پنج سال جنگ داخلی در کامبوج در جنوب شرقی آسیا به حکومت رسیدند. حدود یک میلیون و هفتصد هزار نفر حدود یک چهارم جمعیت کامبوج بین سالهای ۱۹۷۵ تا سال ۱۹۷۹ به وسیله رژیم مائویستی خمرهای سرخ در کامبوج کشته شده یا بر اثر گرسنگی شدید جان خود را از دست دادند.
از اصلیترین دیدنیهای کامبوج میتوان مجموعهای کهن از نیایشگاههای هندو به نام آنگکور وات (شهر معابد) را نام برد که در استان سیهم رئاپ واقع شدهاست.
مهاجرت شمار زیادی از ویتنامیها به کامبوج، گسترش بیماری ایدز، فساد اداری و مینهای بهجامانده در زمین از مشکلات کنونی سیاسی و اجتماعی کامبوج بهشمار میآیند.