امضاي موافقت نامه الجزاير بين ايران و عراق در زمينه اختلافات مرزي (1353 ش)

در فرصت تشكيل اجلاس سران دول صادركننده نفت كه از تاريخ 13 تا 15 اسفند 1353 ش برابر با 4 تا 6 مارس 1975 م در الجزيره پايتخت الجزاير تشكيل گرديد، در اين روز، ايران و عراق طي اعلاميه مشتركي اعلام كردند كه درمورد رفع اختلافات دو كشور به توافق رسيده‏اند و امنيت و اعتماد متقابل را در امتداد مرزهاي مشترك خويش برقرار خواهند ساخت. طرفين تصميم گرفتند روابط حُسن همجواري و دوستانه خود را به ويژه درراه حذف و از بين بردن كليه عوامل منفي و ايجاد همكاري متقابل برقرار سازند و منطقه بايد از هرگونه دخالت خارجي مصون بماند. به منظور اجراي تصميمات اتخاذ شده در الجزيره، وزيران امور خارجه ايران، عراق و الجزاير، جهت تنظيم و امضاي سند حاوي اعلاميه الجزاير، چندين بار با يكديگر ملاقات كردند كه در نهايت در 23 خرداد 1354 به امضاي دو طرف رسيد. پس از توافق الجزيره، سطح روابط دو كشور به حد اعلاي خود رسيد و طرفين ضمن اعلام تصميم قاطع خود براي اجراي كامل مفاد اين قرارداد، از اقدامات جدي دو طرف در اجراي مفاد قرارداد الجزيره، به منظور پايان بخشيدن به كليه اختلافات معوقه بين دو كشور و حفظ مناسبات ديني و تاريخي و روابط حسن همجواري، ابراز خشنودي كردند. اما اين موافقت‏نامه كه به قرارداد 1975 الجزاير معروف گرديد. بيش از پنج سال دوام نيافت و در شهريور 1359ش با نقض آشكار آن توسط صدام حسين، مرزهاي جمهوري اسلامي ايران مورد هجوم رژيم عفلقي قرار گرفت و جنگ هشت ساله‏اي به دولت و ملت ايران تحميل شد. در پايان جنگ و در شكستي مفتضحانه، صدام حسين حاكم ديكتاتور دولت عراق، دوباره اين قرارداد را به رسميت شناخت.

تاریخ رویداد : 15 اسفند