امضاي قرارداد "تاشكند" در مورد كشمير بين هند و پاكستان (1966م)

پس از استقلال هند و پاكستان و تصويب قانون استقلال هندوستان، مشكلات زيادي در نحوه اداره شبه قاره هند به وجودآمد. زيرا اولاً جمعيت مسلمانان هندوستان در سراسر شبه قاره پراكنده بودند و بين اقليت مسلمان و اكثريت هندو در قلمرو هند و بين اقليت هندو و اكثريت مسلمان در قلمرو پاكستان برخوردهاي خونين روي داد و يك جوخصومت و اختلاف بين دو كشور به وجود آورد. مهم‏ترين اختلافي كه به جنگ ميان دو كشور انجاميد، بر سر حاكميت بر ايالت سرسبز و وسيع شمال غربي شبه قاره هند، يعني كشمير بروز كرد. بيش از 75 درصد جمعيت اين ايالت، مسلمان بودند و كشمير بالطبع مي‏بايست در قلمرو حكومت پاكستان قرار بگيرد. ولي مهاراجه هندي كشمير بدون توجه به خواست اكثريت مردم، اين ايالت را به هند ضميمه كرد و با اعلام اين تصميم در ماه اكتبر 1947م، مسلمانان كشمير سر به شورش برداشتند. اختلاف هند و پاكستان بر سر كشمير سرانجام به سازمان ملل متحد ارجاع شد و سازمان ملل كشمير را موقتاً بين هند و پاكستان تقسيم كرد. البته قسمت اعظم كشمير در قلمرو هند بود و فقط بخش كوچكي از اين ايالت وسيع در قلمرو پاكستان قرار گرفت. اين امر زمينه‏هاي اختلاف دو كشور در سال‏هاي بعد را بيشتر از قبل فراهم كرد تا اين كه در 25 اوت 1965م آتش جنگ دو طرف بر سر اين منطقه، افروخته شد. اين جنگ در نهايت پس از سه هفته با شكست پاكستان به پايان رسيد و با دخالت سازمان ملل، آتش‏بس برقرار گرديد. پس از چندي رهبران دو كشور در ژانويه 1966م به دعوت نخست‏وزير وقت شوروي در تاشكند گرد آمدند و در دهم ژانويه با انتشار اعلاميه تاشكند تعهد نمودند كه نيروهاي خود را به خطوط قبل از جنگ منتقل نمايند و وضعيت موجود در كشمير را بپذيرند. با اين حال، اختلافات هند و پاكستان، در سال‏هاي پس از آن نيز همچنان ادامه دارد.

تاریخ رویداد : 10 ژانویه