انحلال سازمان پيمان آسياي جنوب شرقي موسوم به سيتو (1977م)

بعد از جنگ جهاني دوم و شكل‏گيري دوران جنگ سرد به سردمداري امريكا و شوروي، اين بار سراسر جهان عرصه رقابت‏هاي آشكار و پنهان اين دو كشور بود كه يكي تحت لواي آزادي و دموكراسي و ديگري با شعار حمايت از خلق‏هاي ستم‏ديده، به دست‏اندازي و چپاول ملت‏ها مشغول شدند و براي تأمين اهداف خود، سازمان‏هاي نظامي و اقتصادي متعددي به صورت پيمان‏هاي چند جانبه به وجود آوردند. سازمان‏هايى چون ناتو، ورشو، سِنتو و سيتو و... از آن جمله مي‏باشد. يكي از اين سازمان‏ها، سازمان پيمان آسياي جنوب شرقي است كه به طور اختصار "سيتو" ناميده مي‏شد و در همين راستا و در تاريخ 8 سپتامبر 1954م شكل گرفت. اين سازمان كه به موجب پيمان دفاع جمعي آسياي جنوب شرقي به وجود آمد در مانيل پايتخت فيليپين به امضاي كشورهاي امريكا، انگلستان، فرانسه، استراليا، فيليپين، تايلند، پاكستان و زلاندنو رسيد. هدف اين پيمان، در ظاهر، تضمين صلح در منطقه جنوب شرقي آسيا و جنوب غربي اقيانوس كبير عنوان گرديد و در واقع ايجاد مانعي براي گسترش كمونيسم در جنوب شرق آسيا بود. در تكميل پيمان فوق، منشور اقيانوس كبير نيز صادر شد كه در آن حق ملل آسيايى و مردم جزاير اقيانوس كبير در برابري و تعيين سرنوشت خود مورد تاييد قرار گرفت و بر همكاري كشورهاي عضو پيمان، در تأمين اهداف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي تأكيد شد. مقرّ سازمان‏هاي نظامي و غيرنظامي اين سازمان در بانكوك قرار داشت. اين سازمان در پي خروج فرانسه در سال 1967 و پاكستان در سال 1972م و نيز آغاز دوره تنش‏زدايي در عرصه روابط بين‏الملل در 30 ژوئن 1977 منحل گرديد.

تاریخ رویداد : 30 ژوئن