خانم اِتِل ليليان وينيچ نويسنده انگليسي در يازدهم مه 1864م در خانواده‏اي سرشناس در انگلستان به دنيا آمد و از كودكي با احتياج آشنا شد چرا كه در طفوليت پدر را از دست داد و با زحمات مادر كه علاوه بر تدريس رياضيات به پرورش فرزندانش نيز مي‏پرداخت، تربيت گرديد. وينيچ پس از گذران مراحل ابتدايى تحصيل، در هجده سالگي براي ادامه تحصيل عازم آلمان شد. وي در آن‏جا ضمن تحصيل، در رشته موسيقي نيز به فعاليت پرداخت و آن را به خوبي آموخت. وي هم‏چنين به فراگيري فلسفه، ادبيات و زبان‏شناسي پرداخت. وينيچ شيفته پژوهش در ادبيات جهان بود. از اين رو، در سال 1887م سفري به روسيه داشت و در آن‏جا در رشته ادبيات و زبان روس مطالعات وسيعي به عمل آورد. ارمغان اين سفر و مطالعات پس از آن، ترجمه چندين اثر از نويسندگان شهير روسيه به زبان انگليسي بود. وي چندين سال به كار ترجمه پرداخت تا اين‏كه در سال 1897م در سن 33 سالگي اولين كتاب خود به نام "خرمگس" را منتشر نمود. اين كتاب در اندك زماني به فروش رفت و تجديد چاپ شد. وينيچ با نوشتن اين اثر انساني، قدم به دنياي نويسندگان گذاشت و اين اثر به زودي به عنوان يك كتاب كم نظير در مطبوعات شناخته شد. وي در اين كتاب، سيماي واقعي و حقيقي انسان‏هايى را مجسم كرده است كه براي كسب آزادي و استقلال و حقوق اجتماعي خود، دست به مبارزه دامنه‏داري مي‏زنند و در اين راه از مرگ نيز هراسي ندارند. در حقيقت اين رمان به فعاليت سازمان ايتالياي جوان طي ساليان 30 تا 40 قرن نوزدهم پرداخته است و بيش از آنكه به شورش‏هاي مردم و قيام‏هاي مسلحانه بپردازد، به جنبه‏هاي شخصيتي قهرمان، كه فردي انقلابي است، توجه دارد. قهرمان داستان وي، در عرصه مبارزه، اگرچه گاهي از پشتيباني ياران خود محروم مي‏شود اما يگانه سلاح وي ايمان است. وينيچ در عين حال كسي را يك مبارز واقعي مي‏داند كه در سخت‏ترين شرايط بدون آنكه در قيد پاداش و يا تحسين ديگران باشد، به ايمان خود وفاداري نشان مي‏دهد. در كتاب خرمگس، عشق، مقامي ارجمند دارد و با كمك همين قوه است كه صفحات پايان كتاب بر روي هم نهاده مي‏شود و انسان‏ها را ساعت‏ها در اندوه مي‏گذارد. خانم وينيچ هم‏چنين يكي از اعضاي موثر و فعال جامعه بانوان انگليس بود و مقالاتي كه او درباره حقوق اجتماعي و دفاع از مقام زن در مطبوعات نگاشت بسيار مشهور است. وي در طي سال‏هاي فعاليت خود، آثار متعددي منتشر كرد كه جك دايموُنْد، اليويالتام و كفشت را بكن از آن جمله‏اند. خانم اِتِل ليليان وينيچ سرانجام در بيست و هشت ژوئيه 1960م در نود و شش سالگي درگذشت.