درگذشت "مارْسِلْ پروسْتْ" نويسنده و رمان نويس معروف فرانسوي (1922م)
درگذشت "مارْسِلْ پروسْتْ" نويسنده و رمان نويس معروف فرانسوي (1922م)
مارْسل پروسْتْ، رمان نويس معروف فرانسوي در دهم ژوئيه 1871م در پاريس به دنيا آمد. او از كودكي به علت كسالت مزاجي و وضعيت خوب خانوادگي، درصدد برنيامد كه حرفهاي براي خود جستجو نمايد. پروست از همان اوايل جواني، از بيماري تنگي نفس رنج ميبرد و همين وضع باعث گرديد كه بيشتر اوقات را در گوشهاي به مطالعه بپردازد و در نتيجه، علاقه فراواني به ادبيات پيدا نمايد. با اين حال، پروست وارد دانشگاه سوربن شد و از اين دانشگاه در رشته علوم سياسي فارغ التحصيل گرديد. پروست در 24 سالگي اولين اثر خود، شامل چند مقاله و داستان را با عنوان لذتها وروزها منتشر كرد. مضمون اصلي اين كتاب، تاسف بر روزهاي از دست رفته، شاديهاي كودكانه، صفاي زندگي در كوهستان، خشك شدن سرچشمههاي احساس و ناراحتي از روح پاك از دست رفته، ميباشد. مارسل پروست تا 35 سالگي، خود را در محيطهاي تجملي و تصنعيِ سالنهاي اشرافي و رستورانهاي پر زرق و برق و مجلل گذراند و با كنجكاوي خاصي كه نسبت به همه چيز داشت، از راه پرسيدن و آموختن، نكتههاي زيادي به خاطر سپرد و چون وضع مزاجيش حكم ميكرد كه بيشتر استراحت نمايد، به تدوين مجموعه يادداشتها و خاطرات كودكي خود پرداخت. اين مجموعه يادداشتها، تحت عنوان در جستجوي زمان گمشده بود كه جلد اول آن نتوانست توجه محافل ادبي را به خود جلب كند. اما جلد دوم آن مورد استقبال كانونهاي ادبي واقع شد و پروست موفق به اخذ جايزه كنكور گرديد كه از مهمترين جوايز ادبي فرانسه به شمار ميرود. پروست پس از انتشار پنج جلد ديگر از اين مجموعه به شهرت زيادي رسيد و در شمار نويسندگان معروف زمان قرار گرفت. كتاب، با وجود وسعت غيرمنتظره موضوع و اختلاطها و تركيب اجزا، از نظمي خاص برخوردار است كه به طور اعجابآور تا پايان كار حفظ شده است. پروست خاطرات جواني را با سبكي هيجانانگيز پيش چشم خواننده تجسم ميدهد و اين نكته را يادآور ميشود كه هنرمند هيچ چيز خلق نميكند، بلكه كار او تنها مكاشفه است. هنر، هر چيز را كه در زنجير لحظهها محبوس است آزاد ميسازد و از سرنگون شدن آن در عدم، جلوگيري ميكند. مبارزه ضد فراموشي با كوششي مداوم و آميخته با واقع، موضوع اصلي اثر پروست را تشكيل ميدهد. پروست آن قدرت را داشت كه احساسهاي بسيار دقيق و ظريف و پيچيده را تشخيص دهد و با قلم توانا آنها را به بند كشد و تحليل رواني را در داستاننويسي وارد كند. پروست سراسر روز را در اتاقي تاريك ميخوابيد و تمام شب را بيدار ميماند. وي در اواخر عمر، خود را ملامت ميكرد كه چرا همه زندگي را صرف به ظهور رساندن استعدادهايش نكرده است. قدرت تخيلي پروست از نظر روانشناسي بسيار قوي بود و از ديدگاه بسياري از نويسندگان و اديبان، وي در زمره ده نفر اول نويسندگان جهان است. مارسل پروست سرانجام در هجدم نوامبر 1922م به علت ابتلا به بيماري ذاتالريه در 51 سالگي درگذشت.
.jpg "چرا پیامبر (ص) فرموده است که سوره هود مرا پیر کرده است؟")
