وفات محمدحسين خاتون آبادی،عالم فاضل قرن دوازدهم (1151ق)
وفات محمدحسين خاتون آبادی،عالم فاضل قرن دوازدهم (1151ق)
امير محمدحسين خاتونآبادي فرزند امير محمدصالح از عالمان بزرگ اماميه در قرن دوازدهم هجري بهشمار ميرفته که از محضر پدر و جد خويش - علامه - و آقاجمال و اساتيد بزرگ حوزه اصفهان سالها بهرهمند بوده است تا اينکه خود به مقام اجتهاد رسيد و از حضور وي اعلامي چند برخاست.
از علماي مشهور عصر خويش، فقيه فرزانه، حکيم بلندپايه، فاضل محقق، جامع بين مراتب دانش و نيکي رفتار و زهد و پاکي درون، سبط علامه ملامحمدباقر مجلسي (قدسسره) است. در دوران صفويه شيخالاسلام و امام جمعه اصفهان بوده و در زمان شاه سلطان حسين، وزير مريم بيگم بوده است.
هنگام حمله افاغنه به اصفهان در ۱۱۳۵ق، زجر و شکنجه بسيار از آنان ديده و بنا به گفته خودش، اين مصائب و آلام در تصفيه روح و اصلاح حال او و بيرغبتي به دنيا بسيار مؤثر گرديده است. او، از اين فتنه جان سالم به در برده و پس از آن نيز مقام مرجعيت ديني را به عهده داشت.
• خاتونآبادي - همانطور که پیشتر اشاره شد - از بزرگان فقه شيعه، ادب و حكمت در قرن دوازدهم هجري قمري بود. خاتون آبادي از علماي گرانقدر شيعه، انشايي روان و دلنشين داشت؛ وي روايتها و احاديثي را كه از بزرگان شنيده بود، ثبت و ضبط كرد.
آثار خاتونآبادي بهصورت مخطوط در بسياري از کتابخانههاي عمومي و خصوصي موجود است، از جمله نسخه شماره ۵۶۹ مسجد اعظم قم قريب به بيست رساله وي را در بر دارد. از معظمله آثاري بهجا مانده است که برخي از آنها عبارتاند از: ۱- اسلافه العصر في محاسن الشعراء بكل مصر؛ ۲- التذكره في الفوائد النادره؛ ۳- الحدائق النديه في شرح الصمديه؛ ۴- الزهره في النحو؛ ۵- الطراز الاول فيما عليه من لغه العرب المعمول؛ ۶- الفرائد البهيه في شرح الفوائد الصمديه؛ ۷- الكلم الطيب و الغيث الصيب؛ ۸- المخلاه؛ ۹- انوار الربيع في انواع البديع؛ ۱۰- رساله في اغلاط الفيروز آبادي في القاموس؛ ۱۱- رساله في المسلسله بالاباء؛ ۱۲- رياض السالكين في شرح صحيفه سيد الساجدين عليه السلام؛ ۱۳- سلوه الغريب و اسوه الاديب؛ ۱۴- وسيلةالنجاة؛ ۱۵- خزائن الجواهر؛ ۱۶- مفتاح الفرج و ۱۷- نجم الثاقب.
• خاتونآبادي از جد مادري خود - علامه مجلسي - اجازه روايت داشته است؛ وي در خاتمه مناقب الفضلاء ميگويد: وقد استجزت رواية الصحيفة السجادية (صلواتالله علي من الهمها) من جدي العلامة المجلسي (طيبالله مضجعه) في اول الصبا قبل اوان الحلم فاجازني رحمه الله تعالي.
ديگر مشايخ اجازه مير محمدحسين عبارتاند از: والد بزرگوارش مير محمدصالح خاتونآبادي، آقاجمالالدين محقق سبزواري، سيدعلي بن احمد مدني شيرازي، شيخ سليمان بن عبدالله ماحوزي بحراني، ملا ابيالحسن شريف فتوني و ملامحمد سراب تنکابني.
جمع کثيري از فضلا نيز از مير محمدحسين خاتونآبادي اجازه روايي داشتند، از جمله: فرزندش امير عبدالباقي خاتونآبادي، سيدعبدالله جزايري، سيدصدرالدين قمي (متوفي حدود ۱۱۶۰ق)، ملااحمد بن محمدمهدي شريف خاتونآبادي، ملامحمد شفيع بن نورالدين خاتونآبادي، سيد ابيالفتح نصرالله بن حسين موسوي حائري (شهيد حدود ۱۱۶۸ق)، امير محمدحسين حسيني اصفهاني، شيخ محمد بن محمد زمان کاشاني، شيخ زينالدين خوانساري.
• امير محمدحسين خاتونآبادي سرانجام در تاريخ بيست و دوم شوالالمکرم سال ۱۱۵۲ هجري قمري در اصفهان وفات يافت و جسد پاکش به مشهد مقدس انتقال داده شد و در سرداب مدرسه ميرزاجعفر مدفون گشت. فرزندان وي نيز از علما و دانشمندان شيعي بهشمار ميرفتند، از جمله امير عبدالباقي که مرحوم سيد بحرالعلوم رحمةالله از وي روايت ميکند و سبطش محمدحسين بن ميرعبدالباقي نيز امام جمعه اصفهان بوده است.
