( تحصیلات : دیپلم ، 26 ساله )

سلام لطفا بفرمایید که چگونه ممکن است که انسان از سخن ناروای کسی ناراحت و با ستایش انها خوشحال نشود و تحت تاثیر رفتار دیگران قرار نگیرد؟ ایا این بی خیالی یا بی تفاوتی تلقی نمی شود؟ و ایا معصومین ما و بزرگان این گونه بوده اند؟


مشاور (hassan najafi)

باسمه تعالی با تشکر از شما باید توجه شود که میزان و ملاک رفتار انسان حق و حقیقت است قران کریم می فرماید : "الوزن یومئذ الحق" ملاک راه و شیوه درست برخورد حق می باشد . سخن ناروایی که به انسان نسبت می دهند اگر حق است ، ناراحت شدن از آن خوب است و ابتدای خودشناسی و اصلاح نفس است و اگر حق نیست با حلم از آن گذشتن باعث شرح صدر و برکات معنوی است . همین طور ستایش دیگران اگر از روی حق است خوشحال شدن از آن جنبه تشویقی دارد به سمت کمال بیشتر نه خودستایی و فخر و اگر از روی حق نیست باعث سرخوردگی و ضعیف شدن نفس انسان میگردد. انسان متعادل از سخنان ناروای دیگران درس عبرت میگیرد و از ستایش آنها گامی فراتر در پی کمال خود می جوید. برای اطلاع بیشتر : http://www.rasekhoon.net/Article/Show-28247.aspx