ناشناس
برای نحوه برخورد با همکارم ازتون مشاوره می خوام.
سلام. من 36 سالم هست وبا آقایی که 32 دارند همکاری علمی دارم. تقریبا هفته ای یکبار هم را می بینیم و من برای رفع مشکلات کاری مجبورم بارها به ایشان ایمیل یا پیام ارسال کنم. ایشان اطلاع از سن من نداشتند و بسیار با لطف و عطوفت کارهای مرا پیگیر بودند و نحوه محبت کردنش بگونه ای بود که چند نفری که گاهی در کنارمان بودند متوجه رفتارشان بودند. خیلی دنبال سر درآوردن از کار و زندگی ام بودند و ... من کد پرونده ام را در یک فرم پر کرده بودم و برای امضا برایش ایمیل کردم و از آن روز ایمیلم را خیلی دیر جواب داد.چند وقت بعد دیدمش برخلاف همیشه مهمان قبلی اش که یک خانم جوان بود را با حوصله پاسخگو بود در حالیکه قبلا خیلی برایش مهم بود که سریعتر به کار من برسد و البته اون خانم هم کاملا واله و شیدای این آقا شده بودند کاملا مشخص بود چون من صحبت میکردم اصلا نمی شنید . با این حال بعد از رفتن خانم محترمانه برخورد کرداگر چه من ناخودآگاه خیلی ناراحت و سرد حرف زدم. پیامهایم را هم پاسخ داد اما دو روز بعد پیامم را جواب نداد و ایمیلم را هم خیلی با تاخیر. توسط کد من می توانست مشخصات شخصی ام را ببیند . و حدس می زنم با پی بردن به سنم اینطور رفتار می کند.من خیلی شخصیتم برایم مهم است.همینطور در اجتماعی که هستم مهم است چطور قضاوت شوم. کارم اهمیت بالایی دارد نمی توانم از آن دست بکشم. چطور رفتار کنم که درست باشد . الان چه باید بکنم؟ برای آقایان سن تا این اندازه اهمیت دارد؟ ممنونم :(
مشاور: احسان فدایی
همانطور که می دانید ازدواج یکی از مسائل مهم زندگی هر انسانی است زیرا در همه ابعاد زندگی تأثیر دارد. ازدواج موفق می‌تواند باعث پیشرفت انسان در زمینه های مختلف شود کما اینکه اگر ازدواج ناموفق باشد مشکلات زیادی را برای انسان به وجود می آورد و مانع رشد و ترقی می شود بنابراین باید با این امر مهم سنجیده برخورد کرد و از هر گونه شتابزدگی، یک جانبه گرایی، ظاهر بینی و سطحی نگری اجتناب کرد.
برای انتخاب همسر پیروی از نقشه راه و الگوی ازدواج می تواند ضامن پایداری وثبات درزندگی مشترک دختر وپسر باشد. مطمئنا با پیروی از این مدل اخلاقی ودینی که براساس تجربیات تلخ و شیرین هزاران نفر طراحی شده است می توانید خود را از آفات وآسیب های موجود در این مسیر ایمن کنید. خواهر محترم! درست است که ایشان همکار شما هستند و به او علاقه مندید ولی از موضوع اختلاف سن شما و ایشان و بزرگتر بودن شما به راحتی نمی توان گذر کرد. اینکه فرمودید: « برای آقایان سن تا این اندازه اهمیت دارد؟» موضوع اختلاف سن نه اینکه برای آقایان مهم باشد بلکه این توصیه فقط و فقط برای تفاهم است. یکی از ملاک های ازدواج سن می باشد. برای رسیدن به موفقیت و خوشبختی در ازدواج طرفین باید در ازدواج توافق داشته باشند یعنی مرد اندکی بزرگتر از زن باشد، تا بتوانند با کمال خوشی و سازگاری در کنار یکدیگر زندگی کنند و با تفاهم و درک متقابل بتوانند همسر ایده الی برای یکدیگر باشند. طبق تحقیقات، بهترین اختلاف سنی بین دختر و پسر برای ازدواج 3 تا 6 سال می باشد. که با لحاظ این این تفاوت سنی، زن و شوهر تفاهم بیشتری خواهند داشت و در نحوه تفکر، زندگی و سلایق، اشتراک بیشتری خواهند داشت و زمینه اختلاف سلیقه و به تبع آن اختلافات زناشویی کمتر می گردد. در صورت اختلاف سنی زیاد یعنی اینکه پسر اختلاف سنی فاحشی نسبت به دختر داشته باشد مشکلاتی از جمله، عدم تفاهم کافی و عدم درک متقابل و اختلاف سلایق به وجود می آید. البته ممکن است بصورت استثناء اتفاق بیفتد که زوجین در همه ملاک های ازدواج شرایط آرمانی داشته باشند و شرایط ایده ال و کاملا مطلوبی داشته باشند که معمولا بسیار نادر است و حتی با داشتن اختلاف سنی زیاد با کمال خوشی در کنار یکدیگر زندگی کنند. ولی بصورت معمول اختلاف سنی زیاد باعث ناسازگاری و نارضایتی از زندگی زناشویی در آینده می گردد و توصیه نمی گردد. از همة اینها که بگذریم از بزرگتر بودن 4 سالة شما نمی توانیم بگذریم. زیرا برای اینکه مرد از عهده مسئولیت ها برآید و بتواند هم اقتصاد خانواده را تأمین کند و هم خانواده را مدیریت کند باید سن او بیشتر از زن باشد. وقتی سن زن چند سالی کمتر از مرد باشد، اطاعت پذیری او از مرد به عنوان سرپرست خانواده بیشتر و راحت تر خواهد بود مضافا بر اینکه زن همیشه دوست دارد همسرش فردی، مقتدر، توانا و پناهگاه مطمئنی برای او باشد و اگر زن و مرد از نظر سنی در یک سطح باشند هیچ گاه زن چنین تصوری را از شوهرش ندارد و او را در حد خودش می بیند اما اگر شوهر چند سالی بزرگتر باشد و از تجارب بیشتری برخوردار باشد زن احساس می کند همسر او کسی است که شایستگی های لازم را برای اداره منزل دارد و می تواند در پناه او یک زندگی آرامش بخش داشت.
خواهر محترم! اگر تناسب سنی شما با ایشان برقرار بود توصیه می کردیم از طریق واسطه ای نظر ایشان را در مورد خودتان بخواهید و غیر مستقیم او را به خواستگاری دعوت نمایید ولی الان توصیه می کنیم رابطة خود حتی روابط کاری را با ایشان به حداقل برسانید و سعی کنید ایشان را فراموش کنید و در مقابل از خداوند منان بخواهید هرچه سریعتر همسر خوب و شایسته ای را نصیبتان گرداند.
موفق و سربلند باشید.
بیشتر بخوانید:
حرمت خود یا عزت نفس؟
