باسلام و احترام خدمت شما پرسشگر گرامی. از اینکه با ما ارتباط برقرار کردید، سپاسگزارم. بیان کردین "دختر 12ساله ای رفتارهای بچه گانه دارید، چه رفتار مناسبی با او داشته باشیم"
نکاتی را درباره ی دوران نوجوانی و نحوه ی برخورد صحیح را خدمتتان عرض می کنم:
- او تازه از دوران کودکی بیرون آمده و هنوز هم بسیاری از روحیات آن سن و سال را در خودش دارد. نوجوان بر این باور است که تنها رمز خوشحالی و شاد بودن در زندگی، «تفریح» است. اختلاف نظر اصلی والدین با نوجوانان همین جاست. آن ها از او پیشرفت می خواهند در حالی که او به دنبال تفریح و بازی است.
- او نه تنها فقط به دنبال تفریح است بلکه خودش را دانشمند همه چیز دان می داند که نیاز به مشورت و نصیحت هیچ کسی ندارد و هر گونه امر و نهی به صورت مستقیم او را خشمگین می کند و باعث می شود آتش لجاجتش شعله ور شود.
- والدین، هر توقعی از او دارند و هرچیزی که از او می خواهند را با «قاطعیتی دوستانه» بیان کنند و مطمئن باشند تندی، بداخلاقی و داد و فریاد هیچ چیزی را درست نمی کند و فقط روابط را دور و تیره می کند
- از جملاتی مثل" تو دیگه بزرگ شدی یا خانم شدی، این کار بچه کوچولوهاست، تو دیگه بچه نیستی"استفاده نکنید، چرا که او را از دنیای کودکی، به دنیای بزرگسالی می برید و این در حالی است که رفتار بزرگسالانه هم خارج از حد و توان اوست؛ بنابراین اعتماد به نفسش پایین می آید.
- به نوجوان «حق انتخاب» بدهید و او را در کارهای خود مشارکت دهید، زیرا حق انتخاب به رشد فرزند شما کمک می‌کند و باعث می‌شود تا در آینده بتواند تصمیم های درستی بگیرد و مستقلانه رفتار کند.
- اگر والدین بخواهند که نوجوان در مسیر استقلالش آسیب نبینند، باید تدریجاً به آنها مسئولیت دهند. با سپردن این مسئولیت آنها حس بزرگی و اعتماد به نفس پیدا می‌کنند.
- اگرچه کودکان به حمایت نیاز دارند، ولی حمایت بیش از حد، وابستگی و حساسیت افراطی را در آنان به وجود می‌آورد. شما می‌توانید مهربان باشید اما بیش از حد دلسوزی نکنید. کودک شما باید بیاموزد که چگونه از موانع و شکست‌ها عبور کند و چگونگی برخورد با مشکلات را بیاموزد.
- نوجوانی دورانی است که افراد در کشمکش دایمی با خودشان(به خاطر هویت یابی) هستند و به همین دلیل نیاز دارند که مورد توجه و محبت قرار گیرند. دایما به آن ها ابراز علاقه کنید و عشق و علاقه خود را با تماس فیزیکی (مانند بوسیدن، نوازش کردن و ..) نشان دهید. اگر کودکان مورد توجه مثبت قرار نگیرند از طرق نامتعارف و منفی مثل لوس کردن، لجبازی و... کسب توجه می کنند. بنابراین پیشرفت های آن ها را تحسین کنید و به نقاط مثبتشان بیشتر تمرکز کنید و اشتباهاتشان را فراموش کنید، وقتی مشکلی دارند به مشکلات و درددل های آنها گوش دهید و این طرز رفتار باعث ایجاد یک احساس مثبت و عزت نفس در نوجوانان می گردد.
- و در نهایت والدین باید با تقویت رابطه ی خود با کودک و اختصاص دادن زمانی با کیفیت در هر روز به فرزند خود توجه کنند، تا او بتواند دوران پرتلاطم نوجوانی را با تدابیر و راهنمایی های غیرمستقیم و هوشمندانه والدین، به درستی طی کند و شما والد گرامی لازم است در پشت سر گذاشتن دخترتان از دوران کودکی به نوجوانی اندکی صبور باشید و با تحسین و تعریف و تمجید به کارهای شایسته ی او و تغافل وچشم پوشی از برخی رفتارها، با دادن فعالیت و مسئولیت او را به سمت نوجوانی و استقلال سوق دهید.
موفق و پیروز باشید.

بیشتر بخوانید:
10 اشتباه رایج والدین در برخورد با نوجوانان